image/svg+xml
Open zoekscherm

7.232 resultaten

7.232 resultaten

Niets geselecteerd
 

U heeft gezocht op:

  • SluitenIndonesië

Filter op

Vorige pagina1pagina 4pagina 5pagina 6pagina 7pagina 8pagina 9pagina 603Volgende pagina
lijst/tabel met zoekresultaten, pagina 6 van 603
IcoonBeschrijvingOmschrijvingIdentificatieNaam
Bekijk detail van "WONING - Admiraal ;" Bekijk detail van "WONING - Admiraal ;" Afbeelding

WONING - Admiraal ;

Interview met A. Admiraal uit Hasselt door de Werkgroep Overijssel Nederlands-Indië Nieuw Guinea (WONING). dmiraal – Hasselt
De heer Admiraal werd geboren: 13-05-1925
Sld. 1e kl. v.a. 06-09-1944 Salland Bataljon, een verzetsbataljon dat klaar stond om na de capitulatie het nieuwe Nederlandse leger te vormen.
Kamp Beugelen - Staphorst

Admiraal is in de oorlog van ’45 slagerskn...
2009, 2009
{792A3258-6EC7-488A-A81B-85201AF9107D}

Afbeelding

WONING - Admiraal ;

Interview met A. Admiraal uit Hasselt door de Werkgroep Overijssel Nederlands-Indië Nieuw Guinea (WONING). dmiraal – Hasselt
De heer Admiraal werd geboren: 13-05-1925
Sld. 1e kl. v.a. 06-09-1944 Salland Bataljon, een verzetsbataljon dat klaar stond om na de capitulatie het nieuwe Nederlandse leger te vormen.
Kamp Beugelen - Staphorst

Admiraal is in de oorlog van ’45 slagersknecht in Hasselt. De slagerij is een onderduikadres en verzetspunt tegen de Duitsers. Admiraal wordt ook bij dit werk betrokken, hij moet wapens verbergen als dat nodig is en gaat met distributiebonnen op zijn slagersbakfiets naar een afgesproken punt op het Staphorsterveld om deze bonnen over te dragen.
Deze bonnen zijn verkregen bij overvallen op distributiekantoren.
De mensen uit deze verzetsgroepen zijn ook de eersten die zich aanmelden als vrijwilliger voor de acties in Ned. Indië. Dit zijn dus idealisten die vanuit die idealen bereid zijn om te strijden voor recht en vrede. Ook dus in ons Indië.
Admiraal wijst daarbij op het verschil met grote groepen zgn. verzetstrijders in Indië. Daar werden na de capitulatie van Japan de gevangenissen open gezet en echte criminelen kwamen op deze manier op straat en vormden de meest gewetenloze bendes die onder het mom van vrijheidsstrijd gruwelijke daden van moord afpersing en terreur verrichten. Met name onder de eigen bevolking.
Deze bendes gingen dan ook het liefst het Nederlandse leger uit de weg en staken daarbij de kampongs in de brand.

De werving in Nederland gaat via pamfletten die overal worden opgehangen en via berichten in de plaatselijk kranten.
Op 12 juli 1945 tekent Admiraal als vrijwilliger voor Indië en daarbij wordt ook het Salland bataljon officieel erkend als Nederlands bataljon.
Uit de hele regio komen vrijwilligers, o.a. 10 man uit Hasselt, waarvan er maar 3 overblijven. Uit Staphorst is dan de bewuste 100 man die zich al gemeld hebben, de knokploeg Staatsbos.
Ook uit Steen hele delegatie vrijwilligers.
Uit Deventer komt de omstreden luitenant Bonvanie, die later kapitein wordt.
Allen bereid om ons Indië van de extremisten te bevrijden.
In Harderwijk krijgen ze hun uniform en wapens en leren ze schieten etc. Hier ook wordt de naam het 1-11 RI Margriet geboren. De sterkte is nu 880 man.
Ze gaan vanuit Calais eerst naar Engeland waar ze een korte vervolgopleiding krijgen van Nederlandse militairen. Dan al blijkt dat Engeland, Amerika en Australië niet achter hun bondgenootje Nederland staan.
Op school al is AA geïnteresseerd in Indië, en wil hij er graag heen. Later denkt hij er zelfs over, om als hij de kans krijgt, er heen te gaan als zendeling.
Om dat te bereiken schrijft hij zelfs een brief naar de koningin om geld, en hij krijgt zelfs antwoord dat daar niet aan te beginnen is.
Ook later, als hij werk heeft in de slagerij hoort hij van een broer van de baas, die daar als handelsreiziger vaak is geweest, veel over dat prachtige Indië.
Nu dan gaat hij scheep eerst naar Engeland voor een vervolgopleiding en dan met de Nw. Amsterdam naar Indië, denken ze.
Eerst echter moeten ze ontschepen op Malakka, de Engelsen zijn nog niet bereid Indië over te dragen.
De politiek en de internationale gemeenschap gaat zich nu bemoeien met deze zaak.
Na bijna 4 maanden is het zo ver, ze kunnen met de Aronda naar Java.

Nu volgen enkele passages uit de Geschiedenis van het OVW-bataljon 1-11 RI Margriet.
12-06-1945Het opnieuw formeren van het Bataljon.
15-10-1945Vertrek uit Harderwijk naar Calais voor inscheping naar Engeland.
27-10-1945Vertrek naar Southampton, inscheping op de Nw. Amsterdam
17-11-1945Aankomst in de havenplaats Prai bij Penang op Malakka.
24-02-1946Vertrek met het ss Aronda naar Java.
09-03-1946Debarkatie in Tandjong Priok.

De volgende morgen om 9 uur volgde de ontscheping en werden we met auto’s vervoerd naar het opvangcentrum bij Priok. Het was een
2009, 2009
{792A3258-6EC7-488A-A81B-85201AF9107D}

{792A3258-6EC7-488A-A81B-85201AF9107D}
Bekijk detail van "WONING - Henk Scholte ;" Bekijk detail van "WONING - Henk Scholte ;" Afbeelding

WONING - Henk Scholte ;

Interview met Henk Scholte door de Werkgroep Overijssel Nederlands-Indië Nieuw Guinea (WONING).

Interview met de heer Henk Scholte (BB06595)
Henk is geboren op zondag 5 september 1929.
Henk Scholte heeft na zijn 5-jarige HBS zich aangemeld voor de Koninklijke Marine. Er was toen geen officiersopleiding en daarom heeft hij zich als vrijwilliger gemeld (als oorlogsvrijwilliger). Ee...
2009, 2009
{4386EA0F-13C3-4891-931B-A523610C517D}

Afbeelding

WONING - Henk Scholte ;

Interview met Henk Scholte door de Werkgroep Overijssel Nederlands-Indië Nieuw Guinea (WONING).

