image/svg+xml

Interview - Carol and her Dragons - Almelo

Verhaal

Interview - Carol and her Dragons - Almelo

Plaatje bij verhaal: NL-EsOKTalmfo00055.jpg

De Groep Carol and her Dragons kan worden beschouwd als een van de eerste rock and roll / beat groepen uit Almelo. In 1959 won de zangeres Carol, met een amateurbandje een festival dat werd gehouden in het Cultureel Centrum in Almelo. Later speelde ze met groot succes in Nederland en vooral in Duitsland met haar band Carol and Her Dragons.

Hieronder volgt een interview met Carolien (“Carol”) Tan Hoat- van Kerkevoorden. Dit interview werd afgenomen door Mevr. L.v.d. Worm-Flohr en op 15 april 1962 gepubliceerd in de rubriek MYANA voor de vrouw in het magazine Tong Tong. Dit was een magazine voor Indische Nederlanders en verscheen tweewekelijks.

Carol houdt van zingen 
Op het houten podium in het St. Jozefgebouw in Almelo staat een fragiel figuurtje in een roze cocktailjurk. Met veel pit en veel charme brengt ze de zaal teenagers In verrukking met het lied:  „Let’s twist again”. Op zichzelf een doodgewone zaak. Neen, in dit geval iets heel bijzonders. Want het zangeresje heet Carolien Tan Hoat-van Kerkvoorden en is moeder van zeven kinderen!

Als ik haar ’s avonds kom opzoeken vertelt ze me dat ze geboren is in Bandoeng. Als klein meisje reeds heeft ze een grote voorliefde voor zang en dans. Helaas kon ze haar muzikaliteit niet ontwikkelen. Moeder van Kerkvoorden vond het „unladylike“ als  een meisje voor publiek zong. Carol mocht pianolessen nemen, wat ze ook graag deed, maar haar hart ging toch uit naar de gitaar. „Stilletjes” leerde ze het instrument op eigen intuïtie bespelen, d.w.z. als de „boss” ervan, haar broer, niet thuis was.  Carol trouwde vroeg en door de komst van de kinderen moest ze haar hobby eventjes bewaren  „sampai ada tempo”.

In 1954 repatrieerde ze. intussen werden de anaks groot en kon Carol zich wijden aan haar liefhebberijen. Het begon met een amateurs-bandje. In 1959 deed ze mee aan een amateurswedstrijd in het Cultureel Centrum te  Almelo. Daarbij won ze een prijs. „Gaat het wel samen met de huishouding? “. „Ja ik heb mijn moeder thuis, aan haar heb ik een reuze steun!”  Ik vraag haar of ze nog een andere hobby heeft. „Ja ik speel graag piano, Chopin en Beethoven”. Ik bewonder haar oprecht. Zoals ze daar zit, helemaal ineengedoken in een grote stoel: een klein tenger vrouwtje in een pantalon en slobbertrui, zou Je niet zeggen dat ze zoveel dynamische spirit bezit. Ze draagt het haar eenvoudig los, geen kapsel  à la die en die.

„Nu zijn we overgestapt naar de show-business. Deze maand beginnen we met onze buitenlandse tournee. Giessen, dat is in Duitsland, staat als numero één op het program”.  „Valt dat reizen nogal mee?“ „Och ja. Het vraagt ook wel offers natuurlijk.   Ik ben weleens twee maanden van huis. Dan mis ik de kinderen wel heel erg. Dat is nu eenmaal de keerzijde van het artiestenleven”.
„U zult zeker ook wel ups en downs in de business hebben meegemaakt? “ „O,  genoeg” !  „En hoe is de reactie, gauw moedeloos ? “ „Oh nee. Je moet er tegen kunnen, dat hoort erbij”.
We praten nog wat. Etty, haar oudste dochter die op het Erasmus Lyceum zit, brengt kopi Toebroek en een schaal met heerlijke loempia’s. Carol’s echtgenoot is leider van de band tevens drummer. Haar zoon Raymond is melodie gitarist.     

Het is intussen laat geworden. Carol tracht een geeuw te onderdrukken maar het lukt haar niet. Ze is intens moe en snakt naar slaap. Ze heeft de laatste dagen druk getraind met de band. Ik neem gauw afscheid en wens haar veel succes met haar show-business.

Verantwoording
Interview met Carolien Tan Hoat-van Kerkvoorden zangeres van Carol and her Dragons.

Geschreven door Mvr.   L.v.d. Worm-Flohr bewerkt door Willem Schreurs (Poparchief Twente).

Auteur: L. van de Worm-Flohr

Reacties

Er zijn nog geen reacties op dit item

Plaats een reactie

Velden met een zijn verplichte velden.