image/svg+xml

Gerrit Janmaat: 'Aan mestsilo's heeft de graaf een hekel'

Verhaal

Gerrit Janmaat: 'Aan mestsilo's heeft de graaf een hekel'

Plaatje bij verhaal: 2_boerderij_familie_janmaat_ca1980.jpg

'Onze boerderij is van het landgoed Almelo. Het onderhoud van de buitenkant ligt bij het landgoed. Ze doen het schilderwerk of repareren lekkages. Het wordt keurig onderhouden, moet ik zeggen.  In 1958 hebben we helemaal een nieuwe kap op de boerderij gemaakt. De materialen kregen we; het werk moesten we zelf doen. Er zaten strodokken onder de pannen, wat altijd een enorme troep gaf. We hebben de hele kap geïsoleerd, met asbest… Dat asbest was van de graaf. In 2014 hebben ze het hele kap eraf gehad. Ze hebben hier weken met twee, drie man gelopen. Dat heeft het landgoed kapitalen gekost. Zo wordt elk jaar op één of twee bedrijven van het landgoed de asbest verwijderd.

We hebben vensters met geelrode kleuren van het landgoed aan de boerderij. Vroeger hadden de vensters een zandlopermotief. Nu zijn ze egaal. Toen wij onze eigen woning bouwden, hadden we er geen luiken aan zitten. Een paar jaar later waren wij met vakantie en hebben de kinderen er luiken voor laten zetten. Als de zon naar binnen scheen werd het hier snel te warm. De luiken hadden we mooi groen geschilderd, maar de graaf heeft het onderhoud. Hij vroeg op een gegeven moment of dat het in de kleur van het landgoed mocht. Dat vonden wij prima.

Wij zitten hier op basis van reguliere pacht, zoals alle boeren op het landgoed. De pachtcontracten voor het bedrijf lopen twaalf jaar en worden steeds verlengd. Boerderijen die niet meer bedrijfsmatig in gebruik zijn, worden in erfpacht uitgegeven, maar dan zonder grond. Dan blijft alleen de ondergrond van de verpachter. Toen onze dochter wilde trouwen, moesten wij een eigen stekje hebben. Twee gezinnen onder één kap vonden wij niets. Deze schuur stond gedeeltelijk leeg en die zijn we helemaal zelf gaan verbouwen. De buitenmuren zijn van het landgoed, de binnenkant van ons. We betalen een lage pacht, maar geen huur.

Daarnaast hebben we ruim twintig hectare van het landgoed in losse pacht voor twee of drie jaar. Onze bedrijfskavel is van vroeger uit 10,5 hectare, nu 15 hectare. Elders hebben we nog 27 hectare grond liggen, deels in eigendom en deels los gepacht. Dat systeem van losse pacht heeft verschillende redenen. De graaf kan die losse pachtcontracten opzeggen, bijvoorbeeld als jet het land niet goed verzorgt. Met reguliere pachtcontracten kan dat niet. De andere reden is dat hij op die manier stukken land kan uitruilen, een soort van verkaveling. Vlak achter het bos hebben we nog 4,5 hectare liggen. Dat hebben we sinds 1985 in gebruik. Eerst verbouwde de graaf daar mais en had er inweiders. Verderop hadden wij 3 hectare land. Die moesten we laten liggen. Dan konden we die 4,5 hectare krijgen.

Alle schuren zijn van ons. Wij hebben in 1976 zelf een ligboxenstal gebouwd. Daar maakte de graaf geen probleem van, want hij heeft er zelf ook belang bij. Als een bedrijf verwatert, is dat voor de eigenaar niet goed. Aan mestsilo’s heeft de graaf wel een hekel. Twee boeren hebben hier zo’n silo gebouwd. Toen ze er eenmaal stonden, vond de graaf ze superlelijk. Die boeren moesten er erfbeplanting omheen zetten. Dat houden ze ook in de gaten. Als het te kaal wordt om die silo’s moeten ze bijplanten. Ook de bulksilo’s moeten door bomen aan het oog onttrokken worden. Als je zelf bouwt, krijgt  het landgoed na 30 jaar zeggenschap over de opstallen, maar daar heeft de eigenaar weinig belang bij, want dan krijgt hij ook het onderhoud.'

Trefwoorden:Pacht, Project Streekcultuur, Bedrijf
Personen:Gerrit Janmaat
Periode:1950-2000
Locatie:Almelo
Thema's:Pacht

Reacties

Er zijn nog geen reacties op dit item

Plaats een reactie

Velden met een zijn verplichte velden.