Je bent hier: Zoeken > Resultaten voor ‘tradities’
Open zoekscherm
Uitgebreid zoeken
1.889 resultaten
Twents Volksleven: Liederen en Dansen.
De Welsumse Dorpsgids, mei 2010.
Jaarboekje 1989 - 1990.
NL-GoSHG_K.24938
Nederlandsche Volkskunde, deel 1.
Affiche dat een bevrijdingsconcert presenteerde. Dit werd georganiseerd door Stichting Judaïca Zwolle en vond plaats in de Zwolse synagoge. Datum: 5 mei 1997. Locatie: Samuel Hirschstraat 8, Zwolle. Avery Tracht (voorzanger Liberaal-Joodse gemeente Amsterdam) zong Joods-religieuze en Jiddische muziek met pianobegeleiding.
De Stichting Judaica Zwolle is een educatieve organisatie die als doel heeft de verspreiding van kennis van de joodse godsdienst, geschiedenis, taal en cultuur. Zij organiseert haar activiteiten vooral in de Zwolse synagoge, maar is niet verbonden met enig kerkgenootschap of andere religieuze, maatschappelijke of politieke organisatie. Zij heeft een bestand van circa 600 belangstellenden van wie velen jaarlijks aan de activiteiten deelnemen.
Op de avond van 5 mei 1997 werd in de Zwolse synagoge aan de Samuel Hirschstraat een bijzonder concert georganiseerd in het kader van de viering van de bevrijding. De joods-Amerikaanse chazzan Avery Tracht bracht een programma van joods-religieuze en Jiddische volksmuziek ten gehore. De volgende tekst is overgenomen uit Vrij Nederland van 8 februari 1997.
Avery Tracht, tenor, chazzan van de Liberaal Joodse Gemeente Amsterdam. Geboren in Dayton, Ohio (VS). Studeerde zang aan de Eastman School of Music en het conservatorium van Cincinnati. Vooropleiding aan het Franz Schubert Instituut in Wenen. Hij werd ingewijd als chazzan (voorzanger) in '82, na zijn studie aan het Hebrew Union College of Sacred Music. Is sinds zijn inwijding voorzanger geweest bij liberaal joodse synagogen o.a. in New York en Jeruzalem. Als gast-voorzanger is hij regelmatig te horen in andere gemeenten (o.a. Berlijn, Parijs, Zürich en Hannover). Hij leidt niet alleen de eredienst, maar is ook oprichter van het Lewandowski Koor, een gemengd joods koor dat voornamelijk joods-liturgische muziek zingt. Hij is ook bekend als zanger van Jiddische en Hebreeuwse liederen en als vertolker van klassiek repertoire. Net verschenen is de cd `T
De Stichting Judaica Zwolle is een educatieve organisatie die als doel heeft de verspreiding van kennis van de joodse godsdienst, geschiedenis, taal en cultuur. Zij organiseert haar activiteiten vooral in de Zwolse synagoge, maar is niet verbonden met enig kerkgenootschap of andere religieuze, maatschappelijke of politieke organisatie. Zij heeft een bestand van circa 600 belangstellenden van wie velen jaarlijks aan de activiteiten deelnemen.
Op de avond van 5 mei 1997 werd in de Zwolse synagoge aan de Samuel Hirschstraat een bijzonder concert georganiseerd in het kader van de viering van de bevrijding. De joods-Amerikaanse chazzan Avery Tracht bracht een programma van joods-religieuze en Jiddische volksmuziek ten gehore. De volgende tekst is overgenomen uit Vrij Nederland van 8 februari 1997.
Avery Tracht, tenor, chazzan van de Liberaal Joodse Gemeente Amsterdam. Geboren in Dayton, Ohio (VS). Studeerde zang aan de Eastman School of Music en het conservatorium van Cincinnati. Vooropleiding aan het Franz Schubert Instituut in Wenen. Hij werd ingewijd als chazzan (voorzanger) in '82, na zijn studie aan het Hebrew Union College of Sacred Music. Is sinds zijn inwijding voorzanger geweest bij liberaal joodse synagogen o.a. in New York en Jeruzalem. Als gast-voorzanger is hij regelmatig te horen in andere gemeenten (o.a. Berlijn, Parijs, Zürich en Hannover). Hij leidt niet alleen de eredienst, maar is ook oprichter van het Lewandowski Koor, een gemengd joods koor dat voornamelijk joods-liturgische muziek zingt. Hij is ook bekend als zanger van Jiddische en Hebreeuwse liederen en als vertolker van klassiek repertoire. Net verschenen is de cd `T
Collectie Overijssel
Affiche dat de Bokbierdag in Zwolle aankondigde. Datum: 5 oktober, jaar: onbekend. Deze jaarlijkse introductie van Bokbieren werd georganiseerd door de horeca binnenstad Zwolle.
