|
Albert Hieronymus graaf Schimmelpenninck: 'De adel is geen gesloten groep meer'
Een lange oprijlaan vanaf Diepenheim voert naar landgoed het Nijenhuis, dat al van verre tussen de bomen is te zien. Albert Hi e ronymus graaf Schimmelpenninck (1951), een telg uit de zevende generatie van het adellijke geslacht, opent de deur van het statige landhuis. Met zijn vrouw Marlies Scheiffers bewoont hij na een interne verbouwing in 2012 een deel van het grote huis. Toen hun kinderen Sander en Catrien nog thuis woonden, was het gezin Schimmelpenninck gevestigd in een van de bouwhuizen op het landgoed. Sinds de verbouwing is op de verdieping aan de zuidzijde een appartement verhuur...
|
Christiaan graaf van Rechteren Limpurg: 'In Dalfsen is mijn vrouw bekender dan ik'
Christiaan van Rechteren Limpurg (1971) erfde in 2016 kasteel en landgoed Rechteren bij Dalfsen. Het historische landgoed is 1200 hectare groot, waarvan de helft uit bos bestaat. Ongeveer 550 hectare is verpacht aan zeven nog in bedrijf zijnde hoeven en dertien als woning verhuurde boerderijen. Met zijn vrouw en vier kinderen namen ze hun intrek in de boerderij achter het kasteel. ‘Daar leef je makkelijker en vrijer dan op het kasteel.’ In de keuken van kasteel Rechteren staan bijzondere voorwerpen, zoals fijn Chinees porselein in twee smalle vitrines en een met Chinese lakpanele...
|
Clara Sloet van Oldruitenborgh: 'De Oldenhof is dienstbaar voor mens en omgeving'
Havezate De Oldenhof met eromheen een landgoed van 54 hectare ligt een paar kilometer buiten Vollenhove. Het huis is in 1634 gebouwd door Gerhard Sloet. Claar Sloet van Oldruitenborgh, de laatste barones, vertelt haar verhaal over het landgoed. Hoewel de havezate door de eeuwen heen met enige regelmaat van eigenaar is veranderd heeft voornamelijk het geslacht Sloet het landgoed in eigendom gehad. De laatste bewoner en beheerder van de familie was dr. Clara Johanna Margaretha barones Sloet van Oldruitenborgh (1938). ‘Pas op voor de hond, want zij is al zeventien jaar oud en ziet niet go...
|
Dolph van Ittersum: 'We kiezen bewust voor duurzaamheid en milieu.'
Dolph Ernst Hendrik (Dolph) van Ittersum woont samen met zijn vrouw Judith Ann Regout op de buitenplaats ‘t Rozendael in Heino. Samen streven ze naar duurzaamheid zowel in het huis, als in de landbouw en de natuur. Als beheerder handelt Dolph overeenkomstig de statuten van de ‘Stichting Baron van Ittersum Fonds’, waarin het landgoed als eigendom is ondergebracht. Het totale bezit van het landgoed omvat dertig erven en ongeveer 500 ha, waarvan 115 ha uit bos, singels en lanen bestaat. Vanaf 2 juli 2018 is Dolph van Ittersum ( Heino,1980), samen met zijn gezin, de buitenpla...
|
|
Eendenkooien bij de Vecht
In de buurt van Dalfsen waren vroeger eendenkooien bij zes verschillende landgoederen en andere grootgrondbezitters, namelijk Rechteren, den Aalshorst, Zandwijk, Vechterweerd en bij twee grote boeren in de Marshoek. Deze landgoedeigenaren hadden het recht een eendenkooi te hebben. Op dit moment zijn er in de Marshoek nog twee, waarvan één nog echt in gebruik voor waar het oorspronkelijk voor bedoeld was: eenden vangen voor de consumptie. Het hebben van een eendenkooi lijkt in onbruik te zijn geraakt in deze streek ergens in het midden van de negentiende eeuw. Enkele in Nederland overgebleven...
