image/svg+xml
Open zoekscherm

10.921 resultaten

10.921 resultaten

Niets geselecteerd
 

U heeft gezocht op:

  • SluitenRestauratie

Filter op

Vorige pagina1pagina 2pagina 3pagina 4pagina 5pagina 6pagina 7pagina 911Volgende pagina
lijst/tabel met zoekresultaten, pagina 3 van 911
IcoonBeschrijvingOmschrijvingIdentificatieNaam
Bekijk detail van "St. Plechelmus te Oldenzaal ;" Bekijk detail van "St. Plechelmus te Oldenzaal ;" Afbeelding

St. Plechelmus te Oldenzaal ;

Mogelijk heeft al in de 8e eeuw de rondtrekkende Ierse missionaris Plechelmus hier een eerste kerkgebouw gesticht, gewijd aan paus Silvester. In 954 stichtte bisschop Balderik van Utrecht een kapittel in Oldenzaal en vergrootte en vernieuwde de bestaande Silvesterkerk, die nu gewijd werd aan Plechelmus. Bij deze gelegenheid liet Balderik relieken van Plechelmus overbrengen naar de Oldenzaalse kerk...
, 1900-1910
{764B9078-B16C-44A5-B862-DED0A375F376}

Afbeelding

St. Plechelmus te Oldenzaal ;

Mogelijk heeft al in de 8e eeuw de rondtrekkende Ierse missionaris Plechelmus hier een eerste kerkgebouw gesticht, gewijd aan paus Silvester. In 954 stichtte bisschop Balderik van Utrecht een kapittel in Oldenzaal en vergrootte en vernieuwde de bestaande Silvesterkerk, die nu gewijd werd aan Plechelmus. Bij deze gelegenheid liet Balderik relieken van Plechelmus overbrengen naar de Oldenzaalse kerk.
Rond 1150 werd de kerk vervangen door een nieuw gebouw in romaanse stijl. Van deze kerk resteren middenschip, noordbeuk, noordertransept en een koortravee. De kerk werd gebouwd van Bentheimer zandsteen en vertoont duidelijk Westfaalse en ook Saksische invloeden.
Waarschijnlijk onder bisschop Otto II van Lippe (1215-1227) werd de huidige toren met westkoor opgetrokken, waarvan de vierde geleding rond 1250 werd voltooid. De toren wordt vanwege de vroeggotische versieringen wel tot de romanogotiek gerekend. Rond 1500 werd de vijfde torengeleding gebouwd. Tussen 1481 en 1500 werden koor en zuidbeuk in gotische stijl vervangen.
Vanaf 1633 tot 1810 werd het kerkgebouw gebruikt door de protestantse gemeenschap van Oldenzaal, die wegens het geringe aantal leden het onderhoud ervan sterk verwaarloosde. Na de teruggave aan de katholieken in 1810, door toedoen van koning Lodewijk Napoleon, waren verschillende restauraties nodig om het achterstallige onderhoud weg te werken. De belangrijkste daarvan was de restauratie van 1891 tot 1900, onder leiding van Jos Cuypers. In 1950 werd aan de kerk bij besluit van Paus Pius XII de eretitel basiliek oftewel basilica minor verleend. In maart 2006 werd een, mede dankzij de steun van cabaretier Herman Finkers succesvolle, actie gehouden om de Sint-Plechelmusbasiliek als parochiekerk te behouden.


, 1900-1910
{764B9078-B16C-44A5-B862-DED0A375F376}

{764B9078-B16C-44A5-B862-DED0A375F376}
Bekijk detail van "Muntentoren - Deventer ;" Bekijk detail van "Muntentoren - Deventer ;" Afbeelding

Muntentoren - Deventer ;

De Muntentoren aan de kant van de binnenplaats (Muntengang). In Deventer werden aan het eind van de 10e eeuw koninklijke munten geslagen, vanaf 1046 werden dit bisschoppelijke munten. Het muntrecht was een recht dat alleen echt kapitaalkrachtige plaatsen verkregen en konden uitoefenen. Van de ruim 9000 uit de periode 1040-1100 gevonden munten in het huidige Nederland en Oost-Friesland zijn er maar...
, 1914-1915
{1F2A6BF2-A54C-480E-88EE-5A3533A441CD}

Afbeelding

Muntentoren - Deventer ;

