Twee zittingen van de Raad van Tucht vanavond. In de eerste klaagt Meester Hoogstra, tevens opziener van de Strafkolonie, een kolonist aan die heimelijk zijn liefde bezoekt. In de tweede zitting, twee uur later, is Hoogstra zelf de beklaagde: het gerucht gaat dat hij "op eene gemeenzame wijze" verkeert met de vrouw van kolonist Wiemes. Plaats delict: de consistoriekamer. Het wordt een warme winter op de Schans!
Tot zijn overlijden in 1831 was de predikant van de Ned.Herv. kerk te Oud Avereest, Hoseas Gerhardus Meiling Amshoff, tevens zieleherder voor het protestantse deel van de bevolking van Ommerschans. Daarna was het de jonge predikant Pieter van Nes die zichzelf nadrukkelijk profileerde voor deze positie. Toch moet zijn enthousiasme snel verdwenen zijn want reeds in het najaar 1836 verdween hij naar het naburige Rouveen, waar hij tot zijn emeritaat bleef. Korte tijd later was een opvolger gevonden in de persoon van Andries Campagne, die vandaag zijn nieuwe broodheren hartelijk dankt voor zijn aan...
Vrouwelijke bedelaar-kolonisten op de Ommerschans. Als je mazzel hebt, dan krijg je een baan als kok in de Menage. Op elke vier zalen met in totaal 160 bedelaars is één keuken -de Menage- aanwezig waar de koks het voedsel bereiden volgens het recept van de Maatschappij. Met z'n tweeën voor 160 man aardappelen schillen is een hele klus, maar je zit lekker binnen en je lijdt geen honger. Maar wat doe je, als de vrouw van de zaalopziener je laat weten dat je haar extra eten toe moet schuiven?
Veruit de meeste zaken die in de Raad van Tucht ter tafel komen, zijn hamerstukken. De beklaagde is bij voorbaat schuldig. Maar vandaag eindigt de zaak in een onbeslist. Een ernstige zaak. Want het gaat over... erwtensoep.
In 1822, het jaar waarin het enorme bedelaarsgesticht op de Ommerschans verrees, werden ook de eerste zes hoeven gebouwd. De hoevenaars werden geselecteerd onder de kolonisten van de gewone kolonieën, Frederiksoord, Willemsoord en Wilhelminaoord. Op 22 juli nam de eerste hoevenaar, Johannes Molenaar, zijn intrek met zijn familie. Daarna volgden Jan Westerveld en Bernardus Harmeling op 13 augustus, Pieter Arends op 18 oktober, Klaas Tiemes op 11 november en vandaag, 26 november, de Duitse Zeeuw Dominicus Meder.
Vandaag twee nieuwe kolonisten uit Berkel- en IJsselstad Zutphen. Zijn naam: Jacobus Gijsbert te Boekhorst, geboren te Bredevoort, 37 jaar oud, 5 voet en 5 duim lang en een weinig pokdalig. Haar naam: Anna Maria, verdere gegevens onbekend. Ze is 5 voet lang en ze stamelt.
Rond de kolonie Ommerschans staan een twintigtal veldwachtershutten, waar de kolonieveldwachters met hun gezinnen wonen en van waaruit zij er oog op moeten houden dat de kolonisten niet zullen ontsnappen. Een aantal van deze veldwachter zijn "beroeps", veelal veteraan-militairen die tegen een salaris hun werk verrichten. Maar de meeste veldwachters zijn kolonist-veldwachters, "gewone" kolonisten die als taak hebben hun lotgenoten te bewaken en in het gareel te houden. Als bijzondere beloning mogen ze met hun gezin in een veldwachtershut wonen, terwijl de andere kolonistengezinnen naar sexe ges...
De verslagen van de Raad van Tucht op de Ommerschans geven doorgaans een eenduidig beeld: er wordt niet gepraat over de schuldvraag; uitsluitend over de strafmaat. Als de beklaagde ontkent de regels te hebben overtreden dan wordt het verweer afgedaan als brutaliteit. Vandaag loopt het anders: twee Brabantse kolonistes worden vrijgesproken van de verdenking dat ze voornemens waren te deserteren.
In het Reglement van Tucht voor Ommerschans is voor een groot aantal vergrijpen vastgelegd wat de strafmaat moet zijn. Maar wat doe je als een kolonist voor de 5e maal deserteert? Dan wordt je creatief. Wat denk je van een blok aan het been?
Op zaterdagochtend verlies je even je zelfbeheersing waardoor je je hoevenaar bedreigt. 's Middags sta je voor de Raad van Tucht en krijg je 14 dagen opsluiting aan je broek. Een voorbeeld van de snelle rechtspraak op de Ommerschans, en hoe een simpel verslag vol verborgen verhalen zit.
De Raad van Tucht te Ommerschans vergadert op vrijdag. Vandaag staan drie kolonisten terecht. Eén wegens desertie voor de tweede maal en twee wegens dronkenschap voor de eerste maal. De straffen zijn verschillend. Hun verhalen ook. Maar hun einde zal hetzelfde zijn: een kerkhof binnen de Koloniën van Weldadigheid. Weldadigheid....
afgebroken i.v.m. bouw Dunantblok ongeveer 2008.Oorspronkelijk was dit gebouw gebouwd midden jaren vijftig voor de Openbare Bibliotheek in Nijverdal. Dit gebouw werd, vanwege zijn eenvoudige uitvoering, "Schoenendoos" genoemd. Na de tweede wereldoorlog bestond er een grote behoefte bibliotheekgebouwen, vandaar deze eenvoudige opzet.Voorgeschiedenis:Schakel 1954 pag.: 52(KSW)NL-NvHKHN_002349
afgebroken i.v.m. bouw Dunantblok ongeveer 2008.Oorspronkelijk was dit gebouw gebouwd midden jaren vijftig voor de Openbare Bibliotheek in Nijverdal. Dit gebouw werd, vanwege zijn eenvoudige uitvoering, "Schoenendoos" genoemd. Na de tweede wereldoorlog bestond er een grote behoefte bibliotheekgebouwen, vandaar deze eenvoudige opzet.Voorgeschiedenis:Schakel 1954 pag.: 52(KSW)Zoals reeds in de laatste vergadering der Voorlopige Ondernemingsraad is medegedeeld (zie notulen in De Schakel van 20 Maart 1.1.) is er overleg gaande met de Centrale Plattelandsbibliotheek betreffende overname en voortzetting door laatstgenoemde van onze bibliotheek. Dit overleg is thans reeds zover gevorderd, dat met ingang van 1 Mei a.s. onze bibliotheek wordt overgedaan aan de Centrale Plattelandsbibliotheek, die hiertoe het pand Grotestraat 33 heeft gehuurd. In de volgende Schakel zullen wij hierover nadere mededelingen doen.Henk en Brinke schreef in zijn fotoalbum:Zaterdag 1 Mei 1954: vond de opening plaats van een leesbibliotheek in het pand Grotestraat 33, van de Stichting Centrale Plattelandsbibliotheek.December 1958: is de bibliotheek verplaatst naar Grotestraat 71. (Naast vishandel Nentjes.)NL-NvHKHN_002349