|
Ernestine van Ittersum-Blankenheym: 'De verbetering van de tuin had heel wat voeten in de aarde'
Ernestine van Ittersum-Blankenheym (Zutphen, 1948) is de echtgenote van Willem Hendrik van Ittersum. Het echtpaar woonde van 1978 tot 2018 op buitenplaats ’t Rozendael bij Heino. Adolph Wolff Cornelis Hendrik van Ittersum (Dolph), de vader van Willem Hendrik, bewoonde met zijn vrouw Gesina Anna Christina Arriëns (1911-2007) vanaf 1942 het landgoed ’t Rozendael. Het was geen makkelijke tijd om op ’t Rozendael te wonen. Met regelmaat zijn er mensen opgevangen die problemen kregen door de oorlog. Tegen het einde van de oorlog hebben de Duitsers de buitenplaats gevorderd v...
|
Hof lokt landgoedeigenaren.
GOK.04824
Historisch Goor / Goors Historisch Museum
|
Gerrit van der Kolk, bosbaas van Schoonheten
Gerrit van der Kolk (Herxen, 21 mei 1928) is al 75 jaar met landgoed Schoonheten bij Raalte verbonden. Als 14-jarige kwam hij er in de oorlogsjaren in de bosbouw te werken. Hij trouwde in 1955 met Annie Bartels (Raams, 1 februari 1935). Het echtpaar kreeg twee jongens: Henk (1958) en Wim (1963) en woont nog altijd in de voormalige chauffeurswoning aan het begin van de oprijlaan. ‘Van oorsprong kom ik uit Herxen bij Wijhe. Mijn ouders hadden daar een boerderij, waar ik in 1928 ben geboren. Ik had een oudere zus en twee broers. Toen kwamen de crisisjaren. De boerderij bracht niet genoeg ...
|
|
Havezate Breckelenkamp Gerestaureerd en bewoond door Matthijs en Gerrie Wanrooij
“Een oud landgoed met een historische buitenplaats heeft voor mij bijzondere waarde. Daarin zit de geschiedenis van vele eeuwen en de verborgen schoonheid. Daaraan werken, beheren en overdragen aan een volgende generatie geeft mij voldoening.” Matthijs A.M. Wanrooij en Geertruida (Gerrie) C. Wanrooij-de Gelder wisten direct dat de verlaten en in verval geraakte havezate Brecklenkamp, die ze in 1991 voor het eerst bezochten, hun nieuwe uitdaging zou worden. Architect Johan Kreek moest direct komen. Volgens hem was er zeker een mooie woning van te maken, maar . . . Vervolgens...
|
Landgoedeigenaren aan het woord
Rien de Vries, vrijwilliger bij de stichting Overijsselacademie/HCO, interviewde zo’n vijftien eigenaren, bewoners, personeelsleden of pachters van Overijsselse landgoederen. De betrokkenen vertelden over de soms rijke familiegeschiedenis, wat er allemaal komt kijken bij het beheer van een landgoed, en over de wisselwerking tussen de omgeving en de maatschappelijke functie van de landgoederen. De interviews zijn nu gebundeld op een speciale themapagina over landgoederen in Overijssel op het cultuurhistorische platform MijnStadMijnDorp.
|
Liesbeth Cremers, Landgoed Vilsteren
‘In 1948 ben ik op het Huis Vilsteren geboren. Maar na het overlijden van mijn vader, op jonge leeftijd, is mijn moeder met de kinderen verhuisd naar een buitenplaats van haar familie. Ik ben dus wel opgegroeid op een buitenplaats, maar niet in Vilsteren. Sinds 1995 wonen we weer op het Huis Vilsteren. Altijd al heb ik mij ingezet voor het beheer en voortbestaan ervan. Ons landgoed is inmiddels ondergebracht in een BV in het kader van de Natuurschoonwet, met de familieleden als aandeelhouders. Het is van groot belang dat de BV rendabel is; zichzelf in stand kan houden. Met 1000 hectare is Vi...
|
Liesbeth Cremers: ‘Landgoed Vilsteren draagt bij aan de lokale vitaliteit.
