GH04284: De Meeuwenkolonie in de omgeving van Dedemsvaart en Balkbrug.
Foto is gemaakt ca. 1920/30. Ansichtkaart; Meeuwenkolonie in de omgeving van Dedemsvaart en Balkbrug.
Reservaat Meeuwenveen/Takkenhoogte is eigendom van het Drentse Landschap. Het ligt oostelijk van de Nieuwe Dijk in de gemeennieuwe natuur op Takkenhoogtete De Wolden. Meeuwenveen en Takkenhoogte deel uitmaken van het Nolder-en Bazuinerveld. Dit is dan nog een groot uitgestrekt heide-en veengebied. Grote stukken van dit veld bestonden uit hoogveen. Op de kaart staan dan nog geen veenputten aangegeven. Dat betekent,dat halverwege de 19de eeuw dit deel van Drenthe nog niet vergraven was. Alleen bij kleine nederzettingen als Fort,Pieperij, Bazuin en Nolde zijn rond die tijd kleine ontginningen uitgevoerd. In de tweede helft van de 19de verandert er weinig. Er komt dan wel een weg van de Wildenberg over de ringwal van het Meeuwenveen via de hoge zandkop van Takkenhoogte naar Bazuin. Vanaf 1900 worden beetje bij beetje stukken heide en veen in cultuur gebracht,worden steeds meer veenputten gegraven,worden bosjes ingeplant,kleine waterloopjes aangelegd,enz. Kortom, het boeren cultuurlandschap ontstaat. Takkenhoogte is ontstaan als een rivierduin in de warme periode voor de laatste ijstijd. Het gebied is vernoemd naar de boerenfamilie Takken, die in de 19de eeuw op de boerderij De Wildenberg woonde. In de eerste helft van de 20ste eeuw ging het boerenbedrijf ten onder door het uitbreken van miltvuur. Het verhaal gaat,dat de dode koeien zijn begraven in het verderop gelegen hogere terrein dat we dus nu Takkenhoogte noemen. Gronden met miltvuurkadavers mochten niet meer beweid worden, dus vlak bij de boerderij begraven was geen optie. Op de plek is later bos aangeplant. De aanplant van bos kan te maken hebben gehad met de miltvuuruitbraak, maar kan ook een andere oorzaak hebben. De zandkop was misschien niet geschikt voor landbouwdoeleinden. De Haardennen bij Balkbrug zijn ooit aangeplant op zandgronden waar geen boer belangstelling voor had. Echt duidelijk is het allemaal niet.
Meeuwenveen dankt zijn naam aan de aanwezigheid van een grote kokmeeuwkolonie, die er jaren achtereen heeft gezeten. Volgens het beheersplan Takkenhoogte van Het Drents Landschap sinds 1939. In het begin van de jaren ’80 was de kolonie echter verdwenen. Er wordt beweerd, dat Staatsbosbeheer (eigenaar van het reservaat, Het Drents Landschap pacht het gebied) de opdracht gaf om ieder voorjaar de eieren te schudden en op die manier de kokmeeuwen het broeden te ontmoedigen. Waarom is niet duidelijk. Klachten vanuit de jacht of van weidevogelliefhebbers? De meeuwen zijn in ieder geval nooit meer terug gekomen. Toch blijft de naam “Meeuwenveen”bestaan, hoewel in de regio het gebied eerder bekend staat als “De Meeuwenplas”. Meeuwenveen is een pingo-ruïne. Veel Drentse vennen zijn ontstaan in de poolkoude van het Weichselien. Dat geldt ook voor het Meeuwenveen. Kenmerkend voor een pingo-ruine is het voorkomen van een aarden wal rond het ven.
(Bron: http://hetreestdal.nl)
NL-HdbHVH_GH04284
Historische Vereniging Hardenberg e.o.