Interview met de heer Henk Scholte (BB06595)
Henk is geboren op zondag 5 september 1929.
Henk Scholte heeft na zijn 5-jarige HBS zich aangemeld voor de Koninklijke Marine. Er was toen geen officiersopleiding en daarom heeft hij zich als vrijwilliger gemeld (als oorlogsvrijwilliger). Eerst is hij opgeleid als matroos en werd daarna bevorderd tot matroos 1e klas. Hij zou kunnen meedingen voor de toelating tot de adelborsten, maar daarover kreeg hij te laat bericht. Zijn vader wilde graag dat hij dienst ging doen bij de Huzaren van Boreel in Amersfoort, maar daar voelde Henk niet voor.
In een gesprek met de kolonel kreeg hij te horen dat hij als matroos 1e klasse bij de zeemacht kon komen en een opleiding in Hilversum kon gaan volgen. In Hilversum moest hij 2 dagen tentamens doen, daarna terug naar Voorschoten alwaar hij bericht kreeg dat hij kon worden opgeleid tot aspirant reserve marine officier (ARO). De beste leerlingen werden baksoudste bij de marine, zo ook de heer Scholte. Tijdens de opleidingsperiode kwam hij elke dag een Engelse admiraal tegen die ze op militaire wijze moesten groeten. De admiraal groette echter nooit terug, waarop Henk hem op een gegeven moment ook niet groette. Foute boel!!
Na werkzaamheden bij de marinestaf in Den Haag werd hij uitgezonden naar Indië (in 1947) om andere marinemensen daar af te lossen. Hij kwam aan in Soerabaja en deed ook daar dienst in de marinestaf (op de wal). In Soerabaja waren twee grote kazernes (één van de marine en één voor de mariniers). Nederland vocht daar een guerrilla oorlog zonder duidelijke tegenstander. Op het internationale politieke vlak speelde veel meer dan de Nederlandse belangen. Onder druk van de Amerikanen moest Nederland uiteindelijk bakzeil halen. Er moest meer zeggenschap aan de plaatselijke bevolking worden gegeven en het koloniale tijdperk liep ten einde.
Henk deed st aan de wal en was niet ingedeeld bij de varende dienst. Hij ging naar de Pasar en had ook contact met de lokale bevolking, mede door het burgerpersoneel dat op de kazerne dienst deed. Soms moest hij als wachtofficier dienst doen. Zo nu en dan was er een avontuurtje met een plaatselijke schoonheid, maar Henk was daarmee altijd voorzichtig. Zijn vader had hem voor vertrek gewaarschuwd met de woorden: ‘Als je pik stijf staat, zit je verstand in je kloten’.
In het militaire hospitaal in Soerabaja lagen dermatologische patiënten (bijv .met apenziekten) en patiënten met geslachtsziekten bij elkaar op zaal. Dat vond Henk niet wenselijk en wilde die groepen splitsen. Maar de artsen daar voelde er niets voor.
Op een gegeven moment mocht Henk thuisvaren want zijn tijd in Indië zat er op. Hij moest zich afmelden bij de vlagofficier personeel. Die bood hem aan nog langer te blijven. Op dat moment was hij luitenant ter zee tweede klasse. Hij wilde wel blijven maar stelde de eis dat hij per 1 mei zou worden bevorderd. Dat ging niet door, maar hij kreeg wel de mogelijkheid om over te stappen naar de beroepsdienst. De militaire adviesraad (onder voorzitterschap van Prins Bernard) steunde hem om een baan te vinden in het bedrijfsleven. Helaas was Henk te veel ‘besmet’ met het militairisme en de kans op een goede baan in de burgermaatschappij was klein voor hem. Op een gegeven moment solliciteerde hij op een functie als directie assistent bij een houthandel (Jongeneel)in het westen van het land. Hij werd uitgenodigd voor een gesprek bij Jongeneel. Na een week kreeg hij bericht dat hij was aangesteld als directie assistent tegen een salaris van fl 150 per maand. Hij kon direct aan de slag. Na een paar maanden werd hij daar verkoopchef en salarisverhoging.
In 1948 is hij gedemobiliseerd en begin 1949 bij Jongeneel in dienst gekomen. Hij heeft daar 16 jaar gewerkt. In 1950 had hij zijn eerste herhalingsoefening en kreeg toen het verzoek van de bevelhebber van de
2009, 2009
{4386EA0F-13C3-4891-931B-A523610C517D}

{4386EA0F-13C3-4891-931B-A523610C517D}
Bekijk detail van "Interview met Henk van Dieren door de Werkgroep Overijssel Nederlands-Indië Nieuw Guinea (WONING). <br/><br/>Introductie, Nederland tijdens de oorlog<br/> Naam: Henk van Dieren Geboorteplaats: Kampen Geboortedatum: 4 juni 1924 Toen de oorlog in Nederland uitbrak was de heer van Dieren 16 jaar. Omdat hij op 18 jarige leeftijd werd opgeroepen om voor de Duitsers te gaan werken dook hij in 1942 onder. <br/><br/>Samenvatting van het verhaal van Henk van Dieren<br/><br/>Na de oorlog meldde hij zich aan bij het Nederlandse leger en werd hij ingedeeld bij de mariniers, waarna hij in Amerika werd opgeleid. Hij kreeg daar een zware opleiding. Aanvankelijk zouden zij gaan strijden tegen de Japanners die nog niet hadden gecapituleerd. Tijdens zijn opleiding gaven de Japanners zich over en werd hij ingezet om naar Nederlands-Indië te gaan om daar de orde en de rust te herstellen, die ontstaan was door plunderende bendes en onafhankelijkheidsstrijders. <br/><br/>Vanuit Amerika naar Indië<br/> Aanvankelijk wilde de Engelsen die Nederlands-Indië hadden bevrijd niet dat de Nederlanders aan land zouden komen. Uiteindelijk mochten ze een paar maanden later toch naar Nederlands-Indië om de orde en de rust te herstellen en daar zijn zij van eind 1945 tot eind 1947 gebleven. Zij namen daar deel aan de eerste politionele actie en liepen veel patrouilles. De dieptepunten van die tijd waren de gesneuvelde kameraden, die in hinderlagen waren gelopen. <br/><br/>Terugkomst in Nederland<br/> In februari 1948 kwam de heer van Dieren weer terug in Nederland. De militairen werden niet als helden onthaald, maar werden eerder als moordenaars gezien. De heer van Dieren volgde bij thuiskomst nog enkele opleidingen en ging aan het werk bij de gemeente Kampen. Achteraf vraagt de heer van Dieren zich wel af wat Nederland nu precies in Nederlands-Indië heeft gedaan en hij ziet het een beetje als verloren jaren. <br/> <br/>, 00-00-2009" Bekijk detail van "Interview met Henk van Dieren door de Werkgroep Overijssel Nederlands-Indië Nieuw Guinea (WONING). <br/><br/>Introductie, Nederland tijdens de oorlog<br/> Naam: Henk van Dieren Geboorteplaats: Kampen Geboortedatum: 4 juni 1924 Toen de oorlog in Nederland uitbrak was de heer van Dieren 16 jaar. Omdat hij op 18 jarige leeftijd werd opgeroepen om voor de Duitsers te gaan werken dook hij in 1942 onder. <br/><br/>Samenvatting van het verhaal van Henk van Dieren<br/><br/>Na de oorlog meldde hij zich aan bij het Nederlandse leger en werd hij ingedeeld bij de mariniers, waarna hij in Amerika werd opgeleid. Hij kreeg daar een zware opleiding. Aanvankelijk zouden zij gaan strijden tegen de Japanners die nog niet hadden gecapituleerd. Tijdens zijn opleiding gaven de Japanners zich over en werd hij ingezet om naar Nederlands-Indië te gaan om daar de orde en de rust te herstellen, die ontstaan was door plunderende bendes en onafhankelijkheidsstrijders. <br/><br/>Vanuit Amerika naar Indië<br/> Aanvankelijk wilde de Engelsen die Nederlands-Indië hadden bevrijd niet dat de Nederlanders aan land zouden komen. Uiteindelijk mochten ze een paar maanden later toch naar Nederlands-Indië om de orde en de rust te herstellen en daar zijn zij van eind 1945 tot eind 1947 gebleven. Zij namen daar deel aan de eerste politionele actie en liepen veel patrouilles. De dieptepunten van die tijd waren de gesneuvelde kameraden, die in hinderlagen waren gelopen. <br/><br/>Terugkomst in Nederland<br/> In februari 1948 kwam de heer van Dieren weer terug in Nederland. De militairen werden niet als helden onthaald, maar werden eerder als moordenaars gezien. De heer van Dieren volgde bij thuiskomst nog enkele opleidingen en ging aan het werk bij de gemeente Kampen. Achteraf vraagt de heer van Dieren zich wel af wat Nederland nu precies in Nederlands-Indië heeft gedaan en hij ziet het een beetje als verloren jaren. <br/> <br/>, 00-00-2009" Afbeelding

Interview met Henk van Dieren door de Werkgroep Overijssel Nederlands-Indië Nieuw Guinea (WONING).

Introductie, Nederland tijdens de oorlog
Naam: Henk van Dieren Geboorteplaats: Kampen Geboortedatum: 4 juni 1924 Toen de oorlog in Nederland uitbrak was de heer van Dieren 16 jaar. Omdat hij op 18 jarige leeftijd werd opgeroepen om voor de Duitsers te gaan werken dook hij in 1942 onder.

