Waren de rituelen rond geboorten, huwelijk en overlijden vroeger ingebed in de traditionele noaberschop van het platteland, in de latere industriestad Enschede werden het de familieleden en buurtgenoten, die zich hier druk om maakten. De vroegere noabers, die de buurt rondgingen om met een versierd hoofddeksel een huwelijk aan te zeggen, bestaan niet meer, maar geboorten en huwelijken worden nog altijd gevierd en bij overlijden wordt gezamenlijk afscheid genomen. In de 20ste eeuw zijn verjaardagen en trouwdagen aan de vieringen toegevoegd. Nog steeds speelt de buurt hierbij een grote rol. Tr...
Wanneer: Bij huwelijken en jubilea Locatie: Buurschap Elshof Bij huwelijken en jubilea wordt in de buurtschap Elshof een ereboog gezet, als het bruidspaar dit tenminste wil. Tevoren wordt de boog door de mannen getimmerd en bekleed met groene takken. De vrouwen maken witte roosjes van crêpepapier en aan de vooravond van de feestdag zetten de buren gezamenlijk de boog. Die traditie wordt volop in ere gehouden en vernieuwt zich zelfs, bijvoorbeeld door de komst van westerlingen. Het plezier is er niet minder om. Boog Frank en Anneletty Schumacher komen uit Heemstede en wonen alweer een a...
De benaming punterhuwelijk is in zwang gekomen na de gemeentelijke herindeling van Giethoorn met enkele buurgemeenten tot Brederwiede in 1973. Vóór die tijd werd het gewoon een trouwerij per boot genoemd. De indeling van het dorp met zijn waterwegen en oorspronkelijk alleen (modderige) voetpaden maakte de bruiloftsstoet per boot nagenoeg onvermijdelijk. De locaties van het Gieterse gemeentehuis en de Doopsgezinde kerk lagen op korte afstand van elkaar, zodat men bij een kerkelijk huwelijk niet ver hoefde te varen. Na de eerste herindeling stond het gemeentehuis zich in Vollenhove; de leerkam...
Wanneer: Bij overlijden Locatie: Welsum Naast de Nederlands Hervormde Kerk van Welsum bevindt zich de aula. De koster sluit de rechterluiken van "’t Gebouw" als hier een overledene ligt opgebaard. Het sluiten van de luiken van het huis waarin iemand is gestorven, is tot aan de Tweede Wereldoorlog in diverse Nederlandse regio’s een bekend gebruik. Het wordt gezien als een teken van afzondering, van terugtrekking uit het dagelijks leven. De overledene en de nabestaanden bevinden zich gedurende de rouwperiode tussen de wereld van de levenden en die van de doden. Zij staan tijdelijk buiten d...
Wanneer: Bij Turkse bruiloften Locatie: Olst Op 7 september 2013 wordt de oudste zoon van de familie Örskiran opgehaald uit zijn ouderlijk huis in de Thorbeckestraat door muzikanten die de davul en zurna bespelen. Deze trommel en trompet zijn traditioneel Turkse muziekinstrumenten die worden bespeeld tijdens bruiloften. Het is vroeg in de middag en bruidegom Hassan komt met zijn familie en gasten naar buiten. Het hele gezelschap danst samen op straat. De muziek is zo luid dat het niemand in de straat kan ontgaan en iedereen is welkom om te komen kijken, mee te dansen en een klein hap...
Wanneer: Bij een overlijden Locatie: Buurschap Marle Molen De Vlijt in Marle is een stellingmolen uit 1887. Als er iemand in de buurschap komt te overlijden, dan wordt de molen in rouwstand gezet. De molentaal is een oud gebruik dat door de huidige molenaar in ere is hersteld. Stand van de wieken De wieken van een molen draaien tegen de klok in. Bij feestelijke gebeurtenissen worden de wieken stilgezet in de stand waarbij de bovenste wiek de top net niet heeft bereikt. Het hoogtepunt moet dan nog komen. Als de molen in rouwstand staat, dan heeft de bovenste wiek de top net gepasseerd. ...
Wanneer: Bij huwelijken en jubilea Locatie: Buurschap Marle Evenals elders in de gemeente Olst–Wijhe is het in de buurschap Marle gebruikelijk om een ereboog te zetten als er een bruiloft wordt gevierd. De buurtbewoners die zijn uitgenodigd voor het feest, zetten meestal ook de boog. De boog wordt tevoren door de mannen getimmerd en bekleed met dennengroen. De vrouwen maken roosjes van crêpepapier en aan de vooravond van de feestdag zetten de buurmannen en –vrouwen gezamenlijk de boog. Willem Blom vertelt: “Een jaar nadat we hier kwamen wonen, waren Paula en ik 25 jaar getrouwd. We...
Het onderduiksschip in het Zwartewater was een tijdelijk toevluchtsoord voor tientallen onderduikers, elk met hun eigen geschiedenis. In die periode waren er veel mensen op de vlucht voor de Duitse bezetters zoals neergeschoten geallieerde bemanningsleden van vliegtuigen, Joden en mensen die verplicht voor de Duitsers moesten werken aan verdedigingswerken of in de fabrieken in Duitsland voor de wapenindustrie. De Zwolse ondergrondse verzetsgroep “De Groene” onder leiding van Henk Beernink heeft het schip daar neergelegd als tijdelijke opvang voor mensen op de vlucht. Er was een vaste bewoner...
Tijdens de Tweede Wereldoorlog lag er een schip verscholen in het riet in een zijarm van het Zwartewater, kort bij de monding van de Vecht. Deze zijarm verbond het Zwartewater met de Genneger Zijl. Het schip werd gebruikt door de Zwolse ondergrondse groep ”De Groene”, de groep rond Henk Beernink. Geallieerde bemanningsleden uit neergeschoten vliegtuigen werden er tijdelijk ondergebracht, in afwachting van hun mogelijke terugkeer naar Engeland. Ook werden er andere onderduikers opgevangen die op de vlucht waren voor de Duitsers, onder andere mensen die afkomstig waren uit de arbeidsinzet. Er wa...
pagina 30 van 122Historische Vereniging Hardenberg e.o.
pagina 1 van 64Historische Vereniging Hardenberg e.o.
pagina 22 van 64Historische Vereniging Hardenberg e.o.
