|
Vooruitboeren- Beeld
Beeldmateriaal uit project Vooruitboeren
Vooruitboeren
|
Boek Vooruitboeren gepresenteerd
Op dinsdagmiddag 11 oktober vond op melkveebedrijf Zandman in Beerze de boekpresentatie plaats van het boek Vooruitboeren. Overijssel 1950-2000. Vrijwel alle geïnterviewde boeren en boerinnen waren aanwezig. Boer Gerrit Vorkink uit Holten siert de cover van het boek en nam het eerste exemplaar in ontvangst uit handen van Arie Slob, directeur IJsselacademie/HCO. In het boek ‘Vooruitboeren’ blikken de boeren in Overijssel met een mengeling van weemoed en trots terug in de tijd. Wat heeft de ontwikkeling van boerenbedrijven bepaald? Welke veranderingen zijn er geweest en hoe stonden de agrarië...
|
Harm Tuten
Harm Tuten werkte vanaf zijn veertiende levensjaar als knecht bij vier verschillende boeren. Op 14 juni 1963 trouwde hij met Riek Graveman (Wijhe 1940-2013), zijn buurmeisje bij boer Panhuis aan de Duisterendijk in Wijhe. Hij nam de boerderij van zijn schoonouders over, maar bleef buitenshuis werken. Harm en Riek kregen twee kinderen: Willem Meindert (1967) en Arieta (1971).
|
Het boerenleven van Derk Hageman
Een onderdeel van het project Boeren in Overijssel is Boerenleven in beeld. Hierbij wordt persoonlijke documentatie verzameld dat beter zicht geeft op het dagelijkse leven op het platteland. Onderstaande afbeeldingen zijn afkomstig van boer Derk Hageman uit Zwolle. In 1950 nam hij samen met zijn broer Marten de boerderij van zijn vader over aan de Ossenkampsweg. In 1963 moest de boerderij wijken voor de stadsuitbreiding, waarna Derk en Marten een bedrijf aan de Schellerenkweg kochten. Hier boerden ze samen verder totdat Marten stopte in 1984. Het bedrijf werd gesplitst waarna Derk nog tot 88-j...
|
|
Derk Hageman: 'Iedereen moest meehelpen op de boerderij'
'Ik ben geboren op 16 mei 1921 aan de Wipstrikkerallee. Mijn ouders, Hendrikus en Gerrigje Hageman, woonden toen nog bij mijn oma in huis. Dat kwam omdat mijn opa van vaders kant plotseling was overleden. Dus toen mijn ouders trouwden, konden ze niet weg. Mijn vader had ook een broer, maar die had een klompvoet. Als je in een boerenbedrijf bent en je kunt niet goed lopen, dan is het niet wat. In 1923 kon mijn vader van een weduwe een bedrijfje pachten aan de Ossenkampsweg 5 op de Oosterenk, vlakbij het Gemeentelijk Sportpark. Toen zijn m’n ouders daar gaan wonen en bij m’n oma weggegaan. We wa...
|
Voorgeslacht
|
Vooruitboeren - Film
Filmmateriaal van het project Vooruitboeren in het kader van het Project Streekcultuur.
Vooruitboeren
|
Erfgoedshow Vooruitboeren toert door Overijssel
Een tiental boerenerven in Overijssel vormt de komende maanden het decor van een programma over de modernisering van de landbouw sinds de jaren vijftig. Stichting IJsselacademie trekt de provincie door met verhalen, films, foto’s en livemuziek in streektaal gebaseerd op het boek Vooruitboeren. Overijssel 1950-2000 . De afgelopen jaren interviewden historici Ewout van der Horst en Martin van der Linde ruim zestig boeren, boerinnen en aanverwante beroepsgroepen uit Overijssel over de veranderingen binnen de agrarische sector. De komst van de melkmachine, trekker en ligboxenstal betekende een ...
|
|
Dries Eker
Dries Eker woont al zijn hele leven op Dwarsgracht. Hij is zeventig jaar lang boer geweest, totdat in het voorjaar van 2014 het werk lichamelijk niet meer ging en hij zijn vee verkocht. Boer zijn op Dwarsgracht verschilde met elders op het platteland. Door het vele water en de weinige wegen in het gebied ging bijna alles per boot. Eker was de laatste boer die op Dwarsgracht is overgebleven. Hij is nooit getrouwd geweest, maar had aan het einde van zijn leven wel een vriendin.