Samenvatting van het verhaal van Henk van Dieren

Na de oorlog meldde hij zich aan bij het Nederlandse leger en werd hij ingedeeld bij de mariniers, waarna hij in Amerika werd opgeleid. Hij kreeg daar een zware opleiding. Aanvankelijk zouden zij gaan strijden tegen de Japanners die nog niet hadden gecapituleerd. Tijdens zijn opleiding gaven de Japanners zich over en werd hij ingezet om naar Nederlands-Indië te gaan om daar de orde en de rust te herstellen, die ontstaan was door plunderende bendes en onafhankelijkheidsstrijders.

Vanuit Amerika naar Indië
Aanvankelijk wilde de Engelsen die Nederlands-Indië hadden bevrijd niet dat de Nederlanders aan land zouden komen. Uiteindelijk mochten ze een paar maanden later toch naar Nederlands-Indië om de orde en de rust te herstellen en daar zijn zij van eind 1945 tot eind 1947 gebleven. Zij namen daar deel aan de eerste politionele actie en liepen veel patrouilles. De dieptepunten van die tijd waren de gesneuvelde kameraden, die in hinderlagen waren gelopen.

Terugkomst in Nederland
In februari 1948 kwam de heer van Dieren weer terug in Nederland. De militairen werden niet als helden onthaald, maar werden eerder als moordenaars gezien. De heer van Dieren volgde bij thuiskomst nog enkele opleidingen en ging aan het werk bij de gemeente Kampen. Achteraf vraagt de heer van Dieren zich wel af wat Nederland nu precies in Nederlands-Indië heeft gedaan en hij ziet het een beetje als verloren jaren.

, 00-00-2009

Interview met Henk van Dieren door de Werkgroep Overijssel Nederlands-Indië Nieuw Guinea (WONING).

Introductie, Nederland tijdens de oorlog
Naam: Henk van Dieren Geboorteplaats: Kampen Geboortedatum: 4 juni 1924 Toen de oorlog in Nederland uitbrak was de heer van Dieren 16 jaar. Omdat hij op 18 jarige leeftijd werd opgeroepen om voor de Duitsers te gaan werken dook hij in 1942 onder...
2009, 2009
{45499554-2B53-4C8E-BE26-F09C96514B8C}

Afbeelding

Interview met Henk van Dieren door de Werkgroep Overijssel Nederlands-Indië Nieuw Guinea (WONING).

Introductie, Nederland tijdens de oorlog
Naam: Henk van Dieren Geboorteplaats: Kampen Geboortedatum: 4 juni 1924 Toen de oorlog in Nederland uitbrak was de heer van Dieren 16 jaar. Omdat hij op 18 jarige leeftijd werd opgeroepen om voor de Duitsers te gaan werken dook hij in 1942 onder.

Samenvatting van het verhaal van Henk van Dieren

Na de oorlog meldde hij zich aan bij het Nederlandse leger en werd hij ingedeeld bij de mariniers, waarna hij in Amerika werd opgeleid. Hij kreeg daar een zware opleiding. Aanvankelijk zouden zij gaan strijden tegen de Japanners die nog niet hadden gecapituleerd. Tijdens zijn opleiding gaven de Japanners zich over en werd hij ingezet om naar Nederlands-Indië te gaan om daar de orde en de rust te herstellen, die ontstaan was door plunderende bendes en onafhankelijkheidsstrijders.

Vanuit Amerika naar Indië
Aanvankelijk wilde de Engelsen die Nederlands-Indië hadden bevrijd niet dat de Nederlanders aan land zouden komen. Uiteindelijk mochten ze een paar maanden later toch naar Nederlands-Indië om de orde en de rust te herstellen en daar zijn zij van eind 1945 tot eind 1947 gebleven. Zij namen daar deel aan de eerste politionele actie en liepen veel patrouilles. De dieptepunten van die tijd waren de gesneuvelde kameraden, die in hinderlagen waren gelopen.

Terugkomst in Nederland
In februari 1948 kwam de heer van Dieren weer terug in Nederland. De militairen werden niet als helden onthaald, maar werden eerder als moordenaars gezien. De heer van Dieren volgde bij thuiskomst nog enkele opleidingen en ging aan het werk bij de gemeente Kampen. Achteraf vraagt de heer van Dieren zich wel af wat Nederland nu precies in Nederlands-Indië heeft gedaan en hij ziet het een beetje als verloren jaren.

, 00-00-2009

Interview met Henk van Dieren door de Werkgroep Overijssel Nederlands-Indië Nieuw Guinea (WONING).

Introductie, Nederland tijdens de oorlog
Naam: Henk van Dieren Geboorteplaats: Kampen Geboortedatum: 4 juni 1924 Toen de oorlog in Nederland uitbrak was de heer van Dieren 16 jaar. Omdat hij op 18 jarige leeftijd werd opgeroepen om voor de Duitsers te gaan werken dook hij in 1942 onder.

Samenvatting van het verhaal van Henk van Dieren

Na de oorlog meldde hij zich aan bij het Nederlandse leger en werd hij ingedeeld bij de mariniers, waarna hij in Amerika werd opgeleid. Hij kreeg daar een zware opleiding. Aanvankelijk zouden zij gaan strijden tegen de Japanners die nog niet hadden gecapituleerd. Tijdens zijn opleiding gaven de Japanners zich over en werd hij ingezet om naar Nederlands-Indië te gaan om daar de orde en de rust te herstellen, die ontstaan was door plunderende bendes en onafhankelijkheidsstrijders.

Vanuit Amerika naar Indië
Aanvankelijk wilde de Engelsen die Nederlands-Indië hadden bevrijd niet dat de Nederlanders aan land zouden komen. Uiteindelijk mochten ze een paar maanden later toch naar Nederlands-Indië om de orde en de rust te herstellen en daar zijn zij van eind 1945 tot eind 1947 gebleven. Zij namen daar deel aan de eerste politionele actie en liepen veel patrouilles. De dieptepunten van die tijd waren de gesneuvelde kameraden, die in hinderlagen waren gelopen.

Terugkomst in Nederland
In februari 1948 kwam de heer van Dieren weer terug in Nederland. De militairen werden niet als helden onthaald, maar werden eerder als moordenaars gezien. De heer van Dieren volgde bij thuiskomst nog enkele opleidingen en ging aan het werk bij de gemeente Kampen. Achteraf vraagt de heer van Dieren zich wel af wat Nederland nu precies in Nederlands-Indië heeft gedaan en hij ziet het een beetje als verloren jaren.


2009, 2009
{45499554-2B53-4C8E-BE26-F09C96514B8C}

{45499554-2B53-4C8E-BE26-F09C96514B8C}
Bekijk detail van "WONING - Dhr. Stoffer ;" Bekijk detail van "WONING - Dhr. Stoffer ;" Afbeelding

WONING - Dhr. Stoffer ;

Interview met Dhr. Stoffer door de Werkgroep Overijssel Nederlands-Indië Nieuw Guinea (WONING).



Verhaal van: Egbert Stoffer (Eb)

Soldaat 1e klasse RI ondersteuning

Geb. 14 – 05 – 1929



Voor zijn dienstplicht is Egbert werkzaam als timmerman.

Hij moet dan in 1948 verplicht in dienst. Dat wordt bij een ondersteuningscompagnie (staf) i...
2009, 2009
{7D5CF4BE-C5F9-4D33-BAFE-47A3BC97EBFF}

Afbeelding

WONING - Dhr. Stoffer ;

Interview met Dhr. Stoffer door de Werkgroep Overijssel Nederlands-Indië Nieuw Guinea (WONING).



Verhaal van: Egbert Stoffer (Eb)

Soldaat 1e klasse RI ondersteuning

Geb. 14 – 05 – 1929



Voor zijn dienstplicht is Egbert werkzaam als timmerman.

Hij moet dan in 1948 verplicht in dienst. Dat wordt bij een ondersteuningscompagnie (staf) in Assen. De 432e Infanterie, onder andere uitgerust met carriërs.

