Arie Ooms: 'Onze eerste trekker kwam via de Marshallhulp'

'Ik heb nog met paarden gewerkt. We hadden er meestal vier staan. Als ik naar het land ging met de paarden, vroeg mijn vader: “Heb je een mes en een strotouwtje mee?” Mocht het paardentuig kapotgaan dan kon je het met het touwtje repareren. En bij calamiteiten kon je de repen – zoals ze dat noemden – doorsnijden. Het werken met paarden was mooi, maar ook wel lastig. Die paarden hadden bijvoorbeeld veel last van vliegen. In november 1947 kwam onze eerste trekker via de Marshallhulp. Boeren met een zekere bedrijfsoppervlakte konden een aankoopvergunning krijgen. Dat liep via de provinciale voedselcommissaris. Er waren meer liefhebbers dan trekkers. Ik ben met mijn vader mee geweest naar Hoofddorp in de Haarlemmermeerpolder. De trekker kostte vier duizend gulden en een rijksdaalder. “Die kun je nemen of laten staan. Je krijgt geen ander.” Het was een Case-trekker. Die werden uit Amerika geïmporteerd. Een jaar later gingen de aankoopvergunningen eraf en werden die trekkers meteen duizend gulden duurder. We waren de eerste in de omgeving met een trekker. Dat was een bezienswaardigheid natuurlijk. De boeren stonden toe te kijken hoe mijn vader de akker ploegde. De trekker voldeed uitstekend. We hebben hem 14 jaar gehad.

Door die trekkers verdwenen de paarden geleidelijk aan. Eerst hielden we er nog een paar aan. Je kon nooit weten hoe en wat. We gebruikten ze bijvoorbeeld om de aardappels te schoffelen. Ze konden mooi tussen de planten doorlopen. Later deed je smalle wielen aan de trekker. Toen was dat probleem ook opgelost. Op een gegeven moment gebruik je die paarden praktisch niet meer. Dan is het meer liefhebberij. Door het verdwijnen van de paarden raakte het werkritme verbroken. Een paard kon het zolang volhouden en moest dan een paar uur rusten. Met de trekker werkte je aan een stuk door. Op vergelijkbare manier werd het dagritme van de melkveehouder bepaald door het tijdstip waarop de melkboer kwam. Dat veranderde met de komst van de melktank. En met de robot is er tegenwoordig helemaal geen ritme meer.'