|
Twentse boerenbruiloft bij Zenderen
Herman en Dinie Oosterveld gaven elkaar op 8 oktober 1964 het jawoord. De boerenzoon en -dochter betrokken vervolgens zijn oudelijk huis, boerderij de Hondeborg bij Zenderen, die voor de gelegenheid drastisch verbouwd werd. Herman en Dinie hielden een traditionele Twentse boerenbruiloft: met gebruiken als de bruidskoe, kippenroof, bruidhalen en uiteraard een uitgebreid feest.
|
Henk Hulleman: 'Toen ik 8 jaar was moest ik al helpen melken'
‘Mijn vader en moeder kwamen uit Genemuiden. Ze woonden aan de Achterweg. In 1938 ben ik daar geboren. Naast ons huis stond een schuur, een hooiberg en aan de overkant van de weg hadden we de stal. We waren thuis met z’n zessen. Ik was de oudste. Onder mij zat een zus en daarna kregen mijn ouders twee keer een tweeling. Vorig jaar zomer werd mijn ouderlijk huis afgebroken en zijn we er nog eens wezen kijken met mijn zusters. We hebben ons toen wel afgevraagd hoe we daar met z’n achten in hebben kunnen wonen. Dat kun je je haast niet meer voorstellen. Mijn vader had overal land liggen: ...
|
Ligboxenstal
|
|
Vooruitboeren - Geluid
Interviews uit project Vooruitboeren.
IJsselacademie
|
Vooruitboeren verkozen tot Overijssels Boek van het Jaar 2016!
Vooruitboeren is verkozen tot Overijssels Boek van het Jaar 2016 in de categorie non-fictie! Het Overijssels Boek van het Jaar is een wedstrijd waarin het beste fictieboek en non-fictieboek van Overijssel wordt gekozen door een jury. Het doel van de verkiezing is om de inwoners van Overijssel kennis te laten maken met de prachtige Overijsselse boeken die er zijn. Zo kunnen zij het eigene en bijzondere ervaren van de cultuur en historie van Overijssel. Uit 6 genomineerden voor de categorie non-fictie is het boek 'Vooruitboeren. Overijssel 1950-2000' verkozen tot de winnaar! De jury beoorde...
|
Derk Hageman
Derk Hageman (Zwolle, 16 mei 1921 - Zwolle, 6 mei 2015) nam na het overlijden van zijn vader in 1950 samen met zijn broer Marten de boerderij van zijn ouders op de Oosterenk in Zwolle over. Hun gemengde vee- en tuinbouwbedrijf moest in 1963 wijken voor de uitbreiding van de stad. Een lastige tijd voor Derk en Marten. Uiteindelijk konden ze in de buurschap Schelle een nieuw bedrijf kopen en daar hun boerderij voortzetten. Toen Marten in 1984 stopte en diens zoon hem opvolgde werd het bedrijf gesplitst, waarna Derk nog tot 2009 hobbymatig doorboerde. Derk trouwde in 1957 met Trijntje de Groot ui...
|
De papierwinkel van opa Derkman
Veel boeren klagen over de toegenomen regelgeving en administratielast. Op zich begrijpelijk als je bedenkt dat honderd jaar geleden nog maar weinig boeren een echte administratie voerden. De overheid bemoeide zich amper met het reilen en zeilen van het boerenbedrijf. In de crisis- en oorlogsjaren veranderde dat in ras tempo. Er kwamen steunmaatregelen van het rijk en bepalingen over de verdeling van de schaarse goederen. In de tweede helft van de 20ste eeuw nam de overheidsbemoeienis door een actieve landbouwpolitiek hand over hand toe. Het archief van de familie Boomkamp-Derkman uit Denekamp...