Het leek een compagnie te zijn die als geheel eigenlijk overbodig was, dus de manschappen worden verdeeld over diverse diensteenheden.

Na een, volgens Egbert, slechte opleidingsperiode is het duidelijk dat ook zijn eenheid zal worden ingescheept voor Ned. Indië. Hij weet al wel het een en ander over deze verre bestemming want zijn broer, waarmee hij schrijft, zit daar al een paar jaar ook als diensplichtige.

Egbert gaat op 2 september met de Grote Beer naar Indië en komt aan op de 28e van diezelfde maand. Ze moeten nog een geruime tijd voor de kust liggen voor ze in Tandjong Priok kunnen ontschepen. Het is vlak na de 2e Politionele Actie. De bestemming zal Sukabumi zijn voor Egbert want de eenheid wordt naar verschillende posten op West Java gestuurd om daar mensen die weggaan te vervangen.



Egbert krijgt zijn persoonlijk wapen uitgereikt, het blijkt in dit geval alleen maar een bajonet te zijn. Geen geweer???!!!

Daarmee moet hij dus ook op wacht voor de eerste keer. In het pikkedonker zonder geweer, en voor het eerst geconfronteerd met de tropische vuurvliegjes die geheimzinnig over de weg en in de omringende rimboe dansen.

Ook zien ze , na een tijdje ingespannen turen, iets komen aandrijven op de kali. Het zijn misschien terroristen in een bootje…… gelukkig het is een stam van een bananenboom.

Net als zoveel anderen die voor de eerste keer op wacht staan staat Egbert doodsangsten uit, nu des te erger omdat hij zonder geweer echt niet we

Ze zitten op een grensovergang van twee provincies op een brug, ze moeten de passerenden controleren op wapens of munitie en zijn voor deze opdracht eigenlijk totaal onvoorbereid.

Maar ook hij wordt, godzijdank, zonder dat er iets gebeurt, afgelost.

Nu naar Balaraja troepen aflossen. Hier krijgt hij een luitenant als meerdere waar Egbert beslist niet goed mee kan opschieten.

Deze wil een straatje laten aanleggen naar zijn huisje waar hij woont. Hij geeft de jangens opdracht om daarvoor maar de stenen uit de openbare weg te gebruiken. Egbert weigert aan deze opdracht gehoor te geven en de luitenant moet op zoek naar een ander, die onder zijn dreiging deze klus wel wil klaren. Maar de luitenant heeft nu een oogje op hem. Egbert is comfortabel geïnstalleerd in een klaslokaaltje. De luitenant komt hem vertellen dat hij uit het lokaaltje moet, omdat hij er een andere bestemming voor heeft. Omdat er meerdere lokalen leeg staan weigert Egbert weer om gehoor te geven aan deze opdracht. De luitenant echte trekt nu zijn geladen revolver en sommeert hem op straffe van neerschieten wegens insubordinatie aan dit bevel gehoor te geven.

Egbert moet nu wel eieren voor zijn geld kiezen en gehoorzaamt. De actie heeft verder trouwens geen enkel gevolg.

Met een maatje heeft hij verlof en besluiten in Batavia een neef op te zoeken die daar woont, deze is ook militair en zit bij de KNIL. Na veel zoeken blijken ze, na navraag, vlak voor het huis te staan waar hij woont.De neef is niet thuis, maar de ontvangst is vriendelijk en het bezoek geslaagd. De jongens besluiten terug te gaan naar de basis, maar als ze daar aankomen blijkt er van het hele peloton niets meer te zijn, ze zijn verdwenen.

Het peloton heeft ze kennelijk helemaal niet gemist, gelukkig hebben ze voor het verlof toevallig gehoord wat de volgende bestemming zou kunnen zijn, ze houden een waterwagen aan en kunnen met deze truck meeliften de goede kant op en ku
2009, 2009
{7D5CF4BE-C5F9-4D33-BAFE-47A3BC97EBFF}

{7D5CF4BE-C5F9-4D33-BAFE-47A3BC97EBFF}
Bekijk detail van "WONING - H. Korteschiel, deel 1 ;" Bekijk detail van "WONING - H. Korteschiel, deel 1 ;" Afbeelding

WONING - H. Korteschiel, deel 1 ;

Eerste deel van een interview met H. Korteschiel door de Werkgroep Overijssel Nederlands-Indië Nieuw Guinea (WONING).

Verhaal van:

Hendrik Korteschiel

Oreganoweg 29 ? 8042 NT Zwolle

Geboren 20-12-1927



Hendrik wordt geboren in Zwolle op 12 december 1927. Van zijn vroegste jeugd is niet veel bekend. De herinneringen beginnen met het niet kunnen...
2009, 2009
{F7A87AAB-5BC5-44C5-905D-94A53A8CFF1B}

Afbeelding

WONING - H. Korteschiel, deel 1 ;

Eerste deel van een interview met H. Korteschiel door de Werkgroep Overijssel Nederlands-Indië Nieuw Guinea (WONING).

Verhaal van:

Hendrik Korteschiel

Oreganoweg 29 ? 8042 NT Zwolle

Geboren 20-12-1927



Hendrik wordt geboren in Zwolle op 12 december 1927. Van zijn vroegste jeugd is niet veel bekend. De herinneringen beginnen met het niet kunnen afmaken van de Ambachtschool i.v.m. de oorlogssituatie. Een oom echter heeft een baantje voor hem in een fabriek die smeltzekeringen maakt.

In oktober 1944 moet de fabriek echter stoppen met fabriceren, er is geen aanvoer van grondstoffen meer. De mislukte operatie Market Garden schijnt hiervan de oorzaak te zijn, dat de Duitsers het vervoer stilleggen.

Hij wordt nu wel ingezet om voor de Duitsers te werken, graafwerk dat wordt bewaakt door Hitler Jugend. Hij wil er na een poosje niet meer heen, de bewaking door deze ?kinderen? komt vernederend over. Gelukkig dient zich met een Ausweis een ander baantje aan bij de melkfabriek, hij moet melk uitventen in de Diezerstraat, het gaat met kleine beetjes tegelijk.

De hongerwinter dient zich dan aan en er zijn herinneringen aan mensen lopend naast fietsen die proberen aan wat voedsel te komen.

Na de oorlog kan hij als leerling aan de slag bij tandtechnisch laboratorium Siesling. Dit baantje zal later kennelijk zijn bestemming als Marinier bepalen.

Als dienstplichtige wordt hij opgeroepen en moet keuren op de Blijmarkt. Hij wordt dienstplichtig zee-miliciën en wordt ingedeeld bij het Korps Mariniers.

Hij moet zich melden in Rotterdam en vader gaat mee, de bedoeling is dat hij wat spullen afgeeft en dat ze dan nog samen Rotterdam gaan bekijken.

Het loopt anders, de dienstdoende militair die hem ontvangt deelt hem mee dat hij de stap over de drempel heeft gezet bij het Korps en dat dat nu definitief is. Geen sightseeing dus, vader kan onverrichter zake terug.


De training is verder wel gericht op een verblijf in de tropen, maar later zal blijken dat de praktijk totaal anders is.

Tijdens deze opleiding kan er nog 2x per maand naar huis worden gegaan, de latere 2 jaar niet meer.

Langzamerhand worden selecties gemaakt om uitgezonden te worden naar Ned. Indië, de meeste moeten er heen. Ook Hendrik moet, moeder vind het verschrikkelijk. In de straat waar ze wonen heeft een familie net bericht gehad dat hun zoon is gesneuveld.

Pas drie dagen voor de inscheping wordt bekend gemaakt wat de functie aan boord zal zijn, Hendrik wordt ingedeeld als scheepspolitie op de Sloterdijk. En deze drie dagen gaat zijn functie dan ook al in aan land.

Dit is de eerste keer in zijn leven dat hij (en de meeste) zo?n groot schip zien en later de zee zelf, waar ze dan 4 weken over doen om de bestemming te bereiken. Met 1600 man passagiers, weliswaar militairen met een grote discipline, maar toch, wat gaat dat brengen.