De Muntentoren aan de kant van de binnenplaats (Muntengang). In Deventer werden aan het eind van de 10e eeuw koninklijke munten geslagen, vanaf 1046 werden dit bisschoppelijke munten. Het muntrecht was een recht dat alleen echt kapitaalkrachtige plaatsen verkregen en konden uitoefenen. Van de ruim 9000 uit de periode 1040-1100 gevonden munten in het huidige Nederland en Oost-Friesland zijn er maar liefst 1639 uit Deventer. Deventer munten uit latere perioden zijn bij opgravingen over het hele gebied van de Hanze gevonden. Er zijn meer plaatsen in Deventer waar munten geslagen werden. Zo kwam in de 15e eeuw in de Boterstraat een huis ?Die Munte? voor en ook de Grote

Overstraat (?Die Oude Munte?) en de Kleine Overstraat (?Der older Muntenganck?) droegen hun steentje bij. De laatste Deventer muntinrichting was de 'muntofficine', een werkplaats waar in de 17e en 18e eeuw de muntmeester, gezamenlijk met de steden Zwolle en Kampen, provinciale en stedelijke munten sloeg. Deze was tot de invoering van een landelijke munt (begin 19e eeuw) gevestigd in de Muntentoren aan de binnenplaats tussen de Rijkmanstraat en de Zandpoort. De muur langs de plaats is wellicht in hoofdzaak van middeleeuwse oorsprong. Het zeskantige torentje dateert van omstreeks 1600. Het gebouw verkeerde aan het begin van de 20e eeuw in zo?n bouwvallige toestand dat het in 1913 voor afbraak verkocht dreigde te worden. Het werd echter gekocht door de Deventer kooplieden H.H. Lugard jr. en G.J. Lugard, die uit eigen middelen een restauratie bekostigden. Daarbij werd een sluitsteen aangebracht met daarin gebeiteld ?Die Munte?. In 1927 kwam het complex in een familiestichting, die tot doel had dit fraaie stukje Deventer in stand te houden. Bij het bombardement van 6 februari 1945 werd het vrijwel geheel verwoest. Er was niet veel meer over dan de lange gevel aan de Muntenplaats en de benedenhelft van het traptorentje. C.J. Lugard jr. kreeg voor elkaar dat het complex in 1949/1951 door ir. W.P.C. Knuttel weer in oude glorie werd hersteld, als onderdeel van een dependance van het stedelijk museum. Het lag in de bedoeling dat er culturele manifestaties in zouden plaatsvinden. Tot 1 januari 2012 maakte de Nieuw-Apostolische Kerk gebruik van de sobere kerkzaal.
, 1914-1915
{1F2A6BF2-A54C-480E-88EE-5A3533A441CD}

{1F2A6BF2-A54C-480E-88EE-5A3533A441CD}
Bekijk detail van "Deventer Muntentoren ;" Bekijk detail van "Deventer Muntentoren ;" Afbeelding

Deventer Muntentoren ;

De Muntentoren aan de kant van de binnenplaats (Muntengang). In Deventer werden aan het eind van de 10e eeuw koninklijke munten geslagen, vanaf 1046 werden dit bisschoppelijke munten. Het muntrecht was een recht dat alleen echt kapitaalkrachtige plaatsen verkregen en konden uitoefenen. Van de ruim 9000 uit de periode 1040-1100 gevonden munten in het huidige Nederland en Oost-Friesland zijn er maar...
, 1910-1913
{B4F8C30D-967B-42DB-AD59-E93ACF3707E3}

Afbeelding

Deventer Muntentoren ;

