|
"Geef me een centje, dan ga ik weer voorbij." Foekepotten in Vilsteren
"Foekepotterij, foekepotterij, geef mij een centje dan ga ik weer voorbij. Ik heb geen geld om brood te kopen, daarom moet ik foekepotte lopen", klinkt het op de dinsdag na carnaval door de straten van Vilsteren. Zodra om drie uur de school uit is snellen de kinderen naar huis om zich te verkleden, waarna ze in groepjes de deuren bij langs gaan. Veelal verlegen en zacht zingen de kinderen het liedje. Vervolgens grabbelen ze enthousiast in de toegestoken snoeptrommel, waarna ze het gekozen lekkernij in een met snoep gevulde plastic zak laten glijden. Prins en prinses Ook bij het huis van In...
|
"Vleis"
Locatie:
Olst, Wijhe, Middel
Gepensioneerd ambachtelijk slager Jos Bergevoet laat aan bewoners van verzorgingshuis Het Weijtendaal zien hoe verse worst gemaakt wordt. Ook vertelt hij over de bereiding van balkenbrij, die hij vervolgens ter plekke gaat bakken. Vanwege het brandalarm gebeurt dat buiten, maar toch vult de ruimte zich binnen de kortste keren met de voor de bewoners zo bekende baklucht. Herinneringen komen boven en de mooiste verhalen volgen in geuren en kleuren. Daarna laten zij zich de balkenbrij goed smaken. Tragiek van de varkens aan de diek Al eeuw’n lang is ’t de tr...
|
'Al snel ging het praatje: "Van Egmond snijdt ze er zo uit"’
'Voor de komst van de eerste dierenarts in Heino was Offenberg de enige met verstand van afkalven van koeien in de buurt. Hij had een praktijkopleiding tot veeverloskundige gehad en beschikte over een soortement vergunning en de instrumenten. Ik heb nog enige jaren met de oude baas samengewerkt. Dat verliep prima. Bij nacht en ontij kon ik geroepen worden omdat er een koe hulp nodig had. Ik heb nog wel boeren ’s nachts aan de deur gehad die mij voor een verlossing kwamen halen omdat ze geen telefoon hadden en de buren die wel telefoon hadden niet uit bed wilden roepen. Als ik erbij werd gero...
|
'Een bijzondere dag'
Het is een mooie zomerse zondagmorgen in augustus 1964. Ons gezin telt dan vijf kinderen. De jongste is drie jaar, ik ben de oudste dochter van achttien. (Over twee jaar zal er nog een kleintje bij komen.) Mamma is in de keuken om koffie in te schenken. Wij wachten vol spanning af want wat is er nog meer voor lekkers vandaag? Alleen op zondag is er iets bijzonders bij de koffie. Plotseling zien we dat een deftige mevrouw en meneer heel langzaam langs ons huis lopen. Mamma loopt naar het raam, ze heeft het koffieblad nog in haar handen en zegt dan: "Dat kan toch niet…, dat is toch niet wa...
|
|
11 april: Ommen bevrijd
Wanneer:
1x in de 5 jaar Locatie:
Kerkplein, Brugstraat, Vechtbrug
Eens in de 5 jaar luiden de kerkklokken van de Nederlands Hervormde kerk in alle vroegte om 6 uur een kwartier lang. Hiermee wordt de bevrijding van Ommen door de Canadezen in de ochtend van 11 april 1945 herdacht. De Gemienschop van Oll Ommer organiseert deze kleine herdenking. Ongeveer honderd Ommenaren verzamelen zich tegenover de Hervormde Kerk om de bevrijding te herdenken. Aan de kerk wappert fier de nationale driekleur. Na het luiden van de klokken wordt het Wilhelmus gezongen. Vervolgens lopen aanwezigen via de Br...
|
Optocht Eeuwfeest Nijverdal 1936 (De oude brandweer)
Optocht Eeuwfeest Nijverdal 1936 (De oude brandweer), Rechtse lantaarndrager is dhr.A. Poffers (Toeteltone) De man links met de lantaarn is "Soes Ap met de proeme."