Bij het afscheid met militair vertoon is er niemand die afscheid neemt.

Van de reis komt in de herinnering nog wel de Rots van Gibraltar naar boven, grote betonnen vlakken in de rotsen. Bij navraag blijken dat waterbassins te zijn. Aan de andere kant doemt vaag de Afrikaanse kustlijn op.

Er zijn zeezieken aan boord, sommigen vrijwel de hele reis. Vooral voor hen is het een verademing als Port Said wordt bereikt. Hier komen ook Arabische loodsen aan boord die als het daarvoor de tijd is hun gebedskleedjes uitrollen en met het gezicht naar Mekka hun gebeden doen.

Het is een openbaring om dit te zien.

Ook de parlevinkers en muntjesduikers zijn een welkome afwisseling. Er wordt smakelijk gelachen om de Hollandse zinnen die de parlevinkers inmiddels van de passerende Hollandse schepen hebben opgestoken. Als er op hun niet aflatende aanbod van
2009, 2009
{F7A87AAB-5BC5-44C5-905D-94A53A8CFF1B}

{F7A87AAB-5BC5-44C5-905D-94A53A8CFF1B}
Bekijk detail van "Tweede deel van een interview met H. Korteschiel door de Werkgroep Overijssel Nederlands-Indië Nieuw Guinea (WONING)<br/><br/>De tekst is opgenomen onder BB 06587.<br/>Helaas is er geen geluidswweergave ., 00-00-2009" Bekijk detail van "Tweede deel van een interview met H. Korteschiel door de Werkgroep Overijssel Nederlands-Indië Nieuw Guinea (WONING)<br/><br/>De tekst is opgenomen onder BB 06587.<br/>Helaas is er geen geluidswweergave ., 00-00-2009" Afbeelding

Tweede deel van een interview met H. Korteschiel door de Werkgroep Overijssel Nederlands-Indië Nieuw Guinea (WONING)

De tekst is opgenomen onder BB 06587.
Helaas is er geen geluidswweergave ., 00-00-2009

Tweede deel van een interview met H. Korteschiel door de Werkgroep Overijssel Nederlands-Indië Nieuw Guinea (WONING)

De tekst is opgenomen onder BB 06587.
Helaas is er geen geluidswweergave .
2009, 2009
{35E5A95F-D686-4327-954D-D15B865367BC}

Afbeelding

Tweede deel van een interview met H. Korteschiel door de Werkgroep Overijssel Nederlands-Indië Nieuw Guinea (WONING)

De tekst is opgenomen onder BB 06587.
Helaas is er geen geluidswweergave ., 00-00-2009

Tweede deel van een interview met H. Korteschiel door de Werkgroep Overijssel Nederlands-Indië Nieuw Guinea (WONING)

De tekst is opgenomen onder BB 06587.
Helaas is er geen geluidswweergave .
2009, 2009
{35E5A95F-D686-4327-954D-D15B865367BC}

{35E5A95F-D686-4327-954D-D15B865367BC}
Bekijk detail van "WONING - Jitro Ubro ;" Bekijk detail van "WONING - Jitro Ubro ;" Afbeelding

WONING - Jitro Ubro ;

Interview met Jitro Ubro door de Werkgroep Overijssel Nederlands-Indië Nieuw Guinea (WONING).



Verhaal van: Jitro Ubro

Staatssecretarislaan 27 te Zwolle

Geboren 11 juni 1941 op de Grote Kei

Toenmalig Ned. Indië ? vader was KNIL-militair.



Geboren op Grote Kei, vervolgens de eerste 9 jaar woonachtig op Ambon, Moretai, Makassar, Semar...
2009, 2009
{6640FF1E-D5CD-4DE8-B409-B45C824941F0}

Afbeelding

WONING - Jitro Ubro ;

Interview met Jitro Ubro door de Werkgroep Overijssel Nederlands-Indië Nieuw Guinea (WONING).



Verhaal van: Jitro Ubro

Staatssecretarislaan 27 te Zwolle

Geboren 11 juni 1941 op de Grote Kei

Toenmalig Ned. Indië ? vader was KNIL-militair.



Geboren op Grote Kei, vervolgens de eerste 9 jaar woonachtig op Ambon, Moretai, Makassar, Semarang en vervolgens v.a. 1951 Nederland.

We beginnen met een deel van zijn toespraak op 15-08-2008 bij het Indië-monument in Zwolle.



"Meegekomen naar Nederland, als jongen van 10 jaar, heb ik in de daaropvolgende jaren mijn herinneringen aan die periode en de beelden van die periode verdrongen en weggestopt.

Maar op deze gedenkwaardige dag, zweven mijn gedachten terug naar mijn kinderjaren en de beelden die ik dacht verdrongen te hebben, ontrollen zich voor mijn ogen.

In gedachten loop ik langs het tuinpad van mijn herinneringen en zie ik voor me de beelden van een jongen die niet buiten het beschermd gebied van de kazerne mag spelen. En ook de beelden van hem en van zijn leeftijdgenoten die onder militaire escorte naar school gaan buiten de kazerne.

Ik zie beelden van voorbijrazende tanks, carriers en legertrucks vol soldaten en hoor weer de ratelende geluiden van de machinegeweren, het afschieten van mortieren en kanonnen. Ik herinner me dat we wegdoken onder bed wanneer de kazerne werd beschoten.

Ook de beelden van het heimelijk vertrek uit de kazerne, midden in de nacht, om ingescheept te worden, trekken aan me voorbij.

Met het schip Fire Sea kwamen we in mei 1951 in Nederland aan. Een land waar tijdens de overtocht veel over werd verteld. In mijn fantasie een land van melk en honing, maar (naar later bleek) ook een land dat er niet op was voorbereid haar trouwe onderdanen te ontvangen en te huisvesten. Vol verwachting maar volledig onvoorbereid kwamen de Molukse KNIL-soldaten met hun gezinnen aan l andere gehuisvest in voormalige concentratiekampen, weggestopt met bij hun de achterliggende gedachte dat ze maar tijdelijk in Nederland zouden blijven.

Gewoon een soort nieuwe marsorder.

Het werden 60 jaren en de pijn die deze behandeling heeft achtergelaten galmt nu nog steeds na.

Zonder kennis van de Nederlandse taal, zonder voorbereiding op een nieuw bestaan en met een onoverbrugbare achterstand, bleek het voor velen en verloren strijd.

Laten we, naast het herdenken van hen die vielen, niet vergeten dat tengevolge van dezelfde oorlogshandelingen ook velen de weg in het leven zijn kwijtgeraakt.



Tot zover de toespraak, nu zijn levensverhaal.

Jitro wordt in zijn eerste levensjaren voornamelijk opgevoed door zijn grootouders in de kampong Oheirenan (moeder van het land). Als hij 5 jaar is gaat hij 2 dagen per week naar school. Verder was het veel spelen met de andere kinderen in de kampong en hij hoort nu nog ?s avonds zijn opa roepen om thuis te komen om te eten. Het zijn spelletjes met ballen, verstoppertje enz. In die tijd komt zijn vader wel met verlof thuis hij heeft dan recht op 40 dagen verlof voor hereniging met zijn gezin.

Maar dan komt de definitieve periode van het gezinsleven op de tangsi (de kazerne, zoals het bij de KNIL gebruikelijk ). Het gezin heeft een eigen kamer en slaapplaats, verder is het met zijn allen gezamenlijk eten dat door de vrouwen in een centrale keuken wordt bereid. Voor zover Jitro weet is het wel mannen en vrouwen gescheiden en per soort gezamenlijk wassen in waslokalen.

Komt er een marsorder voor een nieuwe bestemming dan gaan de soldaten eerst en volgen de gezinnen later.