De Muntentoren aan de kant van de binnenplaats (Muntengang). In Deventer werden aan het eind van de 10e eeuw koninklijke munten geslagen, vanaf 1046 werden dit bisschoppelijke munten. Het muntrecht was een recht dat alleen echt kapitaalkrachtige plaatsen verkregen en konden uitoefenen. Van de ruim 9000 uit de periode 1040-1100 gevonden munten in het huidige Nederland en Oost-Friesland zijn er maar liefst 1639 uit Deventer. Deventer munten uit latere perioden zijn bij opgravingen over het hele gebied van de Hanze gevonden. Er zijn meer plaatsen in Deventer waar munten geslagen werden. Zo kwam in de 15e eeuw in de Boterstraat een huis ?Die Munte? voor en ook de Grote
Overstraat (?Die Oude Munte?) en de Kleine Overstraat (?Der older Muntenganck?) droegen hun steentje bij. De laatste Deventer muntinrichting was de 'muntofficine', een werkplaats waar in de 17e en 18e eeuw de muntmeester, gezamenlijk met de steden Zwolle en Kampen, provinciale en stedelijke munten sloeg. Deze was tot de invoering van een landelijke munt (begin 19e eeuw) gevestigd in de Muntentoren aan de binnenplaats tussen de Rijkmanstraat en de Zandpoort. De muur langs de plaats is wellicht in hoofdzaak van middeleeuwse oorsprong. Het zeskantige torentje dateert van omstreeks 1600. Het gebouw verkeerde aan het begin van de 20e eeuw in zo?n bouwvallige toestand dat het in 1913 voor afbraak verkocht dreigde te worden. Het werd echter gekocht door de Deventer kooplieden H.H. Lugard jr. en G.J. Lugard, die uit eigen middelen een restauratie bekostigden. Daarbij werd een sluitsteen aangebracht met daarin gebeiteld ?Die Munte?. In 1927 kwam het complex in een familiestichting, die tot doel had dit fraaie stukje Deventer in stand te houden. Bij het bombardement van 6 februari 1945 werd het vrijwel geheel verwoest. Er was niet veel meer over dan de lange gevel aan de Muntenplaats en de benedenhelft van het traptorentje. C.J. Lugard jr. kreeg voor elkaar dat het complex in 1949/1951 door ir. W.P.C. Knuttel weer in oude glorie werd hersteld, als onderdeel van een dependance van het stedelijk museum. Het lag in de bedoeling dat er culturele manifestaties in zouden plaatsvinden. Tot 1 januari 2012 maakte de Nieuw-Apostolische Kerk gebruik van de sobere kerkzaal. De ingekleurde prentbriefkaart is in 1924 afgestempeld, maar de foto is zo te zien van voor de restauratie van 1913-1914.
, 1910-1913
{B4F8C30D-967B-42DB-AD59-E93ACF3707E3}

{B4F8C30D-967B-42DB-AD59-E93ACF3707E3}
Bekijk detail van "Gezicht op Deventer; No. 8226" Bekijk detail van "Gezicht op Deventer; No. 8226" Afbeelding

Gezicht op Deventer; No. 8226

Zicht op Deventer vanaf de overkant van de IJssel, met de schipbrug en de Grote of Lebuïnuskerk. De schipbrug was van circa 1600 tot 1948 een schakel in het oost-westverkeer over de weg. De brug had tussen 1483 en 1578 verschillende vaste voorgangers, die door natuur- of oorlogsgeweld werden vernield, de laatste keer in 1578. Pas na 1600 durfde men het vanwege het aanhoudende oorlogsgevaar aan een...
, 1907-1912
{74D1EF6F-6508-4637-906D-D731CFD2E97A}

Afbeelding

Gezicht op Deventer; No. 8226

Zicht op Deventer vanaf de overkant van de IJssel, met de schipbrug en de Grote of Lebuïnuskerk. De schipbrug was van circa 1600 tot 1948 een schakel in het oost-westverkeer over de weg. De brug had tussen 1483 en 1578 verschillende vaste voorgangers, die door natuur- of oorlogsgeweld werden vernield, de laatste keer in 1578. Pas na 1600 durfde men het vanwege het aanhoudende oorlogsgevaar aan een nieuwe brug te slaan, en dat was de schipbrug. Deze bestond uit twee vaste landhoofden en een wegdek dat over een aantal schuitjes was gelegd met een uitvaarbaar gedeelte. Voor kleinere schepen was er een basculebrug in het vaste gedeelte aan de oostoever. De hoogte van het wegdek was binnen zekere grenzen aanpasbaar aan de waterstand in de IJssel, maar stremmingen vanwege hoogwater kwamen met enige regelmaat voor. Ook bij ijsgang moest de brug aan de kant gehaald worden. Omdat de voormalige Hanzestad Deventer inmiddels veel minder belangrijk was dan in de middeleeuwen had ze tot in de twintigste eeuw aan de schipbrug genoeg. Het op gang komen van het gemotoriseerde wegverkeer en het drukkere verkeer op de rivier met steeds grotere schepen was een reden om te pleiten voor een vaste brug. Bij onderzoek in 1927 bleek dat de brug overdag gemiddeld 3 uur en 25 minuten open was voor de scheepvaart. Het duurde echter nog tot 1939 voor met de bouw van een vaste brug werd begonnen, die in 1943 werd geopend. Nadat deze in de laatste weken van de oorlog door Duitse troepen werd opblazen moest de schipbrug noodgedwongen in ere worden hersteld. Ze heeft nog tot 1948 dienst gedaan, toen was de boogbrug herbouwd. Het beweegbare gedeelte van de schipbrug werd een dag na de feestelijke ingebruikname van de nieuwe Wilhelminabrug voor de laatste maal 'uitgedraaid', en nu definitief.
De Grote of Lebuïnuskerk werd voorafgegaan door een romaanse kerk, waarvan nog delen aanwezig zijn. De huidige gotische hallenkerk kwam tussen 1450 en 1525 tot stand. In de Middeleeuwen was het een van de voornaamste kerken binnen het bisdom Utrecht. Ze was rijk versierd met muurschilderingen en stond vol heiligenbeelden en altaren. Aan deze pracht en praal kwam een einde toen de calvinisten in 1580 de kerk in bezit namen en hem omdoopten tot Grote Kerk. Het interieur werd grondig vernield en tenslotte witgepleisterd. Tijdens de restauratie vanaf 1927 kwamen veel muurschilderingen weer te voorschijn. Afgezien van deze delen is de bepleistering toen weer verwijderd. De muurschilderingen en de afbeeldingen in de romaanse crypte en op de kruis-, ster-, en netgewelven werden in de jaren 2007-2010 gerestaureerd. In de kerk zijn nog op verschillende plaatsen de gevolgen van de calvinistische beeldenstorm zichtbaar. De kerk behoort tot de Top 100 der Nederlandse UNESCO-monumenten. De kerk is eigendom van de Protestantse Kerk, de toren in bezit van de gemeente Deventer. Oorspronkelijk had de kerk aan de westzijde een complex van torens. De centrale toren werd geflankeerd door vier kleinere. Na vier eeuwen werden ze in 1454 grotendeels gesloopt. De eerste steen voor de tegenwoordige toren legde men in de zomer van 1459. De kaart is afgestempeld in 1912.