Landgoed Vilsteren, in handen van de familie Cremers, en het dorp Vilsteren vormen een hechte, van oorsprong katholieke gemeenschap, waar een hernieuwd bewustzijn is ontstaan rondom de zorg om de aarde. Daarvan getuigen de activiteiten in het kader van Soil4U, mee opgezet door mede-landgoedeigenaar Liesbeth Cremers, en de boerenmarkt op iedere derde zaterdag van de maand waar lokale producten van o.a. het merk ‘Landgoed Vilsteren’ worden aangeboden. Liesbeth Cremers en haar man Frans Bakker wonen sinds 1995 in het landhuis van Vilsteren, dat ook wel ‘Groot Spijker&rs...
|
|
Lothar D.M.T. von Bönninghausen: 'De natuurschoonwet is een uitkomst voor Herinckhave.'
Voor de havezate Herinckhave was 1959 een rampjaar. Er brak een felle brand uit, waarschijnlijk ontstaan door kortsluiting. Het achterhuis werd compleet verwoest en het voorhuis raakte ernstig beschadigd. Grootmoeder Theresia M.C.F. de van der Schueren en kleinzoon Lothar ontsnapten ternauwernood aan de vlammen. Vader Ernst J.B.M. von Bönninghausen verbleef tijdens de brand elders en moeder Ally A.E. barones thoe Schwarzenberg en Hohenlansberg woonde op dat moment met de twee dochters Therese en Gisela in Den Haag. Na de brand was het achterhuis een ruïne en werd het voorhuis prov...
|
Maurits von Martels, boer met een landhuis
Een boer met een landgoed. Dat is geen alledaagse combinatie. Ondanks zijn fulltimebaan als Tweede Kamerlid voor het Christen-Democratisch Appèl (CDA), ligt de passie van Maurits von Martels bij zijn boerderij op het landgoed Hessum. ‘Al vanaf mijn vierde jaar wist ik dat ik boer wilde worden.’ Het vijftig hectare tellende landgoed Hessum ligt verscholen tussen de grotere landgoederen Rechteren en Vilsteren in de omgeving van Dalfsen en Ommen. Samen zorgen ze voor een fraai landschap van bossen, landerijen en klassieke boerderijen. Jonkheer Maurits von Martels (1960) is el...
|
Rondom Dalfsen nr. 74
Dit nummer van Rondom Dalfsen is in z'n geheel gewijd aan het
Rijkswerkkamp "De Vecht"
dat gelegen was aan de Rechterensedijk. Het kamp was bestemd voor tewerkstelling van bijna 200 werklozen, maar in 1942 werden ze vervangen door Joden, die op 3 oktober 1942 naar vernietigingskampen werden gedeporteerd.
auteur: Ben Kloosterman
fotobewerking: Henk van der Beeke
NL-DsHKD_RD0074
Historische Kring Dalfsen
|
Rondom Dalfsen nr. 81
Inhoudsopgave
Koning in de Trefkoele+ 1725
Een karretje op de 1726
zandweg reed
Ab Goutbeek
Weet u waar de 1728
paraplumaker woont?
Ben de Ruiter en Jan Brunnekreef
Middenpagina 1732-1733
De Bloemendalstraat
Een autobiografie 1734
M. Lantink-Zielman
Een vriendschap voor 1736
het leven
Henk Makkinga
Kattedrollen leggen 1738
Ab Goutbeek
Den oaln beukeboom 1739
Wim van Leussen
Terug naar een 1740
verloren tijd
Jaap Tempelman, Beilen
Opnieuw in Beeld 1741
Chr. School Ankum Sjaloom, 1953
Verleden en Heden 1742
Molen Hoonhorst
Foto omslag: zie pag. 1725
NL-DsHKD_RD0081
Historische Kring Dalfsen
|
|
Landgoedeigenaren in geweer tegen hoogspanningsleiding.