Die eerste marsorder is Ambon, Jitro gaat naar de naast de kazerne gelegen lagere school en krijgt daar de eerste beginselen van taal en rekenen, uiteraard in het Maleis, de voertaal van uiteraard ook lokale leraren. Als hij zo?n 8 jaar is gaan ze naar Semarang en Makassar
2009, 2009
{6640FF1E-D5CD-4DE8-B409-B45C824941F0}

{6640FF1E-D5CD-4DE8-B409-B45C824941F0}
Bekijk detail van "WONING - M. Weijkamp ;" Bekijk detail van "WONING - M. Weijkamp ;" Afbeelding

WONING - M. Weijkamp ;

Interview met Martin K.J. Weijkamp door de Werkgroep Overijssel Nederlands-Indië Nieuw Guinea (WONING).
Beukenalle 7 – 8019 BA Zwolle
Geboren 07-12-1926

Martin wordt geboren te Zwolle als zoon van een stalhouder, er wordt voornamelijk vee getransporteerd, en later krijgt de stalhouderij een meer algemeen karakter. Martin is dus van kindsaf al bekend met paarden en paardrijden dat...
2009, 2009
{38CBB32E-517C-4D35-A7A4-5F96CE0671A1}

Afbeelding

WONING - M. Weijkamp ;

Interview met Martin K.J. Weijkamp door de Werkgroep Overijssel Nederlands-Indië Nieuw Guinea (WONING).
Beukenalle 7 – 8019 BA Zwolle
Geboren 07-12-1926

Martin wordt geboren te Zwolle als zoon van een stalhouder, er wordt voornamelijk vee getransporteerd, en later krijgt de stalhouderij een meer algemeen karakter. Martin is dus van kindsaf al bekend met paarden en paardrijden dat hem veel later in het toenmalig Nederlands Indië nog wat aangename uurtjes zal bezorgen.
Martins vader wordt op een gegeven ogenblik ook wagenmeester, wat inhoud dat deze officieel de aangevoerde varkens voor de slacht mag wegen en paarden mag keuren.
Het gezin rolt vrij goed door de oorlog en daarna wordt Martin opgeroepen voor zijn dienstplicht.
Hij komt aanvankelijk terecht in Wezep bij de artillerie, het is dan direct na het beëindigen van de 2e wereldoorlog in 1945.
Uiteraard heeft Martin zich bij de keuring opgegeven voor de cavalerie, ondanks dat hij weet dat daar de paarden zijn vervangen door tanks, maar bij officiële gelegenheden komen toch nog wat paarden van stal en je weet maar nooit.
Maar het word dus artillerie de Willem de Zwijger kazerne te Wezep.
Binnen de dienstplicht volgt dan de militaire opleiding, Martin heeft nog wat herinneringen aan die tijd. Het schieten op doelen op grote afstand van het geschut d.m.v. het doorgeven van coördinaten, wat door de gebrekkige communicatie vaak (soms gevaarlijk) mis gaat.
Dan komt de oproep voor verplichte uitzending naar Ned. Indië in verband met de eerste politionele acties, geen zucht naar avontuur maar de plicht om te gaan en verreweg de meeste jongens uit die tijd zijn zeer gezagsgetrouw, dus je gaat.
De kennis over de tropen is miniem, alleen datgene wat over ons Indië bekend is, is op school bijgebracht waar wel veel over dat werelddeel wordt verteld.
Martin leest de boeken van Johan Fabricius en krijgt daardoor een wat breder beeld over dat verre tropische land.
In Ned. inmiddels veel onrust, vooral op Java, ongeregelde bendes bedreigen alles wat Nederlands is, of wat met de Nederlanders te maken heeft, ook veel Chinese gezinnen worden bedreigd en verjaagd.
De eerste Nederlandse troepen zijn dan inmiddels in opleiding, het zijn OVW’ers, oorlogsvrijwilligers die voornamelijk in Engeland hun opleiding krijgen en met spoed naar Ned. Indië worden getransporteerd.
Martin kan zich als dienstplichtige vrijwel geen voorlichting over de tropen herinneren, wel de nodige vaccinaties tegen tropische ziektes, die vaccinaties worden met de ogen dicht ondergaan.
Martin wil voordat hij op 8 mei 1947 zal vertrekken, nog graag het bevrijdingsfeest vieren in Zwolle. Dat lukt, het gevolg is wel dat hij tot verontwaardiging van zijn moeder met een kater thuiskomt en met nog een restant van die kater ingedeeld wordt voor vertrek.

Een inmiddels opgedane vriend (Terpstra) krijgt als mededeling dat hij oppasser bij een generaal zal worden, maar deze Terpstra voelt daar helemaal niets voor.
Martin lijkt het wel wat, het lijkt hem wel interessant, samen gaan ze naar de commandant en de ruil wordt gehonoreerd.
Een oppasser krijgt als persoonlijk wapen geen geweer, maar een pistool, maar dit wapen is niet aanwezig, ach dat komt nog wel.
Inmiddels zijn de troepen beland in de bevoorradingskazerne te Ede, maar ook deze kazerne heeft geen pistool voor hem. Het gevolg is dat hij waarschijnlijk als enige Nederlandse militair ongewapend wordt weggestuurd.
In de kazerne en later aan boord doet hij pogingen om kennis te maken met zijn generaal, wiens oppasser hij geacht wordt te zijn. Niemand heeft echter de goede man gezien en hij staakt zijn pogingen voorlopig maar.
De troepen gaan per trein naar Amsterdam waar wordt ingescheept op de Johan van Oldebarneveld, Martin herinnert zich het grote ruim waarin hangmatten als slaapplaats dienen.
Bij het loskomen van de kade staan mensen die afscheid komen nemen, een kapel speelt h
2009, 2009
{38CBB32E-517C-4D35-A7A4-5F96CE0671A1}

{38CBB32E-517C-4D35-A7A4-5F96CE0671A1}
Bekijk detail van "WONING - M. Koeverden, deel 1 ;" Bekijk detail van "WONING - M. Koeverden, deel 1 ;" Afbeelding

WONING - M. Koeverden, deel 1 ;

Deze DVD bevat het eerste deel van het interview met M. Koeverden door de Werkgroep Overijssel Nederlands-Indië Nieuw Guinea (WONING). Het tweede deel van het interview staat op BB06592

Martinus van Koeverden Alexanderstraat 34 ?1 Zwolle. Geboren 26-08-1929.



Tinus wordt geboren in Nijmegen als zoon van een bakker met veel personeel. Zijn moeder regelt de administratie e...
2009, 2009
{C0782197-34F6-4DB1-99FA-5BDC5B6C9C1A}

Afbeelding

WONING - M. Koeverden, deel 1 ;

Deze DVD bevat het eerste deel van het interview met M. Koeverden door de Werkgroep Overijssel Nederlands-Indië Nieuw Guinea (WONING). Het tweede deel van het interview staat op BB06592

Martinus van Koeverden Alexanderstraat 34 ?1 Zwolle. Geboren 26-08-1929.



Tinus wordt geboren in Nijmegen als zoon van een bakker met veel personeel. Zijn moeder regelt de administratie en het personeel. In 1934 overlijdt zijn moeder en als gevolg hiervan en de grote crisis in 1935 volgt het faillissement van het bedrijf.Tinus gaat naar de ambachtschool en leert daar voor timmerman, vanuit dat beroep komt de dienstplicht. Na zijn dienstplichtjaren wordt Tinus bouwkundig opzichter (een opleiding die hij niet af maakt) maar wordt ook opzichter op de bouw.In 1957/58 volgt er een bouwstop en Tinus kiest voor zekerheid en gaat bij Philips in Zwolle werken gedurende 10 jaar.Daarna krijgt hij de kans om een Doe-het-zelf-zaak te beginnen in Zwolle.