, 1907-1912
{74D1EF6F-6508-4637-906D-D731CFD2E97A}

{74D1EF6F-6508-4637-906D-D731CFD2E97A}
Bekijk detail van "Oud-Borne ;" Bekijk detail van "Oud-Borne ;" Afbeelding

Oud-Borne ;

Links het voormalige joodse schooltje dat in 1897 in gebruik werd genomen. Daarna was het als slachthuis (van Meier Spanjaard) en later als schuur in gebruik. Boven de deur hangt een bord 'Meubelmakerij'. In oktober 1998 werd het gebouwtje gesloopt, onder de voorwaarde dat het in de oude vorm herbouwd zou worden. Hiermee is in 2003 een begin gemaakt, met een woonbestemming.
Achteraan de laatg...
, 1915-1925
{F1ACF81A-582B-4EA8-B9F8-44DCC7200761}

Afbeelding

Oud-Borne ;

Links het voormalige joodse schooltje dat in 1897 in gebruik werd genomen. Daarna was het als slachthuis (van Meier Spanjaard) en later als schuur in gebruik. Boven de deur hangt een bord 'Meubelmakerij'. In oktober 1998 werd het gebouwtje gesloopt, onder de voorwaarde dat het in de oude vorm herbouwd zou worden. Hiermee is in 2003 een begin gemaakt, met een woonbestemming.
Achteraan de laatgotische Oude Kerk. Het oudste deel dateert waarschijnlijk al uit 1350. De kerk was toen eenschepig. Het koor van de kerk stamt uit de eerste helft van de 15e eeuw. De uitbreiding van het opvallende schip met twee even hoge schepen vond plaats in 1482. Een aantal muurschilderingen die werden gevonden tijdens de restauratie van de kerk tussen 1919 en 1921 dateren ook uit dat jaar. De oudste klok in de klokkentoren dateert uit 1457. De preekstoel van Bentheimer zandsteen is waarschijnlijk omstreeks 1600 vervaardigd. Het huidige kerkorgel van de hand van Johann Heinrich Holtgrave uit Deventer is uit 1841.
De kerk werd destijds gewijd aan de heilige Stephanus, maar onder invloed van Christoffel Schele van Weleveld (1528-1606) werd ten tijde van de Reformatie een lutherse dominee aangesteld, Johan Niehof. In 1598 werden op last van de drost van Twente, Johan van Voorst, de beelden en altaren uit de kerk verwijderd, net als in de rest van Twente. Uiteindelijk moesten de Scheles zwichten voor de classis van Deventer en kreeg Borne in de 17e eeuw calvinistische predikanten.