Achterin de stoet staat de nieuwe brandweerauto opgesteld. Daarvoor staat de handbediende brandspuit.
15691507
Gemeente Hellendoorn
|
Bejaarden KSW wachten op de komst van koningin Juliana in 1949
Bejaarden KSW wachten op de komst van koningin Juliana in 1949, Geheel rechts dhr. Raymakers sr.
15701643
Gemeente Hellendoorn
|
Buitenwerkers van de KSW met imitatie "Bello" voor de optocht t.g.v. het eeuwfeest KSW 1952
Buitenwerkers van de KSW met imitatie "Bello" voor de optocht t.g.v. het eeuwfeest KSW 1952, v.l.n.r.: Braakman, ??, ??, Kees Hazebroek, ??, ??. ??, G. Wijnen, ??
onder geknield: Heuver(?).
15701667
Gemeente Hellendoorn
|
|
Opening feestelijkheden 100 jarig bestaan van Nijverdal door burgemeester
dr. L.C. van den Steen van Ommeren
Opening feestelijkheden 100 jarig bestaan van Nijverdal door burgemeester
dr. L.C. van den Steen van Ommeren
15701691
Gemeente Hellendoorn
|
1671 - Soberheid van de wieg tot het graf
De Staten van Overijssel stellen in 1671 paal en perk aan de vaak hoge kosten die dopen, huwelijken en begrafenissen op het platteland met zich meebrengen. Ridderschap en Steden hopen zo te voorkomen dat de betrokkenen uit pronk- of eerzucht ‘haer selven en haer familiën ten enemael komen te ruïneren en dan eindelijk komen te vallen ten laste van het Gemeen.’ Eén van de bepalingen is dat het aantal te verteren tonnen bier bij een doop- of huwelijksfeest aan een maximum wordt gebonden. Niet alleen de overheid ergert zich aan overdadige bijeenkomsten. Ook de Hervormde Kerk, die de losbandighei...
|
1980 De Hanze herleeft
Door Jan ten Hove.
Het 750-jarig stadsjubileum van Zwolle wordt in 1980 met tal van manifestaties uitbundig herdacht. Het centrale thema van de viering is de Hanze. Het gemeentebestuur heeft vooral voor dit onderwerp gekozen omdat het de mogelijkheid biedt de stad te profileren met internationaal getinte evenementen, die bijdragen aan de Europese samenwerkingsgedachte. De vraag in hoeverre de Hanze kenmerkend is voor de Zwolse geschiedenis speelt een ondergeschikte rol. Het hoogtepunt van het feestprogramma is de op zaterdag 23 augustus gehouden ‘Daghvaert’, een herleving van de vroegere Hanz...
|
200 jaar Schalkhaar
In 208 pagina's met meer dan 500 afbeeldingen schetst Tonny Mulder het ontstaan en de ontwikkeling van zijn geboortedorp Schalkhaar, gemeente Deventer.
Prachtig beeld van vroeger Bijna alle boerderijen en (heren)huizen die in de periode 1810 - 1950 werden gebouwd met de achtereenvolgende bewoners worden belicht. De eerste kerk, gebouwd op heideveld De Schallinckhaer in 1810, de eerste wegen, de eerste ambachtslieden, het graven van het Overijssels Kanaal en de aanleg van villapark Braband komen onder meer aan bod. Tal van gereconstrueerde illustraties...
|
|
Adrie van Nieuwenhuijzen: 'Emancipatie bleef lang een beladen woord'
'In 1981 werd ik als vrijwilligster secretaresse bij het provinciaal bestuur van de Christelijke Plattelandsvrouwen Bond. Onze zoon ging toen naar de kleuterschool en hele dagen thuiszitten was niets voor mij. Buurvrouwen boden aan om afwisselend onze zoon op te vangen. Het agrarisch leven behield mijn belangstelling. Diverse CPB-vrouwen kende ik vanuit mijn CBTB-periode. Veel vrouwen van CBTB-boeren waren lid van de CPB. Elke CPB-afdeling had een eigen bestuur en daarboven stond het provinciaal bestuur. Het bestuur vergaderde in het CBTB-kantoor in Zwolle. Eén van de voorlichtsters was ook ...
