image/svg+xml

Harm Prins: 'De handel heeft mij altijd al getrokken'

Verhaal

Harm Prins: 'De handel heeft mij altijd al getrokken'

Plaatje bij verhaal: 21.1_nl-zlhco_1214_fd014997_0_0.jpg

'De handel heeft mij altijd al getrokken. Toen ik 14 jaar oud was en op de Landbouwschool zat, had ik een kameraad. Zijn vader handelde in kalveren en zelf doet hij dat ook nog steeds. Op school zeiden we al tegen elkaar: "Bierma heeft een geit te koop. Laten we eens kijken." En dan gingen we daar naar toe. Of op een zaterdagavond, als zijn vader nog een stier had staan. Dan gingen we ook altijd even kijken. Ik ging ook wel mee naar de markt en zo ben ik min of meer de handel ingerold. Ik kocht weleens een pink en die probeerde ik daarna dan beter te verkopen. Als dat niet lukte nam ik hem mee naar huis en probeerde ik het twee maanden later nog eens. In die tijd had je heel veel boeren die zelf nog handelden, maar op een gegeven moment wisten ze me wel te vinden. Dan liep ik ’s vrijdags door Zwolle en zeiden ze: "Harm, ik heb nog wat voor je." Daar ging je dan de rest van de week bij langs.

Ik ging meestal wat later naar de veemarkt toe, omdat ik ’s ochtends eerst zelf moest melken. Ik begon dan meestal rond vier uur ’s ochtends en reed daarna zo snel mogelijk richting Zwolle. De laatste jaren ging de markt altijd om half vijf ’s morgens open, maar daarvoor is het een hele tijd helemaal vrij geweest. Je mocht toen donderdagavond de koeien al aanvoeren, maar dan begon de handel ook al. Ik ben ook weleens zo gek geweest om er twee uur ’s nachts al naar toe te gaan. Maar dan hoorde je dat het die avond daarvoor nog drukker was en dat ze dan beter wilden bieden, dus ging je een week later al om twaalf uur in plaats van om twee uur ’s nachts heen. Maar dat heb ik niet vaak gedaan. Ik dacht: bekijk het maar. Later hebben ze er een stokje voor gestoken dat de markt zo vroeg begon. Vanaf toen kon je het vee tot vier uur aanvoeren. Dan ging de boel even een half uurtje dicht en kon men koffie drinken. Om half vijf begon vervolgens de markt en kwam iedereen. Eigenlijk moest je er tegen die tijd ook wel zijn, want als je koeien had voor de dood dan was het na dik anderhalf uur al bijna gebeurd. De grossiers die zulke beesten wilden hebben, kochten er soms wel tachtig of honderd tegelijk en rekenden dan af. Het beste vee was dan al weg. Het maakte wel verschil of die grossiers veel of weinig koeien nodig hadden. Hadden ze er veel nodig, dan liepen ze wat harder. Maar als ze er niet zoveel hoefden te hebben, deden ze rustig aan. De markt duurde soms dan wel een uur langer.'

Trefwoorden:Veehandel, Omgeving, Project Streekcultuur
Periode:1970-2000
Locatie:Nieuwleusen
Thema's:Veehandel

Reacties

Er zijn nog geen reacties op dit item

Plaats een reactie

Velden met een zijn verplichte velden.