image/svg+xml

Dieks Horsman: 'Bewust koos ik ervoor biggen te fokken'

Verhaal

Dieks Horsman: 'Bewust koos ik ervoor biggen te fokken'

Plaatje bij verhaal: varkensstal.jpg

'In 1961 begonnen met varkens naast de koeien. Bewust koos ik ervoor biggen te fokken. Slachtvarkens wilde ik niet. Daar heb ik nooit spijt van gehad. Het is prachtig om biggen te zien opgroeien.  Wij waren trouwens één van de weinige boeren hier in de buurt die alle koeien wegdeden en compleet overgingen op biggen. Dat kwam doordat de biggenfokkerij intensief is en ook ’s nachts veel zorg vraagt. Dat is haast niet te combineren met melkvee. Mijn vrouw is zich in die tijd volledig gaan richten op ons gezin met zeven kinderen. Mijn ouders woonden hier toen ook nog bij in, waar ze ook de nodige zorg aan moest geven.

Met een week of tien verkochten we de biggetjes en gingen ze naar mestbedrijven. Met een maand of vijf, zes werden ze geslacht. Dat zagen wij dan gelukkig niet. Tsja, dat is het lot van dieren. Maar die dieren hebben een goed leven gehad met goed voer. Een dier is een schepsel van gewenning. Die heeft er zelf geen treurnis van om binnen te zitten. Wij mensen zouden ons er natuurlijk aan ergeren als we werden opgesloten. Maar voor een dier is dat nou eenmaal de situatie waarin ze zitten en waaraan ze gewend zijn.

Eind jaren zeventig hadden we 115 zeugen. Dat was voor die jaren niet weinig. Het ging best goed. Wel hebben we te maken hebben gehad met de snuffelziekte. Dan kregen de zeugen een vergroeiing in de neus waardoor die scheef ging staan. Daardoor konden ze slecht ademhalen en dat bracht ziekte mee. De landbouwvoorlichter vertelde dat de twee ventilatoren die op onze nieuwe schuur stonden te weinig ventilatie leverden voor de hoeveelheid varkens die wij in de schuur hielden. We hebben er ventilatoren bij laten zetten, waarna het probleem met de snuffelziekte  zo weg was.

In de beginjaren van onze biggenfokkerij verkochten we de biggetjes op de markt in Ommen. Iedere dinsdag ging ik er met biggen heen. Dat was een heel gedoe. We gingen met paard en wagen, want een trekker had ik nog niet. Die heb ik pas in 1975 aangeschaft. Er paste een stuk of tien biggen op de wagen. Meer konden er niet mee. Aan het begin van de jaren tachtig is de biggen- en varkensmarkt in Ommen gestopt. Eerst was er varkenspest en later ook nog mond en klauwzeer. Er kwam een algemeen verbod op de veemarkt. Dat wij niet meer met de biggen naar de markt konden was geen probleem. De biggenhandelaren kwamen gewoon bij de boeren aan huis om de biggen te kopen. Eigenlijk werkte dat veel beter en het was ook nog makkelijker.'

Auteur:Elleke Steenbergen
Trefwoorden:Varkens, Project Streekcultuur, Bedrijf
Locatie:Dalmsholte
Thema's:Varkens

Reacties

Er zijn nog geen reacties op dit item

Plaats een reactie

Velden met een zijn verplichte velden.