image/svg+xml

Adrie van Nieuwenhuijzen: 'Zaken die al eeuwen zo gaan, verander je niet in een dag'

Verhaal

Adrie van Nieuwenhuijzen: 'Zaken die al eeuwen zo gaan, verander je niet in een dag'

Plaatje bij verhaal: 10.1_boeren_negatief_012_0.jpg

'In boerengemeenschappen kent men elkaar vaak door en door. Je wist bij wijze van spreken alles van elkaar. Zodra je iets aan de buurman vertelde, wist binnen de kortste keren de hele buurt dat. Je hing de vieze was dus niet buiten. Het zit ook in de aard van de boeren om het heel persoonlijk te maken. Daar liepen wij als voorlichters regelmatig tegen aan. Ruilverkavelingen verliepen soms heel moeilijk. De eigen grond was altijd beter dan die van de buurman. Hoe verder Twente in, hoe hechter de verknochtheid aan de grond. Er is niet voor niets zo’n opstand in Tubbergen tegen de ruilverkaveling geweest.

De jongere garde stond opener tegenover vernieuwing dan de oudere generatie, maar daar kregen wij niet zoveel van mee. De besluitvorming vond binnenshuis plaats. De verhouding tussen de generaties veranderde in die periode, doordat alles zakelijker werd geregeld. Via maatschappen tussen vader en zoon, kreeg de zoon een volwaardiger positie. Daarvoor waren er vaak mondelinge overeenkomsten in de trant van: “Jij mag boer worden, maar dan moet je ons, ouders, tot aan ons einde verzorgen.” Dat was niet altijd duidelijk geregeld. Wij probeerden dat bespreekbaar te maken en ook dat bijvoorbeeld niet alle bezittingen naar de boer ging, maar de andere kinderen ook erfden. Dat je zakelijk berekent wat het bedrijf waard is. Soms was het bedrijf zo klein, dat de jonge boer er ook niet mee uit de voeten kon. Het is een moeilijk proces. Zaken die al eeuwen zo gaan, verander je niet in een dag. Je probeerde mensen er met een andere blik naar te laten kijken, zodat ze er over gingen nadenken. In veel agrarische gezinnen stond het praten niet voorop. Wij probeerden het gesprek op gang te brengen, maar verantwoordelijkheid en keuze lagen uiteindelijk bij de mensen zelf.

Elke maandagmorgen hadden we werkoverleg waarin we ons werk van de afgelopen week en voor de komende week bespraken. Zo deelden we met elkaar wat er speelde. Mijn collega’s hadden een enorm netwerk binnen de CBTB en kenden ontzettend veel mensen. Zij wisten vaak: “Dat is een sterk gezin of dat is een zwak gezin.” Die sterke figuren komen er vaak wel en zwakkere figuren hebben wat extra aandacht nodig. Dat klopte meestal wel. Het was een mentaliteitskwestie.'

Trefwoorden:Landbouwvoorlichting, Ruilverkaveling, Bedrijfsopvolging, Project Streekcultuur, Omgeving
Periode:1970-1975
Locatie:Twente
Thema's:Landbouwvoorlichting, Ruilverkaveling, Bedrijfsopvolging

Reacties

Er zijn nog geen reacties op dit item

Plaats een reactie

Velden met een zijn verplichte velden.