, 1915-1925
{F1ACF81A-582B-4EA8-B9F8-44DCC7200761}

{F1ACF81A-582B-4EA8-B9F8-44DCC7200761}
Bekijk detail van "DEVENTER, Brink met Bergkerk ;" Bekijk detail van "DEVENTER, Brink met Bergkerk ;" Afbeelding

DEVENTER, Brink met Bergkerk ;

De Brink met de Wilhelminafontein. Het monument werd op 31 augustus 1898 onthuld ter gelegenheid van de kroning van Hare Majesteit. De fontein had oorspronkelijk het kroonstuk moeten worden op de aanleg van de Hoogdrukwaterleiding in 1893, in Italiaanse traditie (Trevifontein). Vanwege ontoereikende fondsen werd de fontein echter het sluitstuk op de begroting. De troonsbestijging bracht meer kapit...
, 1946-1949
{C8F073FD-C73A-42E2-BDFE-200F8544F748}

Afbeelding

DEVENTER, Brink met Bergkerk ;

De Brink met de Wilhelminafontein. Het monument werd op 31 augustus 1898 onthuld ter gelegenheid van de kroning van Hare Majesteit. De fontein had oorspronkelijk het kroonstuk moeten worden op de aanleg van de Hoogdrukwaterleiding in 1893, in Italiaanse traditie (Trevifontein). Vanwege ontoereikende fondsen werd de fontein echter het sluitstuk op de begroting. De troonsbestijging bracht meer kapitaal; samen met het reeds vergaarde geld werd de fontein aangelegd. De fontein, bekroond met de Deventer stadsmaagd, is in neo-renaissancestijl ontworpen door stadsarchitect Mulock Houwer. Het beeldhouwwerk is van W.G. van Poorten, overig steenhouwerswerk is verricht door H.H. Beltman, het gietwerk is gedaan door Nering Bögel. De fontein is in 1960 gedemonteerd en afgevoerd en in 1985 weer herbouwd.
Op de achtergrond de Sint-Nicolaas- of Bergkerk. De van oorsprong romaanse kruisbasiliek, gebouwd van 1198 tot 1209, bevindt zich op een oud rivierduin in het Bergkwartier, vlakbij het toenmalige Deventer havenkwartier. Sint Nicolaas is de beschermheilige van de schippers. De kerk is in de bloeitijd van de Hanze gesticht door Norbertijnen uit het Westfaalse Varlar (nabij Coesfeld). Het gebouw vertoont veel gelijkenis met kerken uit de Oostzeelanden. In de 15e eeuw kreeg de Bergkerk door diverse verbouwingen een laatgotisch karakter. De twee karakteristieke torenspitsen dateren uit die periode. In 1580 kwam de kerk in handen van de Nederduits Gereformeerde Kerk. Het interieur werd direct ontdaan van de katholieke kenmerken. Tijdens een ingrijpende restauratie van 1915 tot 1924, geleid door Wolter te Riele, werden de oude wand- en gewelfschilderingen weer blootgelegd en gerestaureerd. De schilderingen op de oostwand van het oude romaanse dwarsschip stammen uit de vroege 13e eeuw. In 1967 werd de kerk door het kerkbestuur voor het symbolische bedrag van 1 gulden verkocht aan de gemeente Deventer, die zo de verantwoordelijkheid voor het kostbare onderhoud op zich nam. Tegenwoordig heeft de kerk een culturele bestemming. De kaart is in 1949 afgestempeld.

, 1946-1949
{C8F073FD-C73A-42E2-BDFE-200F8544F748}

{C8F073FD-C73A-42E2-BDFE-200F8544F748}
Bekijk detail van "DEVENTER, Gezicht op de stad vanaf de Wilhelminabrug ;" Bekijk detail van "DEVENTER, Gezicht op de stad vanaf de Wilhelminabrug ;" Afbeelding

DEVENTER, Gezicht op de stad vanaf de Wilhelminabrug ;

Op de voorgrond de uiterwaarden langs de IJssel, daarachter zicht op Deventer met de IJsselkade. De Grote of Lebuïnuskerk beheerst het stadsbeeld. Deze gotische hallenkerk kwam tot stand tussen 1450 en 1525, nadat de voorganger, een grote romaanse basiliek, in 1235 en 1334 door brand was verwoest. In de Middeleeuwen was de Lebuïnuskerk de hoofdkerk van de stad en een van de voornaamste kerken binn...
, 1945-1950
{A9E394DB-CA31-4010-BCB9-D41EE966B443}

Afbeelding

DEVENTER, Gezicht op de stad vanaf de Wilhelminabrug ;

