image/svg+xml

Mina Mensink: 'Elke zondagochtend kregen we een ei'

Verhaal

Mina Mensink: 'Elke zondagochtend kregen we een ei'

Plaatje bij verhaal: 16.1_boeren_017_0.jpg

'In het begin scharrelden de kippen gewoon op het terrein rond maar later hadden we een ren. In het hok lagen legbakken, daar legden ze hun eieren in. Je vond er weleens eentje op het erf. We hadden dan zo’n zeventig, tachtig kippen. Later hadden bedrijven honderden kippen. Dat hebben wij nooit gehad. We hadden er hooguit honderd. Elke zondagochtend kregen we een ei bij het ontbijt. Tenzij je ziek was, dan kreeg je er meer, maar anders niet. Of het moest zo zijn dat er een ei getikt was, die werd nog weleens in de pannenkoekpan gedaan en opgebakken, maar verder niet. Dat moest allemaal geld opbrengen.

Vader bracht ze de eieren met de kar naar de markt toe. De markt was op het plein bij de kerk. Moeder ging dan mee en verhandelde de eieren. Ze reed mee met de kar of ging er op eigen houtje met de fiets naartoe. Dit deed ze dan zodat ze niet direct met mijn vader mee terug moest. Als kind was de markt een uitje. Als je met moeder naar de eiermarkt ging kreeg je nog eens iets. Toen mijn grootouders van moeders kant nog leefden, konden we daar het paard en wagen neerzetten. Die woonden aan de Molenstraat. Maar toen in ‘36,’37 opoe is gestorven, is grootvader bij een andere tante ingegaan, een zuster van moeder, het huisje aan de Molenstraat werd sindsdien nog wel verhuurd maar we konden niet meer dat paard daar neerzetten. Dus dan bracht vader alles naar de markt en ging dan direct weer terug. Mijn moeder ging sinds die tijd altijd met de fiets.

Elke donderdag was de markt en dan kwamen alle boeren uit Wijhe en omgeving. Dan liepen die kooplui hier midden op het marktplein. Eén koopman, kwam hier uit de buurt, Nijenhuis, de rest kwamen allemaal van elders. Aan de ene kant stond moeder met de eieren, en aan de andere kant stond de koper. Die liep er dan zo tussendoor en bekeek de eieren aandachtig en zei dan wat hij ervoor wilde bieden. Dan deed je dat of deed je het niet. Als je besloot te wachten, dan kon het zo zijn dat je ze voor meer verkocht of voor een halve cent minder want je kon ze niet meer mee terug nemen natuurlijk want waar moesten we met al die eieren naartoe? Vervolgens beurde je het geld en daarna ging je de winkel in. Ja, dan ging je eerst naar de kamer, daar haalde je de opbrengst. Terwijl er koffie werd gezet. Dan zat daar de koopman met het geldkistje en werd je uitbetaald. Daarna ging je de winkel in. Of je nou veel of weinig had, dat deed aan de zaak niets af.'

Trefwoorden:Kippen, Project Streekcultuur, Bedrijf, Markt Overijssel
Personen:Mina Mensink
Periode:1920-1940
Locatie:Wijhe
Thema's:Kippen, Markten in Overijssel

Reacties

Er zijn nog geen reacties op dit item

Plaats een reactie

Velden met een zijn verplichte velden.