image/svg+xml

Cobi Brinkhuis: 'Er waren allerlei ongeschreven regels'

Verhaal

Cobi Brinkhuis: 'Er waren allerlei ongeschreven regels'

Plaatje bij verhaal: burenplicht_1955_soepkoken.jpg

'Ik herinner me dat onze buurman het een poos vreselijk aan zijn rug heeft gehad. Een soort hernia denk ik. Daardoor kon hij zijn melk ’s ochtends niet aan de weg krijgen. Hij had een stuk of veertien koeien en zijn vrouw kon ze niet allemaal alleen melken. Ik heb daar ik weet niet hoe lang geholpen met melken. En toen mijn buurman weer genoeg was opgeknapt kreeg ik als dank tien gulden. Moest ik dat geld gaan terugbrengen van mijn ouders. Want mijn werk voor hun was burenhulp. Zo ging dat.

Je had altijd een vaste buurman waar je mee samenwerkte. Dat hoefde niet de naaste buurman te zijn. Onze vaste buurman was Nieuwenhuis. We gingen altijd met de hele familie daar helpen bij het dorsen. Bij dingen als overlijden en bij bruiloften had je dan weer andere buren. Je had altijd twaalf buren, zoveel als je aan dragers nodig had bij een begrafenis. De naaste buren vervulden bij een overlijden de belangrijkste rol. Zij zorgden ervoor dat alle buren hun burenplichten vervulden. Ze werden er ook direct bijgehaald als er iemand overleden was. Nog voor de familie.

Bij een overlijden kwamen de buren zo snel mogelijk bij elkaar en verdeelden onderling de taken. Dingen als het dragen, paard, wagen, aanzeggen, verluiden… We hadden geen begrafenisvereniging hier. Als er iemand overleed gingen de buren het overlijden aanzeggen, er waren toen nog geen rouwkaarten. Dat aanzeggen werd uitbesteed aan degene die dat het goedkoopste kon doen. Dat ‘sta je dan uit’. Dat gebeurde bij opbod. Bij de begrafenis betaalden buren brood en boter. In onze buurt waren er twee tentwagens. Wie dan een paard en wagen had legde dat in. De totale kosten van een begrafenis deelden de buren.

Er waren allerlei ongeschreven regels. De naaste buurvrouwen mochten bijvoorbeeld alleen de koffie inschenken bij de familieleden van de overledene. Buren meldden het overlijden bij de gemeente en bij de kerk. Ze regelden ook het verluiden. Eigenlijk verzorgden de buren alles rond een overlijden: gingen ook naar de gemeente en naar de kerk. Op Schoonheten zijn de buren geloof ik nog steeds heel betrokken bij een overlijden. Ook rond een bruiloft waren de buren actief. Als iemand trouwde kwam de hele buurt de deel schoonmaken. In die tijd waren er nog deelfeesten. De buren versierden de hele boel. Hartstikke leuk. Bloemen ophalen. Iedereen had zijn eigen taak.'

Auteur:Elleke Steenbergen
Trefwoorden:Naoberschap, Project Streekcultuur, Omgeving, Vrouwen Overijssel
Periode:1940-1960
Locatie:Schoonheten
Thema's:Vrouwen in Overijssel

Reacties

Er zijn nog geen reacties op dit item

Plaats een reactie

Velden met een zijn verplichte velden.