Bokbier of bockbier (naar het Duits: Bockbier) is een sterk seizoensbier. Oorspronkelijk zijn bokbieren ondergistend, maar de laatste jaren zijn er in Nederland meer en meer bovengistende bokbieren op de markt gekomen. Een donkere variant wordt tussen oktober en februari verkocht (met een verkooppiek rond oktober en november) en wordt herfstbok genoemd. Vanaf de vastentijd tot mei wordt ook bokbier verkocht dat meestal blond of amberkleurig is en lentebok of meibok wordt genoemd.
Bokbier is van oorsprong een Duitse biersoort. Andere landen waar bokbier wordt gebrouwen, zijn Nederland, Noorwegen, Oostenrijk en Tsjechië. Het Nederlandse bokbier heeft zich vanaf de jaren 80 van de twintigste eeuw tot een afzonderlijke stijl ontwikkeld met zo z'n eigen tradities en als opvallendste kenmerk dat bokbieren zowel onder- als bovengistend kunnen zijn. Ook in België worden bokbieren in Nederlandse stijl gebrouwen, maar die zijn uitsluitend bestemd voor de Nederlandse markt. België zelf kent geen bokbiertraditie.
Bokbier of bockbier (naar het Duits: Bockbier) is een sterk seizoensbier. Oorspronkelijk zijn bokbieren ondergistend, maar de laatste jaren zijn er in Nederland meer en meer bovengistende bokbieren op de markt gekomen. Een donkere variant wordt tussen oktober en februari verkocht (met een verkooppiek rond oktober en november) en wordt herfstbok genoemd. Vanaf de vastentijd tot mei wordt ook bokbier verkocht dat meestal blond of amberkleurig is en lentebok of meibok wordt genoemd.
Bokbier is van oorsprong een Duitse biersoort. Andere landen waar bokbier wordt gebrouwen, zijn Nederland, Noorwegen, Oostenrijk en Tsjechië. Het Nederlandse bokbier heeft zich vanaf de jaren 80 van de twintigste eeuw tot een afzonderlijke stijl ontwikkeld met zo z'n eigen tradities en als opvallendste kenmerk dat bokbieren zowel onder- als bovengistend kunnen zijn. Ook in België worden bokbieren in Nederlandse stijl gebrouwen, maar die zijn uitsluitend bestemd voor de Nederlandse markt. België zelf kent geen bokbiertraditie.
Affiche dat bekendheid gaf aan het evenement Gondelvaart Giethoorn. Deze werd gehouden op 30 augustus. Jaar: onbekend.
De Gondelvaart maakt tot op heden nog gebruik van de Giethoornse grachten. Het is vanouds een lokaal evenement en vindt zijn uiteindelijke oorsprong al sinds begin 1900. (hier rechts een ansichtkaart uit 1930) Omstreeks deze tijd gingen de kinderen de eerste schooldag, begin september, verkleed met verlichte boten naar school. Na de uitbaggering van de grachten in 1929 is er in 1930 sprake van een onderlinge wedstrijd.
Giethoorn, gelegen in de kop van Overijssel, is omstreeks 1230 gesticht door vluchtelingen, die uit gebieden rond de Middellandse Zee kwamen. Deze vluchtelingen werden ook wel 'zelfgeselaars' of 'flagellanten' genoemd. Deze eerste bewoners vonden hier massa's horens van wilde geiten, die waarschijnlijk in 1170 tijdens de St. Elisabethsvloed waren omgekomen. Zij noemden hun nederzetting Geytenhoren. Later is deze naam verbasterd in Geythorn, wat later Giethoorn werd. Het karakteristieke van het dorp vindt zijn oorsprong in de vervening. De turfgravers haalden op, de voor hun gunstige plaatsen, het veen uit de bodem, mengden dit in een mengbak en gooiden het op het land te drogen, daarna werd er turf van gestoken. Door die vervening ontstonden er plassen en meren. Om die turf te vervoeren groef men grachten en sloten. Vele huizen zijn op ‘eilandjes' gebouwd. Eilandjes die alleen via water en de karakteristieke bruggetjes te bereiken zijn.
De Gondelvaart maakt tot op heden nog gebruik van de Giethoornse grachten. Het is vanouds een lokaal evenement en vindt zijn uiteindelijke oorsprong al sinds begin 1900. (hier rechts een ansichtkaart uit 1930) Omstreeks deze tijd gingen de kinderen de eerste schooldag, begin september, verkleed met verlichte boten naar school. Na de uitbaggering van de grachten in 1929 is er in 1930 sprake van een onderlinge wedstrijd.