Op de voorgrond de uiterwaarden langs de IJssel, daarachter zicht op Deventer met de IJsselkade. De Grote of Lebuïnuskerk beheerst het stadsbeeld. Deze gotische hallenkerk kwam tot stand tussen 1450 en 1525, nadat de voorganger, een grote romaanse basiliek, in 1235 en 1334 door brand was verwoest. In de Middeleeuwen was de Lebuïnuskerk de hoofdkerk van de stad en een van de voornaamste kerken binnen het bisdom Utrecht. Ze was rijk versierd met muurschilderingen en stond vol heiligenbeelden en altaren. Aan deze katholieke praal kwam een einde toen in 1580 de calvinisten de kerk in bezit namen en hem omdoopten tot Grote Kerk. Het interieur werd grondig vernield en tenslotte witgepleisterd. In de kerk zijn nog op verschillende plaatsen de gevolgen van de beeldenstorm te zien. Muurschilderingen van voor de Reformatie zijn tijdens de restauratie van 1927 teruggevonden, onder meer in de crypte en in de Magistraatskapel, die speciaal voor de stadsbestuurders was gebouwd. De hele kerk is voorzien van bepleisterde kruis-, ster-, en netgewelven met profane en religieuze afbeeldingen. Sommige versieringen zijn daar aangebracht in de eerste helft van de 14e eeuw. Ze ondergingen in de jaren 2007-2010 een belangrijke restauratie. Met uitzondering van de delen die van muurschilderingen zijn voorzien is de bepleistering in de jaren vanaf 1927 verwijderd.

In het opgaande werk zijn nog belangrijke delen van de romaanse voorganger aanwezig. Ook is de romaanse crypte bewaard gebleven, die sterke gelijkenis vertoont met de crypte van de Pieterskerk in Utrecht. De kerk is eigendom van de Protestantse Kerk, terwijl de toren bezit is van de gemeente Deventer. Oorspronkelijk had de kerk aan de westzijde een complex van torens. De centrale toren werd geflankeerd door vier kleinere. Na vier eeuwen werden ze in 1454 grotendeels gesloopt. De eerste steen voor de tegenwoordige toren legde men in de zomer van 1459. Voor een tweede toren ten noorden van de eerste zijn wel de fundamenten aanwezig, maar hij is nooit gebouwd. Het bovenste gedeelte van de toren, de koepel ofwel lantaarn, is een ontwerp van de bekende bouwmeester Hendrick de Keyser uit 1613. De kerk behoort tot de Top 100 der Nederlandse UNESCO-monumenten. De kaart is in 1950 afgestempeld.


, 1945-1950
{A9E394DB-CA31-4010-BCB9-D41EE966B443}

{A9E394DB-CA31-4010-BCB9-D41EE966B443}
Bekijk detail van "VOLLENHOVE. Voormalige Latijnsche school en Kostschool ;" Bekijk detail van "VOLLENHOVE. Voormalige Latijnsche school en Kostschool ;" Afbeelding

VOLLENHOVE. Voormalige Latijnsche school en Kostschool ;

De oude Latijnse school. Het pand met de mooie renaissance-trapgevel, kruiskozijnen en gebeeldhouwde stoeppalen met het opschrift Anno / 1628 wordt nogal eens de Latijnse School genoemd. Deze benaming is echter niet juist. In 1627 is het namelijk gebouwd als woonhuis voor stadssecretaris Johannes Lemker. In de gevel zat tot de Franse tijd een steen met de afbeelding van een lam, het embleem van de...
, 1915-1918
{7D4D366F-1A49-4C71-AB5F-0728DEDFD706}

Afbeelding

VOLLENHOVE. Voormalige Latijnsche school en Kostschool ;

De oude Latijnse school. Het pand met de mooie renaissance-trapgevel, kruiskozijnen en gebeeldhouwde stoeppalen met het opschrift Anno / 1628 wordt nogal eens de Latijnse School genoemd. Deze benaming is echter niet juist. In 1627 is het namelijk gebouwd als woonhuis voor stadssecretaris Johannes Lemker. In de gevel zat tot de Franse tijd een steen met de afbeelding van een lam, het embleem van de familie Lemker. De echte Latijnse school bevond zich echter - tot de sluiting in 1738 - in de Bisschopstraat, bij de Kleine of Mariakerk. De verwarring over de naam is wellicht ontstaan doordat het pand van 1791 tot 1821 was ingericht tot Franse kostschool. Vollenhovenaren zeggen dan ook 'Franse school'. In 1917 bevonden zich volgens een tijdschriftartikel op de ruime achterzolder aan beide zijden nog een rij genummerde bedsteden onder het schuine dak. Hier sliepen de 'jongeheren', die de vroegere Franse kostschool bezochten. De correcte naam zou Lemkerhuis zijn. Het is in 1919 als eerste gebouw in de stad gerestaureerd, waarbij het zijn oorspronkelijke topgevel heeft teruggekregen. Door het misverstand over zijn geschiedenis kreeg het Lemkerhuis daarbij ten onrechte een bekroning met het stadswapen. De foto is blijkbaar vóór de restauratie gemaakt. Tot na de Tweede Wereldoorlog heeft het pand, in combinatie met het pand rechts ernaast (nu een hotel-restaurant), zijn schoolfunctie behouden. Daarna deed het een tijdlang dienst als openbare bibliotheek en is het particulier verhuurd geweest. Het pand is sinds 1992 eigendom van de Vereniging Hendrick de Keyser.
, 1915-1918
{7D4D366F-1A49-4C71-AB5F-0728DEDFD706}

