AfbeeldingBERKUM, Vijver Kranenburg ;
Kranenburgweg 5: Gezicht op de vijver op de begraafplaats Kranenburg, 1967. De begraafplaats werd ca. 1930 aangelegd op het landgoed waar ooit de havezate Kranenburg had gestaan. De begraafplaats, ontworpen door Louis Copijn, werd als een park aangelegd met o.a. een bos, een vijver en paden om te wandelen.
De begraafplaats, tevens parkaanleg op het oude landgoed De Kranenburg, is in 1928 door de firma H. Copijn en Zn. in gemengde stijl of Nieuwe landschapsstijl ontworpen. In deze stijl was het gebruikelijk geometrische vormen onder te brengen binnen de opzet van een groter park in landschapsstijl. Het betrof een prijsvraag. Inzenders naast de firma Copijn waren onder anderen de tuinarchitecten Th.J. Dinn, onder het motto 'Rust' en G. Bleeker, onder het motto 'Opgang'. Het ontwerp van de firma H. Copijn en Zn. onder het motto 'Gravenpark', werd gemaakt door de mede-fir- mant C.H. Schouten. Volgens het jury-rapport maakte de ontwerper van 'Gravenpark' in zijn voorstelprachtig gebruik van het bestaande terrein en liet hij het begraafplaats- en parkgedeelte op fraaie wijze samenvloeien. De jury, waar onder anderen de tuinarchitecten L.A. Springer en H.A.C. Poortman deel van uitmaakten, sprak verder van mooie doorzichten en een vijver van 'ongezochten eenvoudigen vorm'. In 1931 beschrijft J.T.P. Bijhouwer in 'Het weekblad voor het landhuis' de simpele elementen waaruit de begraafplaats volgens het ontwerp van de firma Copijn is opgebouwd, namelijk een rustige laan naar het plein van de tempel en bankgroepjes onder de bomen tussen de gravenvelden. Op de plaats van het vroegere landhuis ligt nu de stadskwekerij. De begraafplaats, die in 1933 in gebruik genomen werd, leent zich met zijn vele graspaden en de grote verzameling wintergroene coniferen goed voor een rustige wandeling. In 1992 is de begraafplaats met een klein deel uitgebreid waarop onder meer een islamitisch gedeelte, volgens ontwerp van Copijn Utrecht Groenadviseurs B.V.. Centraal in dit gedeelte ligt een geen vijver in de vorm van een gestileerde lelie, als symbool voor de levensloop, waarin het water van de bron naar een wijd bekken stroomt. Op de gehele begraafplaats is veel aandacht geschonken aan de vorm en het uiterlijk van de grafmonumenten, marmeren en strak gepolijste stenen komen er niet voor. In een hoekje van de begraafplaats is een verzameling fraaie en opmerkelijke oude grafmonumenten bijeen geplaatst.
Cop. Bibliotheek Wageningen UR, http:www.library.wur.nl/tuin. Zie ook: Gids voor de Nederlandse tuin- en landschapsarchitectuur : bezoekersgids en vademecum tuin- en landschapsarchitectuur in Nederland door C. S. Oldenburger-Ebbers, A. M. Backer en E. Blok (Rotterdam, 1995-2000).
1967, 1967
{E66BBC1E-C907-4E36-8F26-3B234958F451}