image/svg+xml

De Rozelaar of Villa Aleida in Wierden

Verhaal

De Rozelaar of Villa Aleida in Wierden

Plaatje bij verhaal: rijssensestraat_de_rozelaar_jaren_zeventig.png

“Het is buitengewoon interessant om zo'n geschiedenis te lezen. Ik plaats graag een paar opmerkingen over het relaas. Eerst wat betreft de naam Backer. Mijn achternaam is Backer (geboren in 1929). Mijn eerste voornaam is Jan, de tweede tevens roepnaam is Dam (vroeger Dammetje, Dammie). Mijn vader en grootvader heetten ook Jan Dam Backer. Mijn zoon, voor de afwisseling, heet Erik Dam, roepnaam Erik. Elders in onze familie lopen er nog meer rond die zich graag Dam noemen. De voornaam ontstond toen Hilmar Johannes Backer in 1788 trouwde met Maria Dam. Zij hadden twaalf kinderen, waarvan de vierde Jan Dam (geboren in 1793) werd genoemd. Een zuster van Maria huwde een Steuerwald en ook daar werd een jongetje Jan Dam gedoopt. Verder is er ook nog een Jan Dam Dirks.

Mijn grootvader, eigenaar van apotheek De Gouden Vijzel in de Grootestraat te Almelo, had in zijn voorgevel in koeienletters het opschrift DAM BACKER staan, waardoor veel Twentenaren altijd over de 'Apotheek Dam Backer' spraken. Waarschijnlijk dacht men aan een dubbelnaam, maar er bestaat geen Familie Dam Backer. Mijn opa heeft bijgedragen aan het misverstand door regelmatig de dubbelnaam te gebruiken.

Mijn grootvader begon in 1946 een krantje 'Familie Backer', dat nog steeds verschijnt. In één van deze kranten komt de familie Coster aan de orde. Mevrouw Coster had als meisjesnaam Lieberz, haar dochter Wilhelmina Hendrika (roepnaam Willy) was geboren op 11-04-1901. Willy trouwde met Johannes Adolph Backer (roepnaam Dolf), geboren op 16 arpil1902 te Almelo. Dolf is de oudste broer van mijn vader Dam. Willy en Dolf hadden vier kinderen waarvan er nog drie leven: Egberdina, Egbert en Tobias. De derde en jongste broer Hilmar Martijn nam omstreeks 1933 de apotheek in Almelo over van zijn vader.

Dat het echtpaar Coster de naam van de villa veranderde in 'De Rozelaar' kan kloppen. Toch heb ik op de gevel van de woning zien staan met niet al te grote letters 'Villa Aleida'. Dat is in de herinnering blijven hangen omdat het nogal eigenaardig is dat het woord 'villa' ook vermeld wordt. Alleen herinner ik me niet meer wanneer ik dat zag. Als jongeman of tijdens de herdenking van de bevrijding in 1995, waarvoor ik een uitnodiging had gekregen. Overigens herinner ik mij ook niet of er thuis in de jaren 1943-1945 over huize of villa Aleida dan wel Rozelaar werd gesproken.

Wij woonden een tijdje in Wierden. Mijn 4,5 jaar oudere zuster ging regelmatig naar burgemeester Maaldrink, naar kennissen in De Koepel verderop aan de Rijssensestraat en zij raakte bevriend met een andere 'import': een Hongaars meisje dat als vluchteling in Nederland was gekomen en schuin tegenover ons woonde en naar mijn weten altijd in Wierden is gebleven. Ik speelde met jongens van mijn leeftijd; weet alleen nog één naam: Tonnie ten Hopen. In de Grote Maat, kropen door de bosjes op de houtwallen richting startbaan V1's nabij Enter. Ik was nog net te jong om opgeroepen te worden voor de arbeidsdienst. Mijn sterkste herinnering is aan de Russische krijgsgevangenen die in de herberg zaten en 's avonds dansen uitvoerden in de tuin achter de herberg. We ruilden voedsel voor speelgoed door de heg.

Ontvang mijn hartelijke groeten.”

Dam Backer

Auteur:Dam Backer
Thema's:Column uit DE WIEZER

Reacties

Er zijn nog geen reacties op dit item

Plaats een reactie

Velden met een zijn verplichte velden.