{7D4D366F-1A49-4C71-AB5F-0728DEDFD706}
Bekijk detail van "Interieur Grote Kerk Steenwijk ;" Bekijk detail van "Interieur Grote Kerk Steenwijk ;" Afbeelding

Interieur Grote Kerk Steenwijk ;

De St. Clemens- of Grote Kerk, met als oudste deel van de huidige kerk het koor uit 1409. In 1558 stortte in een zware storm de torenspits bovenop de kerk. Het stenen gewelf werd toen vervangen door een houten tongewelf. Na de verovering van de stad door de troepen van Prins Maurits in 1592 werd de kerk ingericht voor de protestantse eredienst. In 1914 werd de huidige spits op de toren geplaatst. ...
, 1950-1972
{769ECD2A-E8FC-4A1E-8F70-C27557819BBF}

Afbeelding

Interieur Grote Kerk Steenwijk ;

De St. Clemens- of Grote Kerk, met als oudste deel van de huidige kerk het koor uit 1409. In 1558 stortte in een zware storm de torenspits bovenop de kerk. Het stenen gewelf werd toen vervangen door een houten tongewelf. Na de verovering van de stad door de troepen van Prins Maurits in 1592 werd de kerk ingericht voor de protestantse eredienst. In 1914 werd de huidige spits op de toren geplaatst. De kerk is in de periode 1974 - 1981 grondig gerestaureerd. Het tongewelf werd weer in ere hersteld. Ook de gewelfschilderingen werden opnieuw aangebracht of gerestaureerd, evenals het gewelf in het hoofdkoor. De oudste schilderingen dateren uit 1633. Tijdens de restauratie werden een aantal fundamenten ontdekt. Ook die van een oudere toren uit omstreeks 1200.
, 1950-1972
{769ECD2A-E8FC-4A1E-8F70-C27557819BBF}

{769ECD2A-E8FC-4A1E-8F70-C27557819BBF}
Bekijk detail van "STEENWIJK. Kerkstraat ;" Bekijk detail van "STEENWIJK. Kerkstraat ;" Afbeelding

STEENWIJK. Kerkstraat ;

Poserende meisjes met schorten in de Kerkstraat. Diverse uithangborden met teksten als 'Magazijn de Concurrent', 'Mantels', 'Bedden Tapijten', 'De goedkope winkel' en 'Opruiming'. Op de achtergrond de St. Clemens- of Grote Kerk met als oudste deel van de huidige kerk het koor uit 1409. In 1558 stortte in een zware storm de torenspits bovenop de kerk. Het stenen gewelf werd toen vervangen door een ...
, 1905-1908
{FEA64CD3-429B-4609-9FDF-37C5B792EF05}

Afbeelding

STEENWIJK. Kerkstraat ;

Poserende meisjes met schorten in de Kerkstraat. Diverse uithangborden met teksten als 'Magazijn de Concurrent', 'Mantels', 'Bedden Tapijten', 'De goedkope winkel' en 'Opruiming'. Op de achtergrond de St. Clemens- of Grote Kerk met als oudste deel van de huidige kerk het koor uit 1409. In 1558 stortte in een zware storm de torenspits bovenop de kerk. Het stenen gewelf werd toen vervangen door een houten tongewelf. Na de verovering van de stad door de troepen van Prins Maurits in 1592 werd de kerk ingericht voor de protestantse eredienst. In 1914 werd de huidige spits op de toren geplaatst. De kerk is in de periode 1974 - 1981 grondig gerestaureerd. Het tongewelf werd weer in ere hersteld. Ook de gewelfschilderingen werden opnieuw aangebracht of gerestaureerd, evenals het gewelf in het hoofdkoor. De oudste schilderingen dateren uit 1633. Tijdens de restauratie werden een aantal fundamenten ontdekt. Ook die van een oudere toren uit omstreeks 1200.