Giethoorn, gelegen in de kop van Overijssel, is omstreeks 1230 gesticht door vluchtelingen, die uit gebieden rond de Middellandse Zee kwamen. Deze vluchtelingen werden ook wel 'zelfgeselaars' of 'flagellanten' genoemd. Deze eerste bewoners vonden hier massa's horens van wilde geiten, die waarschijnlijk in 1170 tijdens de St. Elisabethsvloed waren omgekomen. Zij noemden hun nederzetting Geytenhoren. Later is deze naam verbasterd in Geythorn, wat later Giethoorn werd. Het karakteristieke van het dorp vindt zijn oorsprong in de vervening. De turfgravers haalden op, de voor hun gunstige plaatsen, het veen uit de bodem, mengden dit in een mengbak en gooiden het op het land te drogen, daarna werd er turf van gestoken. Door die vervening ontstonden er plassen en meren. Om die turf te vervoeren groef men grachten en sloten. Vele huizen zijn op ‘eilandjes' gebouwd. Eilandjes die alleen via water en de karakteristieke bruggetjes te bereiken zijn.
Collectie Overijssel
Collectie Overijssel
Knalgeel affiche van de Zwolse carnavalsvereniging "'De Eileuvers"' die een zittingsavond op 16 november 1996 in de WRZV-hal hield. Eileuver is dialect voor ooievaar.
In carnavalstijd wordt Zwolle omgedoopt tot Sassendonk. De naam Sassendonk werd in 1971 door prins Mans I (prins der Eileuvers, de oudste carnavalsvereniging van Zwolle) geïntroduceerd. Zijn leus "Een Eileuver heeft een goede dronk, want hij komt uit Sassendonk" verwees daar naar. Uit deze leus kwam ook een andere traditie voort in Sassendonk: het drinken van een Blauw Handje. De naam verwijst naar de geuzennaam Blauwvingers en bestaat uit brandewijn met bruine suiker. Het carnaval in Zwolle heeft veel eigen tradities. Tijdens het hedendaagse carnaval zijn er een aantal echte Zwolse "artiesten" als Tante Kippe en de TreeBuuts veelal in de binnenstad te vinden. Datzelfde geldt voor veel (carnavals)groeperingen die alle op hun eigen manier iets toevoegen aan het Sassendonks carnaval. Voorbeelden zijn: De BV Feest & Bezinning, Het Virus, KB&CV (een kladde bier en een cola vieux). Onder andere deze groeperingen organiseren op kleine schaal carnavaleske evenementen. Carnavalsgroep de Mommerië organiseert het jaarlijks terugkerende maandagochtend carnavalsconcert in schouwburg 'De Spiegel'.
Met name staat Sassendonk bekend om de uitbundige wijze waarop de carnavalsvierders zich kleden. De boerenkiel of overal heeft al jaren geleden plaats gemaakt voor (vaak zelf ontworpen en zelfgemaakte) fantasiekostuums. Veel carnavalisten zijn dan ook al maanden van tevoren bezig met de voorbereidingen en maken er een sport van zichzelf te overtreffen t.a.v. voorgaande jaren.
Drs. Theo Fransen & Gerrit Gommans schreven in 1984 het boek 'Alaaf, Carnaval in Nederland & België'. Hierin wordt Sassendonk gekenmerkt als: "De parel aan de kroon van het carnaval boven de grote rivieren".
In carnavalstijd wordt Zwolle omgedoopt tot Sassendonk. De naam Sassendonk werd in 1971 door prins Mans I (prins der Eileuvers, de oudste carnavalsvereniging van Zwolle) geïntroduceerd. Zijn leus "Een Eileuver heeft een goede dronk, want hij komt uit Sassendonk" verwees daar naar. Uit deze leus kwam ook een andere traditie voort in Sassendonk: het drinken van een Blauw Handje. De naam verwijst naar de geuzennaam Blauwvingers en bestaat uit brandewijn met bruine suiker. Het carnaval in Zwolle heeft veel eigen tradities. Tijdens het hedendaagse carnaval zijn er een aantal echte Zwolse "artiesten" als Tante Kippe en de TreeBuuts veelal in de binnenstad te vinden. Datzelfde geldt voor veel (carnavals)groeperingen die alle op hun eigen manier iets toevoegen aan het Sassendonks carnaval. Voorbeelden zijn: De BV Feest & Bezinning, Het Virus, KB&CV (een kladde bier en een cola vieux). Onder andere deze groeperingen organiseren op kleine schaal carnavaleske evenementen. Carnavalsgroep de Mommerië organiseert het jaarlijks terugkerende maandagochtend carnavalsconcert in schouwburg 'De Spiegel'.
Met name staat Sassendonk bekend om de uitbundige wijze waarop de carnavalsvierders zich kleden. De boerenkiel of overal heeft al jaren geleden plaats gemaakt voor (vaak zelf ontworpen en zelfgemaakte) fantasiekostuums. Veel carnavalisten zijn dan ook al maanden van tevoren bezig met de voorbereidingen en maken er een sport van zichzelf te overtreffen t.a.v. voorgaande jaren.
Drs. Theo Fransen & Gerrit Gommans schreven in 1984 het boek 'Alaaf, Carnaval in Nederland & België'. Hierin wordt Sassendonk gekenmerkt als: "De parel aan de kroon van het carnaval boven de grote rivieren".