1826 Laatste bever bij Zalk doodgeslagen

Door Jan ten Hove. In veel Overijsselse rivieren en beken is de bever lange tijd een inheems en voor het landschap beeldbepalend beest. De grote knaagdieren worden als schadelijk beschouwd en volop bejaagd. Op het doden van een bever staat zelfs een premie. In het begin van de 19de eeuw zijn ze vrijwel uitgeroeid. Een visser knuppelt in de herfst van 1826 op de IJssel bij Zalk de voor zover bekend allerlaatste wilde bever in Nederland dood. Hij denkt met een otter te maken te hebben. Het bijzondere dier wordt opgezet en belandt uiteindelijk in het natuurhistorisch museum Natura Docet in Denekamp, waar zijn overblijfselen nog altijd te vinden zijn. Tegenwoordig is de bever op een aantal plaatsen in Nederland, waaronder de Biesbosch en de Gelderse Poort, met succes opnieuw uitgezet.