, 1905-1908
{FEA64CD3-429B-4609-9FDF-37C5B792EF05}

{FEA64CD3-429B-4609-9FDF-37C5B792EF05}
Bekijk detail van "Huize 't Warmelo bij Diepenheim ;" Bekijk detail van "Huize 't Warmelo bij Diepenheim ;" Afbeelding

Huize 't Warmelo bij Diepenheim ;

Het huis Warmelo is in 1315 voor het eerst genoemd. De vorm van het huis is in de loop der eeuwen veranderd. In 1874 werd het huis gedeeltelijk afgebroken. Het huidige voorhuis, aanvankelijk poortgebouw en de edelmanswoning, stond op de plek die nu als terras wordt gebruikt. In 1928 vond een restauratie en vernieuwing plaats. In 1952 is het huis aangekocht door Prins Bernhard. Zijn moeder, prinses...
, 1905-1915
{37C5070F-9B15-4B74-A3FE-B5DE70203DF3}

Afbeelding

Huize 't Warmelo bij Diepenheim ;

Het huis Warmelo is in 1315 voor het eerst genoemd. De vorm van het huis is in de loop der eeuwen veranderd. In 1874 werd het huis gedeeltelijk afgebroken. Het huidige voorhuis, aanvankelijk poortgebouw en de edelmanswoning, stond op de plek die nu als terras wordt gebruikt. In 1928 vond een restauratie en vernieuwing plaats. In 1952 is het huis aangekocht door Prins Bernhard. Zijn moeder, prinses Armgard heeft tot haar dood in 1971 het huis bewoond.
, 1905-1915
{37C5070F-9B15-4B74-A3FE-B5DE70203DF3}

{37C5070F-9B15-4B74-A3FE-B5DE70203DF3}
Bekijk detail van "Havezathe Heringhave te Fleringen (O.) ;" Bekijk detail van "Havezathe Heringhave te Fleringen (O.) ;" Afbeelding

Havezathe Heringhave te Fleringen (O.) ;

Havezate Herinckhave tussen Fleringen en Tubbergen, Herinckhaveweg. Het huidige huis van de havezate Herinckhave is tussen 1741 en 1743 gebouwd op de bouwvallen van een ouder huis. Tot de havezate, die geheel omgracht is, behoorde oorspronkelijk slechts een bouwhuis, het oostelijk, waarschijnlijk uit de 18e eeuw. In het zuidelijke deel bevindt zich een huiskapel met bovenop een torentje, hetgeen u...
, 1905-1909
{06570A13-2415-48F5-820F-69455E45F9B4}

Afbeelding

Havezathe Heringhave te Fleringen (O.) ;

Havezate Herinckhave tussen Fleringen en Tubbergen, Herinckhaveweg. Het huidige huis van de havezate Herinckhave is tussen 1741 en 1743 gebouwd op de bouwvallen van een ouder huis. Tot de havezate, die geheel omgracht is, behoorde oorspronkelijk slechts een bouwhuis, het oostelijk, waarschijnlijk uit de 18e eeuw. In het zuidelijke deel bevindt zich een huiskapel met bovenop een torentje, hetgeen uniek is voor Twente.

In 1959 werd Herinckhave door brand grotendeels verwoest. De restauratie door de Overijsselse Kastelenstichting werd in 1976 voltooid. Op en bij de havezate bevinden zich momenteel nog een huiskapel, een watermolen, een houtwaterplaats en een eendenkooi. In de onmiddellijke nabijheid bevinden zich voorts nog de ´Kroezeboom´, een windmolen en grafheuvels uit de Klokbekercultuur. De havezate werd achtereenvolgens bewoond door de geslachten Grubbe (ca 325 jaar) en Von Bönninghausen (ca 225 jaar); voordien was er sprake van bewoning gedurende ruim 300 jaar door het geslacht Vlethinge.

Zoals gebruikelijk behoorde bij een aanzienlijke adelijke behuizing een koren-watermolen. De huidige molen is sinds 1865 niet meer als watermolen in gebruik. in 1989 is het gebouw geheel gerestaureerd met binnenin een maalstoel voor het malen van koren en daarna nog voorzien van een waterrad.
, 1905-1909
{06570A13-2415-48F5-820F-69455E45F9B4}

{06570A13-2415-48F5-820F-69455E45F9B4}
Vorige pagina1pagina 2pagina 3pagina 4pagina 5pagina 6pagina 7pagina 911Volgende pagina
Sluit popup voor filter "Naam collectie"

Naam collectie (38 filters)

Sluit popup voor filter "Soort collectie"

Soort collectie (7 filters)

Sluit popup voor filter "Naam deelnemer"

Naam deelnemer (33 filters)

Sluit popup voor filter "Periodes"

Periodes (101 filters)