|
Adrie van Nieuwenhuijzen: 'Het sociale aspect kwam meer op de voorgrond'
'In 1970 had ik net mijn diploma, toen er vacature voor economisch-sociaal voorlichtster in Twente in het blad van de Christelijke Boeren- en Tuindersbond (CBTB) stond. Ik ben daar op sollicitatiegesprek geweest. Mede dankzij relaties van mijn opa, die ik nooit heb gekend, ben ik aangenomen. Helemaal onbekend was Twente niet voor mij, vanwege mijn stage op de Volkshogeschool Markelo. Ik ging in Hellendoorn op kamers wonen, waar ik kantoor aan huis had. Mijn werkgebied lag in de CBTB afdelingen in Hellendoorn-Nijverdal, Holten, Rijssen, Wierden, Enter, Borne, Vriezenveen en Den Ham. Ons voorlic...
|
Adrie van Nieuwenhuijzen: 'Inwoning is niet altijd eenvoudig'
'Wat mij bij mijn huisbezoeken opviel, was dat bijna bij de helft van de boerderijen sprake was inwoning. Vaak was het een van de (schoon)ouders of een ongetrouwde broer of zus. Dat was heel typerend voor Twente. Ik kende het van huis uit, want mijn oma heeft jarenlang bij ons ingewoond. Ik begon er meestal wel over met de boerin. Zo van: “Hoe gaat het?” Het ging altijd prima, zeiden ze. Vaak keek oma eventjes om de deur. “Ik heb nu bezoek, hoor!|” “Oh ja, ik kwam even kijken wie er is.” Dat was voor mij zo herkenbaar. Die kleine dingen geven toch een zekere spanning. Inwoning is niet altijd...
|
Adrie van Nieuwenhuijzen: 'Zaken die al eeuwen zo gaan, verander je niet in een dag'
'In boerengemeenschappen kent men elkaar vaak door en door. Je wist bij wijze van spreken alles van elkaar. Zodra je iets aan de buurman vertelde, wist binnen de kortste keren de hele buurt dat. Je hing de vieze was dus niet buiten. Het zit ook in de aard van de boeren om het heel persoonlijk te maken. Daar liepen wij als voorlichters regelmatig tegen aan. Ruilverkavelingen verliepen soms heel moeilijk. De eigen grond was altijd beter dan die van de buurman. Hoe verder Twente in, hoe hechter de verknochtheid aan de grond. Er is niet voor niets zo’n opstand in Tubbergen tegen de ruilverkaveling...
|
|
Ambachten
|
André Tijman op Smeijers: 'Dat waren nog eens koeien!'
'Ik heb mij altijd bezig gehouden met de fokkerij. Het ging mij niet om het exterieur, maar de economie van de koe. Als de koeien vroeger op stal moesten, zette mijn broer alle roodbonten en zwartbonte koeien naast elkaar op volgorde van hoogte, maar ik wilde ze op kalfdatum hebben. Dat is ook makkelijker met voeren. Later is dat bemiddeld. De koeien stonden op kalfdatum, maar zwart en rood nog wel apart. Ik was een voorstander van roodbonte koeien. De FH koeien waren kleine propjes geworden. De MRIJ was een wat robuustere koe. Die waren zo slecht nog niet, maar ze konden niet op tegen de HF...
|
André Tijman op Smeijers: 'Mijn vader is boer geworden omdat hij moest; ik omdat ik mocht'
‘In deze boerderij ben ik geboren, als vierde uit een gezin van elf kinderen. Ik heb zeven broers en drie zussen, onder wie twee tweelingen. We zijn allemaal heel verschillend, maar kunnen goed met elkaar. De Twentse regel dat de oudste zoon de boerderij overneemt, hebben wij niet toegepast. Dat heeft vooral met interesse te maken. Ik had de meeste passie voor waar het eigenlijk om draait: de koeien. Melkveehouders hebben het vaak over trekkers en machines, maar niets is belangrijker dan koeien. Daar moet je het van hebben. Mijn opa had hier 22 hectare. Er vielen ook twee kleine boerderijtje...
