image/svg+xml

De bevrijding van kasteel Rechteren op 13 april 1945

Verhaal

De bevrijding van kasteel Rechteren op 13 april 1945

Plaatje bij verhaal: afbeelding_0.jpg

In 1945 woonde Chris Halfman, 11 jaar oud, met zijn vader Gerrit, moeder Bertha Halfman-Buenk en oma Buenk-Harbers op Rechteren in het huis E 8, nu Tolhuisweg 2. Zijn vader was huisknecht op kasteel Rechteren.

Op woensdag 11 april omstreeks elf uur gingen Chris en zijn moeder zout halen. Het zout, dat met paard en wagen eerder uit Hengelo was opgehaald en dat werd gebruikt voor het maken van o.a.  groenten, stond achter de werkplaats van de boerderij tegenover kasteel Rechteren. Toen ze op de driesprong liepen zagen ze in de verte, vanuit de richting Lemelerveld drie onbekende voertuigen aankomen. Er was ook een motorrijder bij. Het groepje, waarschijnlijk een verkenningseenheid, reed tot de oprijlaan van kasteel Rechteren en bleef daar ongeveer een halfuur staan.

Vervolgens vertrokken ze weer in de richting van Lemelerveld. De soldaten spraken voor Chris en zijn moeder een onbekende taal. Door deze onverwachte gebeurtenis gaven ze hun plan om zout te halen op en gingen weer naar huis. Nadat de voertuigen waren vertrokken, bleef het een poosje stil. Iedereen in de buurt had natuurlijk de soldaten gezien en het duurde dan ook niet zo heel lang of de families Duits, Van Lenthe, Wienen, Weijdeman en natuurlijk Halfman kwamen naar de driesprong. Het was inmiddels kwart over twaalf. Iedereen had het idee; ,,we zijn bevrijd".

De vreugde was echter van korte duur. Opeens werd er vanaf de Hoonhorst geschoten met granaten. Het bezoek was de Duitsers zeker ter ore gekomen. Het waren twee salvo's van vier inslagen. Een granaat sloeg in de stallen van Duits. De schrik sloeg iedereen om het hart. Niemand dacht er aan dat men bij onraad naar de schuilkelder bij Harthoorn moest gaan. Harthoorn was de jachtopziener van Rechteren en woonde aan de Markeweg, op een heuveltje. De schuilkelder was waarschijnlijk de Wildkelder. Het gezelschap, bestaande uit ongeveer twintig personen, ging in plaats van naar de schuilkelder naar het kasteel. Toen ze bij de brug stonden te praten, werd er plotseling weer een salvo afgevuurd. Een granaat sloeg in de paardenstal, de andere kwamen in de gracht terecht. 

De familie Van Rechteren kwam naar buiten en zei dat iedereen binnen moest komen en naar de kelder moest gaan. De rest van de dag en de volgende dag moest iedereen in de verduisterde kelder blijven, want er werd nog steeds geschoten. Ook in de kelder kon men de inslagen horen.

Vrijdagmorgen de 13de april om ongeveer zes uur hoorde het gezelschap een daverende knal. De verduisteringsplaten voor de ramen van de kelder vielen naar beneden. Iedereen ging naar buiten, er heerste een angstaanjagende stilte. Het was zeer onwezenlijk, na de ervaringen van de vorige dagen wist men niet of de bevrijding nu wel was aangebroken. Dat veranderde toen ze wat later Canadese voertuigen richting Dalfsen zagen rijden. 's Middags stonden de laatste voertuigen van de colonne stil bij de kippenhokken var de familie Duits op ,,Het Hoge Loo".

's Morgens na negen uur was er nog iets naars gebeurd. Er kwam een tank aanrijden, die positie koos tussen de spoorlijn en de driesprong. De tank heeft de schuur van Van Lenthe beschoten, waarin een paard stond. Het dier werd hierbij doodgeschoten en is ter plekke geslacht. Later in de middag is een aantal mensen, waaronder Chris, op oude fietsen naar Dalfsen gegaan. Daar zagen ze dat de brug de lucht in was gegaan en dat de geallieerden druk bezig waren met het leggen van een brug. Aan de zuidkant stond alles stil, maar vanaf de Vechtdijk kwam heel veel  geallieerd materieel. Het was een drukte van belang, maar het groepje uit Rechteren had toch nog de schrik in de benen van de beschietingen die ze hadden meegemaakt en besloten naar huis terug te gaan.

De terugtocht was erg leuk, van de Canadese soldaten kregen ze chocolade, heerlijk wittebrood en sigaretten. De sigaretten ,,Players" waren verpakt in ronde metalen busjes met een afbeelding van drie matrozen erop. Zaterdag en zondag kwamen er veel voertuigen met soldaten en materieel langs. Pas op maandag ging Chris met de anderen weer naar Dalfsen om daar naar de ravage te kijken.

Trefwoorden:Kasteel Rechteren, Rechteren, Dalfsen, Tweede Wereldoorlog, Overijssel WO II, Huisknecht Halfman, Canadezen, Bevrijding, 13 april, 13 april 1945
Personen:Chris Halfman, Gerrit Halfman, Bertha Halfman-Buenk
Periode:1945
Locatie:Overijssel, Dalfsen
Thema's:Bevrijding

Reacties

Super om te lezen, zo leren we wat van de omgeving :D
Algemeen door anoniem op 19 Jan 2017 om 17:06:05

Plaats een reactie

Velden met een zijn verplichte velden.