image/svg+xml

Derk Stokvis: 'De hele nacht zweten en doen en dan 7000 gulden toeleggen!'

Verhaal

Derk Stokvis: 'De hele nacht zweten en doen en dan 7000 gulden toeleggen!'

Plaatje bij verhaal: 5_afscheid_biggen_1998c_0.jpg

'De mestvarkens liet ik eerst nog door mijn collega wegbrengen. Die had een grote wagen. Later had ik zelf zo’n wagen en vervoerde ik de mestvarkens naar de slachterij of exporteur. Die wagen was twee lagen hoog, met een laadklep. Toen heb ik ook een medewerker aangenomen. Dat werk kon je niet alleen af. Ik bracht de varkens vaak naar slachterij Gosschalk in Epe. Voor de export reed je de varkens naar een opvangplaats, meestal in Vriezenveen, waar ze werden gewogen en op maat gesorteerd. Van daaruit gingen ze heel Europa door. Als je biggen over had, gingen die ook wel naar de opvangplaats voor de export.

Op maandag en woensdag reed ik voor de export. Het vervoer van die varkens was vaak nachtwerk. Als we zondagavond visite hadden, ging ik na 12 uur in de auto om de varkens te rijden. Op dinsdag ging ik meestal naar de markt in Ommen. Dan begon ik ’s ochtend om 7 uur. Woensdag begon ik meestal om een uur of 4. Donderdag deed ik de biggenhandel. En vrijdag weer naar de markt in Zwolle om 5 uur. 

In de meeste gevallen kon je jezelf ’s nachts wel redden. We laadden met ons beiden. Van tevoren ging je een keer langs om te overleggen. Sommige boeren kwamen helpen, maar de meesten bleven op bed liggen. Die dachten: “Ze redden zich wel.” Je moest zelf de beesten uit de hokken halen. We vervoerden wel eens 300 varkens per nacht. Ik reed voor de kleinere mesters. De meesten hadden 200 varkens liggen. Er waren er een paar bij van 500 en één van 1000.

Op het laatst had ik nog duizend varkens bij de boeren  liggen. Ik betaalde die boeren om de varkens vet te mesten. De coöperatie mocht daar meel leveren en in ruil daarvoor mocht ik de varkens van de coöperatie vervoeren. De coöperatie hield op eenzelfde manier als ik eigen varkens aan. Meelleveranciers deden dat puur om de omzet van het voer te verhogen. Dat is ook allemaal al weer verleden tijd. Meestal was die handel goed, maar soms kostte het ook geld. Ik herinner mij dat ik op een nacht 70 varkens bij een boer uit een schuur laadde. Ik moest er netto 100 gulden per stuk bijleggen. De biggen waren duur toen ik ze kocht, maar de mestvarkens waren goedkoop toen ik ze afleverde. Ze waren ook nog eens lastig, omdat ze er niet uit wilden. De hele nacht zweten en doen en dan 7000 gulden toeleggen!'

Trefwoorden:Varkens, Veehandel, Project Streekcultuur, Bedrijf
Personen:Anton Stokvis
Periode:1960-1980
Locatie:Den Ham
Thema's:Varkens, Veehandel

Reacties

Er zijn nog geen reacties op dit item

Plaats een reactie

Velden met een zijn verplichte velden.