AfbeeldingBadinrichting ZWOLLE ;
Gezicht vanaf het Zwartewater in de richting van de stad. Op de voorgrond de bad- en zweminrichting "Zwartewater". Aan de overkant van het Zwartewater het fabriekscomplex van de fa. Krol & Co. Boven dit complex is een gashouder van de gasfabriek te zien. Aan het eind van het water staat het Hopmanshuis. Daarboven steekt de toren van de RK Sint-Michaelkerk uit.
BZZ is de oudste zwemclub in Nederland, sinds 1990 Swol 1894. Bad- en Zwemvereniging Zwartewater (BZZ). Vanaf 1889 werd in het Zwartewater gezwommen in een gemeentelijk drijvend bad aan de Katerdijk, bij de Hofvlietbrug. Pas in 1897 mochten er ook vrouwen zwemmen, gescheiden van de heren uiteraard. Een politieagent zag erop toe dat mannen zich dan niet in de buurt van het bad ophielden.
Zwemclub BZZ, opgericht in 1894, was tot de jaren zestig alleenheerser. Lange-afstandzwemmen en waterpolo. In de jaren dertig werd een heren-zevental 14 keer oostelijk kampioen. Henny Mateboer (latere voorzitter van BZZ en Zwolse Boys), 'Tone' Sluiter, Jochem van Zanten sr., Jan de Graaf, Bé Reit, Joop ter Heege en jan Hamhuis staan met ere vermeld. De beste zwemster was Trude Malcorps, die van badmeester-instructeur Johan ter Haar maar vier lessen nodig had om alle clubgenootjes haar hielen te laten zien. Onder leiding van de Amsterdamse trainer B.F. Carton reikte Trude al gauw naar de top. Haar specialiteit was de borstcrawl, maar ook op de rugslag was ze goed. In 1938 eindigde ze tijdens de Europese kampioenschappen in Londen op de 100 m vrije slag als tweede in 1 min. 9,2 sec. achter ten 's werelds beroemdste op dit nummer, de Deense Ragnhild Hveger. In de landenwedstrijd tegen Denemarken eindigde ze op de 400 m vrije slag weer als tweede, met Hveger als eerste. Trude deed het in 5 min. 41,5 sec.
De eenvoudige accommodaties met houten badhokjes en krakende vlonders werden zonder morren geaccepteerd. In 1909 kreeg BZZ de beschikking over het Weteringbad, het in de Wetering (Almelose Kanaal) gelegen bad op Zwolle, 14 september 1927 tonnen, die bij storm nog wel eens wegdreven tot onder de oude energiecentrale. BZZ nam het bad voor 300 gulden over van de Zwolse wijnhandelaar I.A. Doijer. Bekende instructeurs van BZZ en Weteringbad waren chef-badmeesters Snijder en Heiendaal, later Ter Haar en Lukkien.
In 1933 en 1934 werden het bad in de Wetering en het bad in het Zwartewater afgekeurd, vanwege het gevaar de ziekte van Weil op te lopen. In 1934 werd het openluchtbad aan de Ceintuurbaan geopend.
Precies onder de brug van de huidige rijksweg 28 over het Zwartewater bevond zich van 1889 tot 1933 aan de Katerdijk, vlak achter Hofvliet, de openbare bad- en zweminrichting. Deze nieuwe algemene bad- en zwemplaats in het Zwartewater kwam ongeveer ter plaatse waar al van 1868 tot 1888 een dergelijke inrichting bestaan had. De gemeenteraad nam in 1878 het besluit een voetpad langs de binnenglooiing van de Katwolderdijk te maken ter hoogte van de zwemplaats in het Zwartewater met het doel om aan de voorbijgangers het gezicht op de zwemmers en baders te onttrekken. In 1896 kwam er zelfs in plaats van rasterwerk een schutting, maar ook dit bleek nog niet afdoende : tijdens het zwemmen door dames (in 1897 door de raad toegestaan) zette een politieagent het Katwolderdijkje af. De gemeenteraad besloot trouwens in 1900 ten behoeve van de dames een badvrouw aan te stellen tegen de forse beloning van 50 cent per dag. In 1933 werd het bad echter afgekeurd, omdat het zwemwater gevaar opleverde in verband met de ziekte van Weil Gelukkig was de bouw van het openluchtbad aan de Ceintuurbaan toen zo ver gevorderd, dat er al gebruik van gemaakt kon worden, al vond de officiële opening pas in 1934 plaats. Het Zwartewaterbad was een gemeentelijke instelling elk voorjaar stelde Openbare Werken de getimmerten op en ieder najaar werden ze na afloop van het seizoen weer keurig opgeruimd. Er bestond ook gelegenheid gratis te zwemmen. Dit maakte, dat het particuliere bad in de Wetering als chiquer werd gezien.
1927, 1927
{360EA916-C671-44C5-91CF-608917BB38B7}