Je bent hier: Zoeken > Resultaten voor ‘cafe's’
Open zoekscherm
Uitgebreid zoeken
1.980 resultaten
Groen affiche getiteld "'Zwolse Rhythm & Blues Night 1996"' dat verwees naar het gelijknamige festival dat werd georganiseerd door de Horeca Evenementen Stichting Zwolle (HESZ) van 19.30 - 02.00 uur. Tijdens dit festival was er op de Grote Markt en in 28 café's gratis live muziek, waaronder in café De Pul. Daar speelde de band Paradise Island.
Affiche in de kleuren zwart en wit van de organisatie Jazz in Zwolle waarop alle jazz activiteiten in enkele cafe's in het Zwolse tijdens de maand december van 2006 staan vermeld.
Op het affiche staat tevens het logo van Jazz in Zwolle waarin de illustratie van een reiger is verwerkt. Zo trad er het Herman/ vd Grinten Kwartet dat een samenwerkingsverband is tussen de saxofonist Ben Herman en de gitarist Maarten van de Grinten. Verder spelen in deze band de Zwolse jazzdrummer Henk Zomer en contra bassist Jos Machteld.
Benjamin Herman (Londen, 9 mei 1968) is een Nederlandse jazzmusicus. Hij is vooral bekend als altsaxofonist en bandleider van New Cool Collective, maar hij speelt ook C-melody saxofoon en dwarsfluit.
Herman kwam op 8 jarige leeftijd naar Nederland en speelde voor het eerst saxofoon toen hij 12 jaar oud was, en begon een jaar later professioneel te spelen. Hij is in de muziek als drummer begonnen. Toen hij 17 was speelde Herman voor het eerst op het North Sea Jazz Festival.Hij studeerde aan het conservatorium van Hilversum, waar hij in 1991 cum laude afstudeerde. Hij was dat jaar de enige Europeaan die geselecteerd werd voor de Thelonious Monk Competition. Hij studeerde ook aan de Manhattan School of Music in New York.
In 1994 richtte hij New Cool Collective op, een achtkoppige band met invloeden uit de jazz-, soul- en latinmuziek. Voor deze band - en de grotere New Cool Collective Big Band - componeert hij de muziek, en is hij bandleider.
Herman speelde samen met onder meer Candy Dulfer, Wouter Hamel, de Gigantjes, Henk Westbroek, Trijntje Oosterhuis, Loïs Lane, Michiel Borstlap, Jesse van Ruller, Joost Patocka, Fakkelbrigade, Paul Weller, Jazz Orchestra of the Concertgebouw, Misha Mengelberg, Pete Philly & Perquisite, Hans Teeuwen, Saskia Laroo en C-Mon & Kypski.
Maarten van der Grinten
Maarten van der Grinten werd geboren 19 december 1963 in Geleen, Nederland. Hij begon met drummen op d
Op het affiche staat tevens het logo van Jazz in Zwolle waarin de illustratie van een reiger is verwerkt. Zo trad er het Herman/ vd Grinten Kwartet dat een samenwerkingsverband is tussen de saxofonist Ben Herman en de gitarist Maarten van de Grinten. Verder spelen in deze band de Zwolse jazzdrummer Henk Zomer en contra bassist Jos Machteld.
Benjamin Herman (Londen, 9 mei 1968) is een Nederlandse jazzmusicus. Hij is vooral bekend als altsaxofonist en bandleider van New Cool Collective, maar hij speelt ook C-melody saxofoon en dwarsfluit.
Herman kwam op 8 jarige leeftijd naar Nederland en speelde voor het eerst saxofoon toen hij 12 jaar oud was, en begon een jaar later professioneel te spelen. Hij is in de muziek als drummer begonnen. Toen hij 17 was speelde Herman voor het eerst op het North Sea Jazz Festival.Hij studeerde aan het conservatorium van Hilversum, waar hij in 1991 cum laude afstudeerde. Hij was dat jaar de enige Europeaan die geselecteerd werd voor de Thelonious Monk Competition. Hij studeerde ook aan de Manhattan School of Music in New York.
In 1994 richtte hij New Cool Collective op, een achtkoppige band met invloeden uit de jazz-, soul- en latinmuziek. Voor deze band - en de grotere New Cool Collective Big Band - componeert hij de muziek, en is hij bandleider.
Herman speelde samen met onder meer Candy Dulfer, Wouter Hamel, de Gigantjes, Henk Westbroek, Trijntje Oosterhuis, Loïs Lane, Michiel Borstlap, Jesse van Ruller, Joost Patocka, Fakkelbrigade, Paul Weller, Jazz Orchestra of the Concertgebouw, Misha Mengelberg, Pete Philly & Perquisite, Hans Teeuwen, Saskia Laroo en C-Mon & Kypski.
