image/svg+xml

Harm Prins: 'Als je een koe verkocht, gaf je een paar gulden zegengeld'

Verhaal

Harm Prins: 'Als je een koe verkocht, gaf je een paar gulden zegengeld'

Plaatje bij verhaal: 21.5_zwolle._handjeklap_bij_veehandel_tussen_een_groene_en_een_blauwe_boer._zo_te_zien_komen_ze_er_wel_uit._1970-1975_beeldbank_hco_0.jpg

'Rond een uur of zeven ’s morgens, als de markt was afgelopen, ging je altijd even koffiedrinken. Die lui die daar zaten om af te rekenen hadden altijd een vaste plek in de cafés. Als je koeien verkocht had, ging je daar altijd even langs om geld te beuren. Dat gebeurde niet altijd iedere week. Het kwam ook weleens voor dat ze je een week later betaalden. In het begin was het allemaal handje contantje. Er zaten toen nog allemaal banken bij de veemarkt, de Rabobank bijvoorbeeld. Die oude Gosschalk, een grossier, haalde ’s ochtends bij de bank altijd drieënhalve ton op. Dat telden ze hem zo voor en dan stak hij het in z’n zak. Daarmee ging hij vervolgens de markt op en daarna naar het café om af te rekenen. Dat kon toen nog. Later begonnen ze met cheques. Een enkeling had de cheques niet altijd gedekt. Dat waren dan vaak ook al een beetje twijfelgevallen. Ik heb ook weleens zes weken moeten wachten op mijn geld. Nou, dan verkocht ik diegene de volgende keer geen koeien weer. Ik weet ook nog dat ik een keer een auto vol koeien had verkocht aan de Brada, een slachterij in Leeuwarden. Het waren er een stuk of twaalf. Normaal gesproken waren zij wel vlot met betalen, maar toen schoof dat al eens op. Bertha werkte bij een slager en zei op een gegeven moment dat de Brada failliet was. "Dat is niet zo best" zei ik, want ik moest nog een stuk of twaalf koeien van ze beuren. Veertien dagen later kreeg ik het geld alsnog, maar sindsdien ben ik wel wat voorzichtiger geworden. Ik reken liever direct af.

Als je op de markt een koe verkocht was het de gewoonte dat je 1 of 2 gulden in het gelag gaf. Bijna iedereen deed daaraan mee. Je zei daarmee tegen de ander: "Ik hoop dat het goed met je gaat", en dan gaf je wat in het gelag. Vanouds heet dat zegengeld, van we hopen dat je er zegen mee hebt. Dat was een oud gebruik. Het maakte daarbij niet uit of je goed gehandeld had of niet. Als ik er aan verloren had, gaf ik net zo goed een paar gulden dan wanneer het wel goed was gegaan. Het werd dan wel in het gelag genoemd, maar vaak werd het al op de markt gegeven. Soms gebeurde het ook wel dat als je op het laatst naar binnen ging om af te rekenen, diegene die de koe had verkocht de koffie of de borrel betaalde. In dat geval gaf je de ander op die manier iets, maar de volgende keer gaf je weer een paar gulden. Je had altijd wel wat losse guldens in de zak. Daar stamt het eigenlijk vanaf.'

Trefwoorden:Veehandel, Omgeving, Project Streekcultuur, Markt Overijssel
Periode:1970-2000
Locatie:Nieuwleusen
Thema's:Veehandel, Markten in Overijssel

Reacties

Er zijn nog geen reacties op dit item

Plaats een reactie

Velden met een zijn verplichte velden.