Mijn Stad Mijn Dorp - Oudelieden geluiden

Trefwoorden:

Filter op:

De doodgravers en de hondenslager in Dalfsen (1699-1818)
Tot 1828 mochten de doden in de kerk begraven worden. Dat kostte evenwel een behoorlijke som geld. Zo moest in het midden van de achttiende eeuw voor een volwassene drie goudgulden (ofwel vier gulden en vier stuiver) worden betaald en voor een kind de helft. Zij die dit niet op konden brengen moesten genoegen nemen met een plek op de dodenakker rondom de kerk. De allerarmsten werden op kosten van de diaconie begraven. In 1747 besloot de kerkenraad het maken van doodkisten voor overleden bedeelden bij inschrijving aan de laagst biedende te gunnen. Op de kerkenraadsvergadering van 1 mei deelde...

Een koffiehuishouder te Almelo
Op 12 september 1833 vond te Stad Almelo het huwelijk plaats tussen Lambertus Vredebregt en Gerritdina Grimberg. Alvorens deze gebeurtenis een feit was, had er zich wel het een en ander afgespeeld. Gerritdina Grimberg was een dochter van Jan Hendrik Wanschers en Regina Slaghuis. In de Hervormde kerk van Almelo was zij gedoopt op 30 oktober 1811. Haar vader nam in 1812 voor zich en zijn familie de achternaam Grimberg aan. Echter reeds op 30-jarige leeftijd overleed Jan Hendrik in 1816 te Almelo aan de Vriezenveensedijk. Toen dochter Gerritdina haar moeder echter om toestemming v...

Het Zwolse glazenmakersgilde in 1807
Aan het schilderij van Adrianus Hulsbergen (1755-1827) waarop hij de leden, zichzelf incluis, van het Zwolse glazenmakersgilde vastlegde, is reeds in diverse publicaties aandacht besteed. Terecht, want het is een bijzonder schilderij. Het is het enige groepsportret van Zwolse middenstanders. De aanleiding was ook bijzonder: het herstel van de gilden in 1807 nadat ze in 1798 waren opgeheven. In de praktijk hadden de gilden in afwachting van nadere wetgeving trouwens een sluimerend bestaan geleid. De heroprichting was te danken aan de hier uit Frankrijk gedropte koning Lodewijk Napoleon, die het...

Mandenmakerij in Wijhe
Dit handwerk bestaat al vanaf de tijd dat Adam en Eva uit het paradijs verdreven werden. Van oudsher gebruikte men korven of manden voor de opslag van voorraden. Voor de bouw van hutten vlocht men matten, die men ging bestrijken met leem of klei. Een bekend verhaal uit de bijbel is dat van Mozes in het biezenmandje. De mand was onmisbaar in het bedrijf, ze is taai, licht, buigt mee en is voor de verpakking van elk product en voor elk doel geschikt. De grondstof is griend. Langs de rivieren waar eerst de uiterwaarden lagen buiten de dijk, komt nu langzamerhand een heel bijzondere vorm van cul...

Miensmidmiendörp
Verhael uut 'n Elshof (1) De smid. As-ie langs de Nieje Wetterik leup'n en bie Swärtjes de brugge oaver ging' langs de mölle, kreeg-ie an de rechterkante de smederieje met 't huus van de smid. Dät de smid van zichzelfs Duinkerken heet'n, heb ik pas ontdekt toe'k al volwassen waer. D'r stun' grote boom' um 't huus, woardeur de wärkplaeste nog donkerder word'n dan-e al was en de raempies waer'n ok nog zo klein. In de winter kwamp 't meeste lich 'uut 't smidsuur, zo herinner ik 't mie teminste. Mär dät kan 'k ok mis hebb'n. Een paer joar laeter leut de smid een mooi niej huus met een grot...

Foto is gemaakt in 1999. Hennie Vlogman-Stoel met bedrijfsleider Richtering van Albino in Hardenberg aan de Voorstraat. Foto is gemaakt op de expositie "Van baker tot aanzegger verdwenen beroepen en bedrijven", georganiseerd door de H.V.H.
links: Richtering.
rechts: Hennie Vlogman-Stoel.
NL-HdbHVH_HV09095
Historische Vereniging Hardenberg e.o.

Nederlandse Speelgoedindustrie Wijhe
In de Veerstraat te Wijhe is enige tijd de Nederlandsche Speelgoed Industrie Wijhe gevestigd geweest. Dit blijkt uit een personeelsadvertentie in de Wijhenaar van 21 juli 1947. Daarin werden een aankomend of gevorderd spuiter en enige metaalbewerkers gevraagd. Henk van der Wal (1916 – 1995) was mede-oprichter van het fabriekje, samen met de heren Koen en Piet Faber. Het bedrijf stond van 1946 tot 1950 ingeschreven bij het Handelsregister van de Kamer van Koophandel te Zwolle, onder nummer 09594. Hoe zag het constuctiemateriaal van Struc er nu precies uit? Het Wijhes Museum beschikte aanv...

