image/svg+xml

Harm Prins: 'De melkfabriek in Rouveen stond dichter bij de boeren'

Verhaal

Harm Prins: 'De melkfabriek in Rouveen stond dichter bij de boeren'

Plaatje bij verhaal: 1e79560b3983fdb12b4f7f2bf44ac8dd8c80e3d026e992fcf2da05b148194e75_0.jpg

'De eerste dertien jaar dat ik boer was, heb ik nog zonder quotum gemolken. Mijn vader zat altijd bij de coöperatie, maar ik was wat meer van de vrije handel. Op een gegeven moment zijn we naar de LYEMPF in Kampen gegaan. Die hadden vaak een wat hogere prijs dan bij de coöperatie en als er dingen waren die je niet aanstonden kon je makkelijk ergens anders naar toe. We hebben daar dertig jaar lang onze melk geleverd en namens Nieuwleusen heb ik ook nog in het leveranciersbestuur gezeten. Van elk gebied waar ze boeren hadden, zat er iemand in.

Toen de LYEMPF de melkfabriek in Dalfsen overnam, hebben ze in deze regio veel meer boeren gekregen. In Kampen hadden ze een beste directeur. Hij legde ons altijd zijn voorstellen voor en vroeg wat wij er als leverancierscommissie van vonden. Maar toen de fabriek in Dalfsen werd overgenomen kwam er een nieuwe directeur die ons alleen maar meedeelde wat er zou gaan gebeuren. We mochten in feite alleen nog maar jaknikken. Daar was ik al snel klaar mee en toen ging de melkprijs ook nog naar beneden. In het begin hadden we handdoeken van ze meegekregen, waarvan ze zeiden dat we daarmee de boeren van Coberco af konden drogen. Zo arrogant praatten ze toen. Een paar jaar later was de prijs die we kregen voor de melk al zover gedaald dat ik zei: "Krijgen we nu ook een zakdoek van jullie om onze tranen mee te drogen?"

We hebben nog een paar jaar aan Dalfsen geleverd, maar de laatste zes jaar zijn we naar de coöperatie in Rouveen gegaan. Die hadden toen een wat hogere prijs en stonden veel dichter bij de boeren. Tijdens de mond-en-klauwzeer zaten we er nog maar net bij en moesten we een dag of vier de melk weg laten lopen omdat het niet kon worden opgehaald. Rouveen was toen de enige fabriek die de boeren tot aan de laatste liter uitbetaalde. Ondanks dat we niets hadden geleverd. We hebben er zes jaar met plezier gezeten. Om binnen te komen moest je wel 15.000 gulden entreegeld betalen. Het eerste jaar hielden ze dan twee cent per liter melk in, en het tweede jaar één cent per liter. Maar dat hadden we direct in het eerste jaar al terugverdiend, zoveel betaalden ze toen wel.'

Trefwoorden:Zuivelfabriek, Omgeving, Project Streekcultuur
Periode:1950-2000
Locatie:Nieuwleusen
Thema's:Zuivelfabriek

Reacties

Er zijn nog geen reacties op dit item

Plaats een reactie

Velden met een zijn verplichte velden.