Maarten van der Grinten
Maarten van der Grinten werd geboren 19 december 1963 in Geleen, Nederland. Hij begon met drummen op d
Lila affiche met rode biezen en de kop "'Tranen met tuiten"'. Het affiche is van de HESZ (Horeca Evenementen Stichting Zwolle) en deze presenteerde het jaarlijkse festival "'CafeSmart"' op zondag 6 november 2005. In rond de 20 Zwolse Cafe's werden smartlappen en levensliederen ten gehore gebracht. Op het affiche zijn de vage omtrekken van de Zwolse Peperbus (Onze Lieve Vrouwe Basiliek) aan de Ossenmarkt en een accordeonspeelster in traditionele kledij te zien.
Smartlap is een benaming voor het levenslied en dan vooral voor die vormen van het levenslied waarin een larmoyante geschiedenis wordt verteld. De benaming was oorspronkelijk neerbuigend bedoeld.
Het woord kwam in zwang aan het begin van de jaren zestig toen velen naar aanleiding van de successen van de Zangeres Zonder Naam een weerzin opbouwden tegen het genre. Deze niet-liefhebbers spraken badinerend van een smartlap, naar analogie van de Duitse woorden Schmachtlappen (zwijmelaar) en Schmachtfetzen (sentimenteel lied). Deze woorden betekenen letterlijk 'smachtlap'. Het zijn oorspronkelijk bijnamen voor de in de katholieke liturgie gebruikte vastendoek. Met zo'n doek, waarop het lijden van Christus staat uitgebeeld, wordt tijdens de vastentijd het altaar afgedekt.
larmoyant betekent sentimenteel bedroefd. Bijvoorbeeld De larmoyante jongen werd getroost.
Een levenslied is een Nederlandstalig lied waarin eenvoud en herkenbaarheid voorop staan. Het lied, dat vaak licht sentimenteel is, richt zich in eerste instantie op de doorsnee luisteraar die geen uitgesproken muzikale of kunstzinnige ontwikkeling heeft. Zij die die ontwikkeling wel hebben, kijken vaak op het levenslied neer. Vanwege de indruk van goedkoop effectbejag die het levenslied op hen maakt, gebruiken zij ook wel de badinerende benaming smartlap.
Het woord levenslied werd in 1908 bedacht door ofwel Jean-Louis Pisuisse, of Max Blokzijl. Tijdens een tournee door Nederlands-Indië zochten deze twee artiesten
Smartlap is een benaming voor het levenslied en dan vooral voor die vormen van het levenslied waarin een larmoyante geschiedenis wordt verteld. De benaming was oorspronkelijk neerbuigend bedoeld.
Het woord kwam in zwang aan het begin van de jaren zestig toen velen naar aanleiding van de successen van de Zangeres Zonder Naam een weerzin opbouwden tegen het genre. Deze niet-liefhebbers spraken badinerend van een smartlap, naar analogie van de Duitse woorden Schmachtlappen (zwijmelaar) en Schmachtfetzen (sentimenteel lied). Deze woorden betekenen letterlijk 'smachtlap'. Het zijn oorspronkelijk bijnamen voor de in de katholieke liturgie gebruikte vastendoek. Met zo'n doek, waarop het lijden van Christus staat uitgebeeld, wordt tijdens de vastentijd het altaar afgedekt.
larmoyant betekent sentimenteel bedroefd. Bijvoorbeeld De larmoyante jongen werd getroost.
Een levenslied is een Nederlandstalig lied waarin eenvoud en herkenbaarheid voorop staan. Het lied, dat vaak licht sentimenteel is, richt zich in eerste instantie op de doorsnee luisteraar die geen uitgesproken muzikale of kunstzinnige ontwikkeling heeft. Zij die die ontwikkeling wel hebben, kijken vaak op het levenslied neer. Vanwege de indruk van goedkoop effectbejag die het levenslied op hen maakt, gebruiken zij ook wel de badinerende benaming smartlap.
Het woord levenslied werd in 1908 bedacht door ofwel Jean-Louis Pisuisse, of Max Blokzijl. Tijdens een tournee door Nederlands-Indië zochten deze twee artiesten
NL-GoSHG_K.26326
Groote Kerkhof. Deventer
Groote Kerkhof Deventer
Groote Kerkhof Deventer
DEVENTER. Brink
Goor. 1980. De tap van café Bloemen aan de Diepenheimseweg
Goor. 1975. Café Siebram Bloemen aan de Diepenheimseweg. Afgebroken in 1980.
Goor. 1975. Café Siebram Bloemen aan de Diepenheimseweg. Afgebroken in 1980. Zijaanzicht.
Twente toen en nu
Oude herbergen, café's en hotels (9)