image/svg+xml

De bevrijding van Dalfsen

Verhaal

De bevrijding van Dalfsen

Plaatje bij verhaal: bevrijding_dalfsen_1.3.png

Vanaf Doetinchem trok de tweede Canadese divisie richting Ommen om van hieruit door te stoten naar Groningen en Friesland. Dalfsen werd benaderd van diverse kanten. Op 7 april waren er Canadese verkenners geweest in de Kerkenhoek te Nieuwleusen.

Vanuit Lemelerveld kwamen ze via Heino naar Dalfsen. Ook vanaf Ommen kwamen ze via de Hessenweg. Het oprukken van de Canadezen was duidelijk merkbaar. Kleine groepen Duitse militairen vluchtten. Op hun vlucht werden zij gehinderd door overvliegende Tommies.

Op 11 april werden de eerste Canadezen gesignaleerd in de buurt van de Diezerstraat te Rechteren. De mensen die aan het Brugplein en aan de Vechtdijk woonden, sliepen de laatste dagen vóór de bevrijding in de kelder van de Boerenbond, ondanks het feit dat er munitie lag opgeslagen in de graansilo achter dit gebouw. Ze sliepen hier uit angst beschoten te worden. De Duitsers hadden namelijk explosieven (blindgangers afkomstig van geallieerde vliegtuigen) onder de Vechtbrug gelegd om die te kunnen opblazen en zo de weg te versperren voor de oprukkende Canadese troepen.

In de vroege ochtend van de 13e april 1945 werden de Dalfsenaren opgeschrikt door een hevige dreun. De ruiten van de huizen en gebouwen sprongen kapot en de dakpannen vlogen, als door een wervelwind getroffen, door de lucht. De mensen die in de kelder van de Boerenbond zaten, dachten dat ze beschoten werden en wilden zo snel mogelijk naar buiten. De heer Hol directeur van de Boerenbond, kwam de mensen mededelen dat de brug in de lucht was gevlogen.

De heer J. Linthorst, die in zijn woning (de Keet aan de Rondweg) was achtergebleven, zag die ochtend in het weiland aan de overkant van de Vecht Canadese militairen staan. Hij is toen met de roeiboot van Rijkswaterstaat overgevaren en heeft deze militairen overgezet. Direct daarna zijn de schippers Platje en van de Vegte begonnen met hun turfschepen de Canadezen over te zetten.

Binnen afzienbare tijd stond het Brugplein vol met mensen, die spontaan het Wilhelmus begonnen te zingen. Dat zal zeker heel emotioneel geweest zijn. Toen ze van de eerste schrik bekomen waren, gingen ze naar huis om de vlag met oranje wimpel uit te hangen. In de loop van de middag hebben de Canadezen een pontonbrug over de Vecht gelegd. Die liep vanaf het Veerland naar de Kaai. Toen deze brug gereed was, kon het zwaardere materieel worden overgezet. Het brugwachtershuis, dat op het Brugplein stond, was ingestort. Dit huis werd door de tanks gewoon aan de kant geschoven. Ook de muziektent, die achter Hotel van Kuik stond, was vernield. Het was een troosteloze aanblik en tot overmaat van ramp werden de lindebomen aan het begin van de Prinsenstraat door de tanks omver gereden.

De troepen trokken via Ankum naar de Hessenweg en vandaar naar Zwolle. Zwolle is de 14e -april bevrijd. Terwijl het dorp Dalfsen al feest vierde, werd er in de Broekhuizen nog gevochten. Vier boerderijen zijn daar door de gevechtshandelingen afgebrand. Maar Dalfsen was vrij en de ondergedoken mensen konden weer tevoorschijn komen.

*Rondom Dalfsen, nr 22.

Auteur:C.A. van Welzen-Sipkes
Trefwoorden:Dalfsen, Zwolle, Tweede Wereldoorlog, WO II, Canadezen, Bevrijding, Overijssel WOII
Periode:1945
Locatie:Overijssel, Dalfsen
Thema's:Bevrijding

Reacties

Aan de andere kant van de brug zetten beurtschippers Derk Jan en Jans de Graaf voertuigen over met hun beurtschip. Zijn ook foto’s van.
Algemeen door D. de Graaf op 13 Apr 2019 om 11:44:47

Plaats een reactie

Velden met een zijn verplichte velden.