NL-MkSHM_K.88-116
Stichting Heemkunde Markelo
|
Pachtboer Harm Haasjes: ‘Het leven op de Oldenhof was als een paradijs op aarde.’
Harm Haasjes was tot 2016 pachtboer op de boerderij direct naast havezate De Oldenhof. Zijn familie woonde al generaties lang op het landgoed. Op 26 december 1936 ontvingen Hennie Voerman-Haasjes en Reint Haasjes hun derde kind, een zoon die Harm werd genoemd. Harm was vier jaar toen de oorlog uitbrak. Aan die tijd heeft hij nog levendige herinneringen. In het ‘kasteel’, zoals hij de havezate Den Oldenhof blijft noemen, woonde freule Isabella Sloet van Marxveld. ‘Elk weekend brachten mijn broers en ik melk en spek naar de freule’, vertelt Harm in onvervalst dial...
|
Rentmeester Jan Zandvoort: ‘Landgoed Weldam is een op zichzelf staande samenleving’.
Kasteel Weldam in de buurt van Goor, werd tot voor kort bewoond door Alfred Otto Friedrich graaf zu Solms-Sonnenwalde (1932). Het bijbehorende landgoed bestaat uit 1700 hectare grond, waarvan ongeveer 700 hectare bos, met 85 huizen en boerderijen. De landbouwgrond wordt onderhouden door 25 pachtboeren. De zwart met geel gekleurde luiken kenmerken de woningen die horen bij het landgoed. ‘Ik ben bij toeval rentmeester geworden’, vertelt Jan Zandvoort (1959) over zijn werk op Weldam. ‘Ik reageerde op een vacature, nadat ik de opleiding tuin- en natuurbeheer in Frederiksoord h...
|
Roderik Graf zu Castell Rüdenhausen: ‘Ik ben me bewust dat er meer op ons gelet wordt.’
Het is zo ongeveer het bekendste landgoed van Overijssel, kasteel Twickel bij Delden. Bewoner Roderik zu Castell Rüdenhausen loopt me met een brede glimlach en in stevige pas tegemoet om me te verwelkomen. Het sleutelen aan z’n auto, die de volgende dag een APK krijgt, maakt hij later wel af. We raken meteen aan de praat. Roderik was als kind meer een doener dan een denker. Hij verbleef graag in het Twickeler bos om hutten te bouwen en over boomstammen te lopen die in het water dreven. Kinderen uit de buurt kwamen over en weer bij elkaar thuis. ‘Dat was een leuke tijd’...
|
|
Tuinman Gerard Hekking: 'Ik kon komen wonen in het voormalige koetshuis'
Gerard is vijfendertig jaar de tuinman van landgoed ’t Rozendael. Door zijn vakmanschap wordt het zicht op en rond de buitenplaats bepaald. Onder het genot van geurige koffie vertelt Gerard Hekking (1955) in de keuken van zijn woonhuis op de buitenplaats over zijn leven als tuinman. ‘In 1980 hoorde ik van mijn schoonvader, die bevriend was met tuinman Horselenberg, dat deze wilde stoppen met zijn functie op het landgoed. Ik heb toen gebeld naar de baron, maar iemand anders was mij voor. De tuin kwam er in de loop der jaren niet goed uit te zien. Ik heb de baron opnieuw gebeld en ...
|
De Toren 27/11/2002
pagina 52 van 86
Historische Vereniging Hardenberg e.o.
|
De Toren 1/10/2008
pagina 18 van 80
Historische Vereniging Hardenberg e.o.
|
Zwolsche Courant 29/8/1961
pagina 9 van 10
|