Herman en Dinie Oosterveld: 'Nooit problemen met Twickel'

Herman: ‘We hebben nooit problemen met Twickel gehad. Mijn eerste rentmeester was Brunt, dat was een goede man. Later hadden we Schimmelpenninck. Ook met architect Brinkers konden we het goed vinden. In overleg was veel mogelijk. Maar als zij zeiden: “Zo moet het”, dan kon je daar niet tegenin gaan. Dat lukt toch niet. Als je bouwen wilde, moest je wel bouwen naar de wensen van Twickel. De ligboxenstal hebben we gebouwd volgens de tekening van Twickel met een 45 graden kap. Het moest wel in stijl van Twickel wezen. De aannemer had er bruine deuren ingezet. Dat was mooi. “Mooi is zwart”, zegt Brinkers. “De volgende keer zijn ze zwart.” Dan kon je niet zeggen: “Ik laat ze bruin.” Je moest alles overleggen, ook over de grond. Dan was er weer een ruilverkaveling of er was weer een uitbreidingsmogelijkheid. De pachtbedragen werden vastgesteld volgens landelijke normen. Daar viel niet over te onderhandelen.’

Dinie: ‘Ze wilden je altijd wel van advies dienen als je er om vroeg. Ze bemoeiden zich er uit zichzelf niet mee. Nee, we hebben nooit problemen gehad. We hebben alles met toestemming van Twickel gebouwd. Sommige boeren moesten bij vertrek de ligboxenstal of varkensschuur afbreken. Die hebben op eigen risico gebouwd. Maar wij hadden onder alle bouwtekeningen het stempel van Twickel staan. Daar hebben we goed aan gedaan. We kregen bij vertrek nog een kleine vergoeding voor de opstallen, op basis van de dagwaarde. Toen de boerderij verkocht was, anderhalf jaar nadat wij vetrokken waren, belde Schimmelpenninck op om ons dat mee te delen. Dat vond ik netjes. Dat hebben wij bijzonder gewaardeerd.’