'De akkerbouw had vroeger veel last van gewasziekten als het aardappelcystenaaltje. We hebben een jaar gehad dat er van de oogst niets is terecht gekomen. Alles zat onder de cystenaaltjes. Dat was een hele strop. In de jaren ‘70 kwamen de bestrijdingsmiddelen op. Eén keer in de 3 jaren ontsmette je alle grond. Zo kon je in één keer in de twee jaar fabrieksaardappelen verbouwen. De graanprijs zakte in die jaren helemaal in elkaar. Dus gingen de boeren extra aardappels verbouwen. Je had wel meer last van stuifgevaar. Na het ontsmetten werd de grond gewalst. Als het dan hard waaide, ging de boven...
'Mijn vader heeft in ‘61 tien hectare grond bijgekocht, een aardappelrooimachine en een combine. Die combine was 2,10 meter breed. Mijn vader heeft hem zelf nog opgehaald. De combine kwam hier op het station aan met de trein en mijn vader moest hem zelf van de wagon rijden. We hadden al een paar jaar met de combine van de loonwerker geoogst. Maar we hebben in die jaren hele slechte weersomstandigheden gehad. Dan moest de loonwerker in korte tijd op heel veel plaatsen zijn. Daarom hebben we een eigen combine gekocht. Dat ding kostte 16.000 gulden. Dat weet ik nog. We hebben hem in drie jaar ter...
'‘Mijn grootouders zijn hier in Vroomshoop gekomen vanuit Onstwedde in Groningen. Er kwam ook een vrijgezelle tante mee, tante Siene. Er was geen toekomst meer voor hen in Onstwedde. Hier was de turf net afgegraven en werd er landbouwgrond van gemaakt. Het was pionieren. De grond werd per 24 hectare uitgegeven. Er kwamen hier veel meer Groninger boeren. Zij kenden de grond in de veenkoloniën. Wolters was de eerste. Die heeft in 1900 hier aan de Tonnendijk een boerderij gezet, de Sallandia. Mijn grootouders hebben er in 1909 een boerderij gebouwd, de Kroezenhoek. Deze is voor een paar jaar...
‘In het begin was het bedrijf hier nog zoals we ook in Vriezenveen boerden. We waren wel wat uitgebreid. Op de grote stal konden zestien koeien staan. We molken nog met de hand. In het begin hielp mijn moeder nog mee. De hoofdzaak was melkveehouderij, maar we hadden ook wel akkerbouw, vooral op de nieuwe grond. Zo verbeter je de grond. We verbouwden rogge, haver en hoofdzakelijk aardappels. De handel was dol op consumptieaardappelen van nieuwe grond. Daar zaten geen ziekten in. Van lieverlee is de akkerbouw verdwenen. Toen we het bedrijf overdeden aan onze dochter, hadden we bijna alleen nog g...
'Ons bedrijf had 39 hectare grond. Aan het begin van de oorlog heeft mijn vader veel grond geëgaliseerd en wat stukken bos eruit gehaald. Dan had je weer wat land onder handen en kon je meer vee houden. In mijn jeugd molken we zo'n 20 à 22 koeien. Ja, best wel veel voor die tijd. Die moesten allemaal met de hand gemolken worden. Melkmachines waren er nog niet. De melk ging nog in bussen naar de melkfabriek in Heino. Je moest zorgen dat je de bussen op tijd aan de weg zette. Anders had je ze een dag langer staan en dan kreeg je met de zuurtegraad van doen. Naast koeien hadden we varkens en kipp...
Rondom den Herdenbergh 2013 - 03Inhoud - Pagina1. Uit het archief van de Witte of Lambertuskerk (A. de Roo) 32. Op het eerste gezicht (J. Luisman-de Jonge) 63. Opoe De Lange uit Lutten, in 1964 (E. Wolbink) 74. Begraafplaats Hardenberg van A. Voorzanger (K. Oosterkamp) 105. Buizentransport Wavin (D. Hesselink-Zweers) 136. Plat ni-js (J. L...2013NL-HdbHVH_RDH2013-03
.
Geen stukje grond is er te vinden waar mensen niet in hebben gewroet in het land van Vollenhove. Grote stukken veen werden afgegraven, dijken gelegd, grond verplaatst en greppels gegraven. Alles met het doel het gebied leefbaarder te maken voor de mensen die er woonden. Zo werd onze regio gevormd tot het gebied zoals we het nu kennen. Goed toegankelijk, met wegen, paden en huizen die nu droog blijven bij hoog water of aanlandige wind. Een gebied met een prachtige natuur van riet, ruigten en houtopslag. Een gebied, ideaal voor een vakantiebestemming en velen verkennen het gebied op de fiets of ...
'In 1949 breidden we het boerenbedrijf uit. Bij de koeienstal is vier meter aangebouwd, waarna we de veestapel flink vergrootten. We namen er toen ook kippen bij. Vlak na de oorlog begonnen in deze omgeving veel kleine boerenbedrijven met kippen. Dat kwam deels omdat je in die tijd van een stuk of twaalf koeien niet meer kon bestaan. De pluimveesector werd hier heel belangrijk. Deze ontwikkeling van pluimveebedrijven zag je in die tijd overal op de zandgronden in Overijssel. Wij begonnen met een paar honderd kippen. Na een jaar of twee jaar bouwden we er een kippenschuur bij en breidden uit na...
'In 1976, vrij kort nadat ik boer was geworden, stond ik op een tweetal voor een plek in het bestuur van de plaatselijke Landbouwvoorlichting. Ik was hartstikke jong, 25 jaar, maar ik werd toch gekozen. Niet lang daarna werd ik ook nog voorzitter. In die tijd had elke plaats nog een eigen landbouwvoorlichter. Die werd betaald door het Rijk, maar de overheid begon zich toen net terug te trekken. Voortaan moest je zelf meebetalen voor de diensten die je van de landbouwvoorlichter vroeg. Daar was veel weerstand tegen. Wij vielen onder Dedemsvaart omdat daar iemand voor de akkerbouw zat. Balkbrug ...
'Vanwege de gezondheid van de grond kun je niet elk jaar op hetzelfde perceel aardappels verbouwen. Wij wisselen het altijd af met suikerbieten of graan. Dat heet het veenkoloniale bouwplan. Suikerbieten zijn financieel gezien het interessantst, maar die kun je niet onbeperkt verbouwen vanwege het suikerquotum. Voor de vruchtwisseling heb je ook graan nodig. Dat brengt op zichzelf niet genoeg op, maar door een jaar graan te verbouwen heb je weer betere opbrengsten van je aardappels en suikerbieten. Af en toe telen we ook graszaad. Dan heb je iets wat niet onder de grond blijft, maar erboven ko...
'Mijn vader had altijd aardappelen geleverd aan de zetmeelfabriek Onder Ons in De Krim. Die fabriek is later overgenomen door Scholten-Honig en daarna weer door Avebe. In de loop der jaren zijn er steeds meer fabrieken van Avebe gesloten. De aardappelcampagnes werden veel langer. Vroeger was het tegen de kerstdagen wel klaar. De aardappels lagen dan buiten in kuilen en moesten, als het 's nachts ging regenen of vriezen, allemaal ondergedekt worden. Dat kostte veel mankracht. Opa's, ooms, buren, iedereen hielp mee. Het loof van de aardappels ging er eerst overheen en daarna werd er grond op ges...