De Wierdensche brug

Van wijlen dhr. C.J. Wegman uit Wierden ontvingen wij enige tijd geleden een prachtige collectie verslagen (24 stuks), tekeningen en foto’s uit de periode 1951-1952 van de bouw van de Wierdensche brug. Wegman studeerde destijds aan de Middelbare Technische School te Utrecht en moest praktijkervaring opdoen. Tegelijkertijd met de bouw van de Wierdensche brug werd ook gewerkt aan de spoorbrug over de zijtak van het Twentekanaal, de Leemslagenbrug en de Warmtinkbrug (brug nr. 21) tussen Delden en Enter.

(Dit artikel werd in 2009 gepubliceerd in WederAardigheden, het donateursblad van de Historische Kring Wederden te Wierden)

Uit de verslagen blijkt dat aannemingsmaatschappij “De Kondor” uit Amsterdam, een landelijk opererende brug- en waterbouwbedrijf (nu Konder Wessels), hoofdaannemer is van het project. Enkele onderaannemers verzorgen het hei- en vlechtwerk. Het toezicht vanwege Rijkswaterstaat wordt uitgevoerd door de heer D.J. Ciggaar. Uit de verslagen van Wegman blijkt dat begonnen wordt  met het uitmeten met behulp van een waterpasinstrument van het type “Alles Vast”. Daarna worden betonnen palen geheid ter ondersteuning van de landhoofden, de grote pijlers en de kleinere pendeljukken (halverwege de pijlers en de landhoofden). Ook worden houten palen geheid ter ondersteuning van de bekisting van de bovenbouw. Na het “breken” van de betonpaalkoppen wordt bekisting en wapening aangebracht waarna het storten van beton kan beginnen.

Vervolgens wordt het betonnen middendek aangebracht waarbij gebruikt gemaakt van voorspanningstechnieken. Voor het verdichten van het middendek kan geen trilnaald worden gebruikt i.v.m. het risico op het beschadigen van de voorspanningskabels; in plaats daarvan wordt er voorzichtig “geport”. Een week later – het is inmiddels 19 november 1951 – maakt men een begin met de plaatsing van een boogsteiger en een steiger voor het windverband (koppelstuk tussen de twee bogen). Na het spannen van de acht voorspanningskabels in het middendek worden op vrijdag 4 januari 1952 beide bogen gestort.

Begin februari wordt de bekisting van het middendek verwijderd en blijkt de overspanning 1,9 cm gezakt te zijn onder zijn eigen gewicht. Vervolgens worden de oevers van het zijkanaal bekleed, de aanbruggen naar de landhoofden gestort en de fietspaden en opritten aangebracht. Eind april verhuist Wegman vervolgens twee weken naar Markelo om met 34 andere “lotgenoten” op de Volkshogeschool Diependaal bezig te zijn met politieke, economische, sociale en culturele onderwerpen. Eind mei kondigt Wegman in zijn verslag aan dat “ik met ingang van 1 Juli a.s. ontslag heb aangevraagd, daar ik mijn 280 practische (sic!) dagen heb voltooid”. Hij is vervolgens nog kort betrokken bij enkele afrondende werkzaamheden aan de Wierdensche brug en het aanbrengen van de bewapening van de Warmtinkbrug. Wegman is op 19 juni 1952 getuige van de opening van de Wierdense brug voor het verkeer en kan ook nog net getuige zijn van de doorgraving van het kanaal onder brug door op donderdag 26 juni. Dan zit de praktijkperiode erop; het resultaat mag er zijn! De genoten vergoeding was ruim 100 gulden per week.