Tinus krijgt een oproep om voor de keuring te verschijnen, maar voor het eerst van zijn leven is hij op vakantie 2 weken naar Katwijk aan Zee, dus niet naar de keuring.Bij thuiskomst ligt er een kaartje, verplicht met spoed naar de keuring in Arnhem.De keuring en indelingscommandant deelt hem mee dat hij hem, i.v.m. het niet komen opdagen op de eerste oproep, het liefst maar direct zijn dienstpakje aan wil laten doen.Tinus antwoord: "Je doet maar". Dat kost hem een jaar verlenging van zijn diensttijd. Hij wordt ingedeeld bij de Marine en krijgt zijn opleiding in Loosdrecht, waar hij ook zijn opdracht krijgt voor uitzending naar de Oost. Later in de tropen wordt hij ingedeeld als opzichter van de Timmerwerkplaats bij de Mariniers. Vader heeft inmiddels een verzoek tot uitstel geschreven, ook al omdat zijn oudste broer als OVW-er is vertrokken en nog 2 broers in dienst zijn. Daartoe krijgt Tinus 2 officiële verzoekschriften mee, één om te laten invullen door zijn vader en één om door de burgemeester te invullen om het verzoek te bekrachtigen.Tinus echter heeft mooie verhalen gehoord van zijn oudste broer en wil heel graag naar de Oost. De brieven bereiken daardoor nooit hun bestemming. Het vertrek naar de tropen nadert, het eerste deel van de lichting vertrekt met de Zuiderkruis, het tweede deel met de Waterman.Voor het eerst aan boord van zo'n groot schip en op zee naar voren met een kameraad Gerard Bos naar de punt om het duiken van de boeg in de golven zo dicht mogelijk mee te maken. Op de brug worden deze gevaarlijke capriolen echter niet zo gewaardeerd en de beide heren krijgen hun eerste straf. Tinus moet als zoon van een bakker niet helpen beneden in de bakkerij, maar moet voor de rest van de reis de brug schoonmaken en zijn maat die helemaal geen verstand heeft van ovens of bakken, moet in de bakkerij beneden helpen.Voor Tinus wordt het een mooie reis, op de brug zit hij eerste rang en heeft een luizenleven, zoals hij dat noemt.

's Morgens even een doekje over de tafels enz. en de rest van de wacht meekijken.Het schip komt aan op Sabang, de eerste stop in de tropen.De troepen (of een deel) worden ontscheept en later met een KPM-schip naar Soerabaja gevaren.Hij beschrijft dit als een mooie reis, waarbij de zijluiken openstaan en een mooie aanblik geven op de zee en de kust. Nu worden ze definitief ontscheept en worden ingedeeld in Nishutten, eerst 14 dagen wennen en acclimatiseren. E.e.a vind plaats aan de Marinehaven aan de Straat Madura.Tinus komt definitief bij de Mariniers en wordt opzichter van de mechanische houtbewerking werkplaats. Een baan die hij voor het overgrote deel zal houden, hoewel er af en toe ook patrouille moet worden gereden.Vrijwel elke week komt, in het weekend, zijn broer hem opzoeken. Deze is hofmeester van de commandant van Hms Everse. De commandant van dit schip heeft een Indische vrouw en zorgt er daarom voor dat hij vrijwel elk weekend wel thuis is. Iets waar de rest van de bemanning natuurlijk absoluut geen bezwaar
2009, 2009
{C0782197-34F6-4DB1-99FA-5BDC5B6C9C1A}

{C0782197-34F6-4DB1-99FA-5BDC5B6C9C1A}
Bekijk detail van "WONING - M. Koeverden, deel 2 ;" Bekijk detail van "WONING - M. Koeverden, deel 2 ;" Afbeelding

WONING - M. Koeverden, deel 2 ;

Op deze DVD staat het tweede deel van een interview met M. Koeverden door de Werkgroep Overijssel Nederlands-Indië Nieuw Guinea (WONING).

Het eerste deel van een interview met M. Koeverden staat op BB06591.

Martinus van Koeverden Alexanderstraat 34 ?1 Zwolle. Geboren 26-08-1929.



Tinus wordt geboren in Nijmegen als zoon van een bakker met veel personeel. Zijn ...
2009, 2009
{C33F7D8E-0FE5-4813-96AC-2895EC199909}

Afbeelding

WONING - M. Koeverden, deel 2 ;

Op deze DVD staat het tweede deel van een interview met M. Koeverden door de Werkgroep Overijssel Nederlands-Indië Nieuw Guinea (WONING).

Het eerste deel van een interview met M. Koeverden staat op BB06591.

Martinus van Koeverden Alexanderstraat 34 ?1 Zwolle. Geboren 26-08-1929.



Tinus wordt geboren in Nijmegen als zoon van een bakker met veel personeel. Zijn moeder regelt de administratie en het personeel. In 1934 overlijdt zijn moeder en als gevolg hiervan en de grote crisis in 1935 volgt het faillissement van het bedrijf.Tinus gaat naar de ambachtschool en leert daar voor timmerman, vanuit dat beroep komt de dienstplicht. Na zijn dienstplichtjaren wordt Tinus bouwkundig opzichter (een opleiding die hij niet af maakt) maar wordt ook opzichter op de bouw.In 1957/58 volgt er een bouwstop en Tinus kiest voor zekerheid en gaat bij Philips in Zwolle werken gedurende 10 jaar.Daarna krijgt hij de kans om een Doe-het-zelf-zaak te beginnen in Zwolle.



Tinus krijgt een oproep om voor de keuring te verschijnen, maar voor het eerst van zijn leven is hij op vakantie 2 weken naar Katwijk aan Zee, dus niet naar de keuring.Bij thuiskomst ligt er een kaartje, verplicht met spoed naar de keuring in Arnhem.De keuring en indelingscommandant deelt hem mee dat hij hem, i.v.m. het niet komen opdagen op de eerste oproep, het liefst maar direct zijn dienstpakje aan wil laten doen.Tinus antwoord: "Je doet maar". Dat kost hem een jaar verlenging van zijn diensttijd. Hij wordt ingedeeld bij de Marine en krijgt zijn opleiding in Loosdrecht, waar hij ook zijn opdracht krijgt voor uitzending naar de Oost. Later in de tropen wordt hij ingedeeld als opzichter van de Timmerwerkplaats bij de Mariniers. Vader heeft inmiddels een verzoek tot uitstel geschreven, ook al omdat zijn oudste broer als OVW-er is vertrokken en nog 2 broers in dienst zijn. Daartoe krijgt Tinus 2 officiële verzoekschriften mee, één om te laten invullen door zijn vader en door de burgemeester te laten invullen om het verzoek te bekrachtigen.Tinus echter heeft mooie verhalen gehoord van zijn oudste broer en wil heel graag naar de Oost. De brieven bereiken daardoor nooit hun bestemming. Het vertrek naar de tropen nadert, het eerste deel van de lichting vertrekt met de Zuiderkruis, het tweede deel met de Waterman.Voor het eerst aan boord van zo'n groot schip en op zee naar voren met een kameraad Gerard Bos naar de punt om het duiken van de boeg in de golven zo dicht mogelijk mee te maken. Op de brug worden deze gevaarlijke capriolen echter niet zo gewaardeerd en de beide heren krijgen hun eerste straf. Tinus moet als zoon van een bakker niet helpen beneden in de bakkerij, maar moet voor de rest van de reis de brug schoonmaken en zijn maat die helemaal geen verstand heeft van ovens of bakken, moet in de bakkerij beneden helpen.Voor Tinus wordt het een mooie reis, op de brug zit hij eerste rang en heeft een luizenleven, zoals hij dat noemt.

's Morgens even een doekje over de tafels enz. en de rest van de wacht meekijken.Het schip komt aan op Sabang, de eerste stop in de tropen.De troepen (of een deel) worden ontscheept en later met een KPM-schip naar Soerabaja gevaren.Hij beschrijft dit als een mooie reis, waarbij de zijluiken openstaan en een mooie aanblik geven op de zee en de kust. Nu worden ze definitief ontscheept en worden ingedeeld in Nishutten, eerst 14 dagen wennen en acclimatiseren. E.e.a vind plaats aan de Marinehaven aan de Straat Madura.Tinus komt definitief bij de Mariniers en wordt opzichter van de mechanische houtbewerking werkplaats. Een baan die hij voor het overgrote deel zal houden, hoewel er af en toe ook patrouille moet worden gereden.Vrijwel elke week komt, in het weekend, zijn broer hem opzoeken. Deze is hofmeester van de commandant van Hms Everse. De commandant van dit schip heeft een Indische vrouw en zorgt er daarom voor dat hij vrijwel elk weekend wel thuis is. Iets waar de rest van de bemanning
2009, 2009
{C33F7D8E-0FE5-4813-96AC-2895EC199909}

{C33F7D8E-0FE5-4813-96AC-2895EC199909}
Bekijk detail van "WONING - Klein Douwel ;" Bekijk detail van "WONING - Klein Douwel ;" Afbeelding

WONING - Klein Douwel ;

Interview met G.H.J. Klein Douwel (KD)– Hattem door de Werkgroep Overijssel Nederlands-Indië Nieuw Guinea (WONING).