|
|
Berend Schrijver: 'Mijn vader had in Dalfsen een gemengd bedrijf'
'Mijn vader is in 1900 op De Oude Mars geboren. Nadat hij in 1929 trouwde met mijn moeder, kon hij het bedrijf van zijn schoonouders in de Broekhuizen bij Dalfsen overnemen. Voor de boerderij werd toen een dubbele woning gebouwd, een zogeheten dwarshuis, waar de ouders van mijn moeder in kwamen te wonen. M’n vader heeft dertig jaar in Dalfsen geboerd, totdat in 1959 De Oude Mars vrij kwam. Die boerderij was eigendom van landgoed Zandhove. Mijn grootvader pachtte het al vanaf 1889. Ik heb het originele pachtcontract hier nog liggen. Op De Oude Mars woonden vijf ongetrouwde kinderen van mijn gro...
|
Bedrijfsvoering
|
Berend Schrijver
Berend Schrijver (Dalfsen, 13 februari 1934) boerde veertig jaar op zijn monumentale boerderij De Oude Mars in Zwolle, op steenworp afstand van zijn huidige woning aan de rand van landgoed Zandhove. De eerste tien jaar runde hij de pachtboerderij samen met zijn vader, totdat hij in 1969 het bedrijf van zijn ouders overnam. Schrijver verwierf naam en faam als topfokker van roodbont Maas- Rijn- en IJsselvee. Al vijf generaties houdt zijn familie zich bezig met de veefokkerij. Schrijver trouwde op 23 oktober 1964 met Annie Middelkamp uit Borne. Samen kregen ze drie kinderen: Bertie (1965), Henk ...
|
De laatste ronde van veearts Ubele Dijkstra
Ubele Dijkstra (22 april 1924) groeide op in Amsterdam en in het Groningse Haren. Tijdens zijn studie werd Dijkstra als assistent naar Staphorst gestuurd waar hij, na te zijn afgestudeerd, ook als dierenarts kwam te werken. Later verhuisde zijn praktijk naar het naburige IJhorst. Dijkstra bleef als dierenarts actief tot 1 januari 1984. Eind 1983 nam hij afscheid van het vak dat hij vrijwel zijn hele leven beoefend had. Zijn zoon ging met hem mee op zijn laatste ronde langs de boeren en maakte deze foto's.
|
|
Klaas van der Wal: 'Mijn vader was meer een vergaderboer'
‘Ik was enigst kind. Dat was verrekte lastig, want bij iedere ruit die kapot ging, was de dader op voorhand al bekend. We hadden een familiebedrijf, dat kwam van de kant van mijn oma. In 1929 zijn mijn grootouders van het Kampereiland hier naar toe gekomen. Mijn vader is daar nog geboren. Hij had één broer, maar hij was de oudste dus dan werd je automatisch boer. Hij wilde niet, maar hij had geen keuze. M'n vader was meer een vergaderboer. Hij was dijkgraaf, zat in het bestuur van de zuivelfabriek en deed nog veel meer. Hij had een knecht die de zaken op de boerderij regelde. De boerde...
|
Grond
|
Henk Hulleman
Henk Hulleman (Genemuiden, 21 december 1938) en Gerry Hulleman-Bosma (Blankenham, 7 februari 1942) woonden bijna 43 jaar op hun melkveebedrijf aan de Hammerdijk bij Blankenham. Ze trouwden op 29 april 1964 en kregen vier kinderen: Hilna (1965), Reinier (1966) Willeke (1969) en Menno (1977). Hullemans boerderij groeide in de loop der jaren uit tot een bedrijf met 40 hectare grond en ca. zestig koeien. In 2007 nam zoon Menno het bedrijf over en verhuisden Henk en Gerry naar Sint Jansklooster.
|
Klaas Hofstede: 'Al in de 17de eeuw hadden mijn voorouders een smidse op Rouveen'
‘Al in de zeventiende eeuw hadden mijn voorouders een smidse op Rouveen. Van daaruit verhuisde mijn grootvader, Lubbert Kooiker, in 1897 naar de Gemeenteweg in Staphorst, net over het spoor. Mijn vader trouwde met Kooikers dochter en heeft de smederij van zijn schoonouders overgenomen. Twee broers van mij zijn er later mee verder gegaan. Het bestaat nog steeds. Tot het midden van de jaren vijftig bestond vrijwel al het smidswerk uit hoefbeslag en de bouw en reparatie van wagens. Op mijn achttiende stond ik ’s ochtends om vijf uur al in de smederij om paarden te beslaan. Dat ging door t...
|