Oudelieden geluiden

Ovenbrand en brandewijn – De geschiedenis van de Zwolse glasblazers
De eerste glasblazerij in Nederland werd opgericht in 1581 te Middelburg. In tegenstelling tot de meeste andere glashuizen in de Republiek bleef zij relatief lang in bedrijf, tot 1645. Dit is opmerkelijk, want ondanks de steun en subsidies die de glasblazerijen veelal van de stedelijke en/of provinciale overheden ontvingen, verdwenen zij meestal al weer, nadat ze slechts enkele jaren werkzaam waren geweest. De reden van dit mislukken deze nijverheid tot bloei te brengen, is niet glashelder. Buitenlandse concurrentie lijkt één van de belangrijkste oorzaken te zijn. Eveneens niet bevorderlijk vo...

Schaapherder op de top van de Lemelerberg
In ruim een kwarteeuw zag schaapherder Teun Heuver op de Lemelerberg vele veranderingen aan zich voorbijgaan. Hij zag ook hoe het Sallandse heidelandschap floreerde bij de inzet van de schaapskudde van Landschap Overijssel. Al meer dan een kwart eeuw leidt Teun Heuver een kudde Veluwse heideschapen over de Lemelerberg en de Archemerberg, een natuurgebied bij het Sallandse Lemele in de gemeente Ommen. De in 1947 geboren Lemelse schaapherder had eigenlijk boer willen worden. Maar het ouderlijk bedrijf was niet groot genoeg om hem en zijn broer een goed inkomen te bieden. Min of meer toevallig ...

Verdwenen beroepen in Overijssel

Verdwenen geluiden
De dagelijkse geluiden om ons heen verdwijnen; nieuwe geluiden komen er voor terug. De samenleving kan niet zonder geluid. Beroepsbeoefenaren die geen geluid of lawaai produceren zijn zeldzaam. Of je zou moeten denken aan schrijvers, dichters, ontwerpers en andere geestelijk actieven. Geluid hoort er bij. Zonder geluid is er geen leven. Wat klonk er vroeger? Welke geluiden zijn inmiddels verdwenen? De handkar op houten met ijzer beslagen wielen, ratelend over de keien of andere oneffen straten die Wijhe rijk was. De roep van de groenteman, de schilleboer of van de dorpsomroeper. Wie ...

Vooroorlogse herinneringen van een dienstbode uit Zwollerkerspel (deel 1)
Johanna Antonia Maria (Anna) werd op 20 december 1903 in Zwollerkerspel geboren, als dochter van Gerardus Johannes Schuurman en Theodora Logtenberg. Zij was het derde kind van de acht die het gezin zou tellen. Jeugd Familie en ouderlijke boerderij Mijn ouderlijke boerderij maakte deel uit van het landgoed De Kranenburg, ten noorden van Zwolle. Zij stond tegenover de ingang van de oprijlaan naar het vroegere koetshuis. Nu is hier de begraafplaats, die in haar naam de herinnering aan de voormalige havezate levendig houdt. Waar de boerderij stond bevindt zich thans de aula. Het landgoed was...

Vooroorlogse herinneringen van een dienstbode uit Zwollerkerspel (deel 2)
Dit artikel is een vervolg op deel 1. Klik hier voor deel 1. Visites Van tijd tot tijd ontving het echtpaar Cremers gasten. Zij behoorden zonder uitzondering tot de politieke bovenlaag van Overijssel: de families Van Voorst tot Voorst, de Vos van Steenwijk, Van Rechteren, en Van Sonsbeek. Als er een groot gezelschap was, hadden Grada en ik de zorg voor het diner. Ik moest dan aan tafel bedienen. Een graag geziene gaste van mevrouw was gravin Van Rechteren uit Dalfsen. Ik weet nog dat ze een prachtige rode pruik droeg. Op een dag belde mevrouw haar op, maar ze kon geen gehoor krijgen. T...

Walter Stern: 'Weet je waarom ik zo begaan ben met die asielzoekers?'
Ik zit nog niet zo lang met Walter Stern, de eigenaar van het gelijknamige partyservicebedrijf, te praten, of hij zegt emotioneel: 'Weet je waarom ik zo begaan ben met die asielzoekers? Omdat mijn ouders in precies dezelfde omstandigheden verkeerden. In 1936 kwamen ze naar Nederland omdat de toestand in Duitsland onhoudbaar werd. Mijn vader, Walter Stern, geboren op 31 maart 1904 in Hemmerde, kon als jood in Lünen zijn slagerij niet meer voortzetten.' Walter Stern sr. Walter Stern sr. (1904-1964) trouwde op 26 oktober 1933 in Lünen met de niet-joodse Erna Kröner. Zij werd op 1 december 190...