Mariet Hekman: 'Het begon best primitief met die kippen'

‘Ik ben op de boerderij geboren. Ik weet niet anders of onze familie heeft daar gewoond. Het was gewoon een gemengd bedrijf. We hadden kippen, varkens en iets van vijftien koeien. Het was niet groot, zoals iedereen het in die tijd zo’n beetje had. We hadden wel wat fruitbomen, zoals appels, peren en pruimen, maar die waren niet voor de verkoop. Echte fruitteelt had je meer richting de IJssel. Het was normaal dat je meehielp op het bedrijf. Ik weet nog heel goed dat ik als kind voer moest aanlengen met water en dat naar de kippenhokken bracht. Je had opfokvoer en gemengd voer. Dat kochten we in bij de coöperatie. Met melken heb ik ook altijd geholpen. Alleen varkensvoeren heb ik eigenlijk nooit gedaan.

We hadden behoorlijk wat kippen. Hier stond een kippenhok en daar stond een kippenhok, een stuk of zeven in totaal. We hadden vooral legkippen, zo’n honderd stuks. We raapten emmers vol eieren. Die deden we in houten kisten. Dan kwamen ze van de coöperatie de eieren ophalen. Voordat de eieren in de kisten gingen, maakte mijn moeder ze schoon. We hadden in het bos ook wat koloniehokjes staan voor de opfok van jonge hennen. Het waren eendagskuikens die we opfokten tot legkippen. Daar moest je met een kar naar toe om water te brengen. Dat was best primitief.

Hoe dat is begonnen met al die kippen weet ik niet precies. Het had waarschijnlijk te maken met mijn oom die naast de boerderij een kuikenbroederij heeft gehad. Daar stonden twee broedmachines waarmee hij eieren uitbroedde. De kuikentjes verkocht hij. Ik heb dat zelf niet meer meegemaakt. Mijn oom was gehandicapt, had kinderverlamming gehad, dus liep hij op krukken. Maar hij kon zich heel goed redden. Hij was een heel energieke man. Later is hij alsnog getrouwd.'