Geb. 14 – 05 – 1926; Korporaal 1-11 RI Margriet

Gelegerd op West- en Midden-Java 27 okt. 1945 – 14 mei 1948



In 1944 slaagt KD voor zijn Mulo-diploma . Hij komt dan van de Antonius Mulo aan de Grote Baan te Zwolle.

Hij is daarna korte ti...
2009, 2009
{4EEC6AFB-DDE2-4B8D-A973-40BE50F85F05}

Afbeelding

WONING - Klein Douwel ;

Interview met G.H.J. Klein Douwel (KD)– Hattem door de Werkgroep Overijssel Nederlands-Indië Nieuw Guinea (WONING).

Geb. 14 – 05 – 1926; Korporaal 1-11 RI Margriet

Gelegerd op West- en Midden-Java 27 okt. 1945 – 14 mei 1948



In 1944 slaagt KD voor zijn Mulo-diploma . Hij komt dan van de Antonius Mulo aan de Grote Baan te Zwolle.

Hij is daarna korte tijd administratief werkzaam bij een accountantskantoor.

Omdat hij er niets voor voelt om door de Duitsers aan het werk te worden gezet moet hij al spoedig onderduiken. Dat kan bij een boerderij tussen Heino en Raalte waar hij samen met 7 anderen korte tijd ondergedoken zit.

Op een onverwacht ogenblik wordt hij toch gepakt en moet werken aan de spoorlijn. Hij krijgt na ongeveer een week een ongelukje aan zijn hand en moet naar de dokter. Daar laat hij vallen dat hij er niet zo mee zit, omdat hij toch liever niets voor de Duitsers wil doen.

De dokter pakt hem de lichtgewonde hand, in overleg, tot aan de bovenarm in, zo kun jij voorlopig niet meer werken. Hij wordt daardoor afgekeurd, en is tot het eind van de oorlog klaar.

Over deze periode kan hij zich nog herinneren dat hij plotseling, als hij op de fiets op weg is naar een vriend in Heino, enige Duitse militairen op de vlucht ziet aankomen. KD sprint naar het dichtst bijgelegen kantoor van de Binnenlandse Strijdkrachten (BS) om ze te waarschuwen. Door zijn grote snelheid echter schiet hij onderuit in de bocht, het gevolg is een aantal schaafwonden en het doel bereikt hij daardoor niet. De Duitsers kunnen hun vlucht voorlopig doorzetten.

Door propaganda en zucht naar avontuur meldt KD zich voor uitzending naar Indië.

Hij komt daardoor terecht bij het 1-11 RI Margriet. Het zijn vrijwel allemaal mensen die in het voormalig verzet hebben gezeten en vol overtuiging de Indonesische bevolking gingen bevrijden van de terroristen.

Het regiment gaat via Frankrijk, Le H Daar wordt 6 weken geoefend, zowel in Nederland als in Engeland is de opleiding hard, het moet snel en goed.

Daarna vertrekken ze met de Nieuw Amsterdam naar Ned. Indië. Op de boot zitten 6000 passagiers.

Daarvan zijn 4000 man militairen en 2000 bestuurlijke ambtenaren, meest dames.

KD realiseert zich dat de zee nog vol zeemijnen moet hebben gelegen, maar ondanks dat niet besefte gevaar, gaat de reis voorspoedig.

Er moet wel een teleurstelling worden verwerkt, als blijkt dat het Engelse bezettingsleger geen toestemming geeft om op Java aan land te gaan.

Er moet uitgeweken worden naar Malakka. Daar wordt voor de militairen onderdak gevonden en daar wordt dan noodgedwongen verder geoefend.

KD kan zich nog een door de Japanners inderhaast verlaten vliegveldje herinneren met Japanse vliegtuigen die onklaar zijn gemaakt.

Een handige sergeant van het RI gaat er evenwel mee aan het sleutelen en na een paar dagen is het vliegtuig aan het draaien. Het werkt weer prima, maar niemand kan er mee vliegen.

Er wordt door de militairen zelf een schietbaan aangelegd met aan het eind een hoge aarden wal om de kogels op te vangen.

KD weet ook dat daar ervaring wordt opgedaan met de vuurvliegjes. Hier kunnen de jongens er aan wennen dat er ’s nachts bij het wachtlopen ineens opgloeiende lichtjes over de weg kunnen komen aanzweven. Dat zijn de vuurvliegjes, deze tropische soort is een stuk groter dan de Europese soortgenoten, en geen gloeiende sigaretten.

Later wordt er door de dienstplichtige onervaren jongens op hun eerste wacht in de tropen volop uit angst op de vuurvliegjes geschoten, en is daardoor de hele boel onnodig in rep en roer.

De gevangen Jappen die op Malakka nog volop aanwezig zijn worden ingezet bij de troepen als keukenhulpen, kamerschoonmakers enz. enz.



Na verloop van tijd mogen de troepen toch naar Java. De toestand daar is erg onoverzichtelijk.
<
2009, 2009
{4EEC6AFB-DDE2-4B8D-A973-40BE50F85F05}

{4EEC6AFB-DDE2-4B8D-A973-40BE50F85F05}
Bekijk detail van "Interview met J. Hagrijs door de Werkgroep Overijssel Nederlands-Indië Nieuw Guinea (WONING). <br/><br/>Geen geluid op DVD en er zijn ook geen teksten van het interview beschikbaar.<br/><br/>Slechts beeld van de opname van het interview<br/><br/>, 00-00-2009" Bekijk detail van "Interview met J. Hagrijs door de Werkgroep Overijssel Nederlands-Indië Nieuw Guinea (WONING). <br/><br/>Geen geluid op DVD en er zijn ook geen teksten van het interview beschikbaar.<br/><br/>Slechts beeld van de opname van het interview<br/><br/>, 00-00-2009" Afbeelding

Interview met J. Hagrijs door de Werkgroep Overijssel Nederlands-Indië Nieuw Guinea (WONING).

Geen geluid op DVD en er zijn ook geen teksten van het interview beschikbaar.

Slechts beeld van de opname van het interview

, 00-00-2009

Interview met J. Hagrijs door de Werkgroep Overijssel Nederlands-Indië Nieuw Guinea (WONING).

Geen geluid op DVD en er zijn ook geen teksten van het interview beschikbaar.

Slechts beeld van de opname van het interview


2009, 2009
{8CC07835-0018-4007-AFB4-32ACD1ABD216}

Afbeelding

Interview met J. Hagrijs door de Werkgroep Overijssel Nederlands-Indië Nieuw Guinea (WONING).

Geen geluid op DVD en er zijn ook geen teksten van het interview beschikbaar.

Slechts beeld van de opname van het interview

, 00-00-2009

Interview met J. Hagrijs door de Werkgroep Overijssel Nederlands-Indië Nieuw Guinea (WONING).

Geen geluid op DVD en er zijn ook geen teksten van het interview beschikbaar.

Slechts beeld van de opname van het interview


2009, 2009
{8CC07835-0018-4007-AFB4-32ACD1ABD216}

{8CC07835-0018-4007-AFB4-32ACD1ABD216}
Vorige pagina1pagina 4pagina 5pagina 6pagina 7pagina 8pagina 9pagina 603Volgende pagina
Sluit popup voor filter "Naam collectie"

Naam collectie (26 filters)

Sluit popup voor filter "Soort collectie"

Soort collectie (7 filters)

Sluit popup voor filter "Naam deelnemer"

Naam deelnemer (24 filters)

Sluit popup voor filter "Periodes"

Periodes (37 filters)