|
André Tijman op Smeijers: 'Natuurmonumenten verbouwt vooral pitrus'
'Hier in de omgeving zijn zes boerderijen gestopt. Die kavels hebben bijna allemaal een natuurbestemming gekregen. In 1982 heeft Natuurmonumenten de grond van de buurman gekocht. Dat had ik te laat in de gaten. Er zat hiernaast een Zeeuw met dertien koeien. Hij is in Oldenzaal gaan wonen. Hij had 1,9 hectare grond in eigendom en 20 hectare pacht van Natuurmonumenten. Hij wilde de grond met gebouwen wel aan ons verkopen. Mijn vader wilde het niet hebben, maar ik wel. Op voorwaarde dat ik de pachtgrond in gebruik kreeg, maar dat wilde Natuurmonumenten niet. Ik heb 20 hectare natuurlijk graslan...
|
|
André Tijman op Smeijers: 'Tijdig geanticipeerd op de komst én op de afschaffing van het melkquotum'
'De ligboxenstal is gebouwd toen ik 18 jaar was. Ik zat nog op de havo, maar mijn vader liet het aan mij over. Hij wilde wel uitbreiden met varkens, maar dat wilde ik absoluut niet. Ik heb niets met varkens. Er lag een plan van de landbouwvoorlichting voor een ligboxenstal. Mijn moeder en ik waren voor. Uiteindelijk gaven wij de doorslag. Mijn vader zag op tegen de investering van 125.000 gulden. Er zou een stal voor 49 koeien komen, maar mijn vader heeft er nog een spant van afgehaald. Het was een halve stal: een voergang met een dubbele rij koeien. Er was een optie voor een enkele rij ernaas...
|
Anton Heuven: 'Er zijn nog maar weinig oude buren overgebleven'
'Wij zijn onderhand de oudsten hier in de buurt. Er woont hier heel veel import. Vroeger was het Relaer nog een hechte buurschap. Als er gedorst moest worden, hielpen de buren elkaar. Dan kwam de loonwerker met de dorsmachine de boeren zorgden voor het volk om te werken. Als de een niet kon, dan kwam de ander. Dat was traditie. Als de boer ziek was, hielpen de buren ook. Of als een koe moest kalven. Je zag elkaar ook op feestjes. En als er iemand overleden was, moesten de buren met de carpion rijden. In latere jaren kwamen de auto's en lijkwagens. Toen is het allemaal veranderd. Mijn vader i...
|
Anton Heuven: 'Van lieverlee rol je zo het bedrijf in'
'Ik ben van 1929. De oudste van ons gezin was van 1921, de jongste van '35. We waren met zijn tienen thuis. Ja, het waren allemaal grote gezinnen in die tijd. We gingen in Heino naar de Mariaschool, allemaal lopend. Je kunt de jongeren van tegenwoordig bijna niet wijs maken dat er toen amper fietsen waren. We namen het kerkpad door het bos. We hadden twee jongens in de klas die helemaal niet konden leren. De leraar zei: "Och jongens word toch boer!" Dat was het enige wat ze konden. Na de Mariaschool ben ik nog twee winters naar de Landbouwwinterschool in Heino geweest. Daar leerde je over a...
|
Anton Heuven: 'Veel meer dan twintig koeien heb ik niet gemolken'
'Veel meer dan twintig koeien heb ik niet gemolken. Je kon wel meer vee aanschaffen, maar als je geen plaats hebt... De andere schuren waren voor het jongvee. We molken de koeien op de deel met een ketel. Een broer van mijn die altijd thuis is gebleven, hielp met melken. In 1987 hebben we een ligboxenstal gezet. Ik zat in een maatschap met mijn zoon, Harry. Toen konden we meer vee houden. Er konden er 30 à 40 in. De melkbussen gingen eruit. Je moest ervoor zorgen dat je een melktank had. Je had er een hoop gemak van. We hebben vier zoons en een dochter. Alleen Harry had belangstelling...
|