image/svg+xml

André Tijman op Smeijers: 'Tijdig geanticipeerd op de komst én op de afschaffing van het melkquotum'

Verhaal

André Tijman op Smeijers: 'Tijdig geanticipeerd op de komst én op de afschaffing van het melkquotum'

Plaatje bij verhaal: tijman_op_smeijers_000.jpg

'De ligboxenstal is gebouwd toen ik 18 jaar was. Ik zat nog op de havo, maar mijn vader liet het aan mij over. Hij wilde wel uitbreiden met varkens, maar dat wilde ik absoluut niet. Ik heb niets met varkens. Er lag een plan van de landbouwvoorlichting voor een ligboxenstal. Mijn moeder en ik waren voor. Uiteindelijk gaven wij de doorslag. Mijn vader zag op tegen de investering van 125.000 gulden. Er zou een stal voor 49 koeien komen, maar mijn vader heeft er nog een spant van afgehaald. Het was een halve stal: een voergang met een dubbele rij koeien. Er was een optie voor een enkele rij ernaast.

In Canada had ik al melkquotering meegemaakt. Daarmee beschermen ze hun eigen markt. Het hing al wel in de lucht dat we dat in Europa ook zouden krijgen. Toen ik in de maatschap zat, zei ik: “We moeten meer koeien hebben.” Maar we hadden grondschaarste. We hadden maar twintig hectare grond in die jaren. We besloten van alle grond grasland te maken en alle snijmais aan te kopen. Mijn vader vond dat erg rigoureus, maar achteraf stelde het niet zoveel voor. Mest was nog geen probleem. Je mocht het hele jaar uitrijden en alle buren wilden wel mest hebben.

De ligboxenstal moest dus uitgebreid worden. Ik wilde graag een dubbele rij erbij aan de andere kant. Dat kon niet, vond mijn vader. Die ruimte was bestemd voor een enkele rij. Mijn broer onder mij zat op de hogere landbouwschool. Hij zei: “Dan maak je toch een knik in het dak.” Mijn vader zei: “Als jullie denken dat je daar een vergunning voor krijgt, vraag het dan maar aan.” Hij dacht dat we toch geen vergunning zouden krijgen, maar die kregen we wel. Je kunt nog altijd bij de ligboxenstal zien dat er een knik in het dak zit vanwege die extra rij. Zo hebben wij geanticipeerd op de melkquotering. Het werd een stal voor 82 koeien, maar verder dan 65 zijn we niet gekomen, want het jongvee zat er toen ook nog bij in – daar hadden we amper stalling voor. Het jongvee dat geboren werd tussen januari en augustus bracht ik allemaal weg. Die opfok besteedde ik uit.

Door de quotering ging het aantal koeien drastisch naar beneden. Eerst moest je 20 procent van je quotum inleveren. Van 400 duizend liter gingen we terug naar 320 duizend. Dat viel mij rauw op het dak, want ik had altijd gedacht dat ze onze productie zouden bevriezen. Daarna volgde de productieverhoging per koe. Ik was net aan het overstappen van MRIJ naar Holstein-koeien. De gemiddelde productie ging van 6.500 naar 10.000 liter op jaarbasis. Je had dus minder koeien nodig om je quotum vol te melken. Ik ging van 65 koeien vrij snel terug naar 40 à 45 koeien. Daarna ben ik melkquotum bij gaan kopen, totdat ik weer op 60 koeien zat en een half miljoen aan quotum. Ik was heel positief over de invoering van het quotum. Het bracht een hoop rust. De melkprijs steeg geweldig. Die ging met het jaartal mee: in 1987 was de prijs 87 cent, de jaren erna 88 en 89 cent. Toen viel de muur en klapte de prijs in elkaar. Ik was indertijd voorzitter van het Ormet-bestuur van dit district. Toen kreeg je die fusiegolf om kosten te besparen.

Rond 2006 werd bekend dat het melkquotum er in 2015 af zou gaan. De prijs kelderde naarmate de afschrijftermijn korter werd. In 2008 kreeg ik last mijn schouder. Ik was 54 jaar en had geen opvolger. Mijn ouders waren net overleden. Toen ik begon was mijn vader 59 jaar. Ik ging al hard die kant op. Bovendien zat ik in een moeilijk gebied naast de stad, met veel natuur en de provinciale weg. In de omgeving zag ik boeren grote stallen bouwen. Daar kon ik toch niet in meekomen. Ik was het type niet voor een robot melkmachine. Dan kunnen de koeien toch moeilijker naar buiten. Het quotum was nog geld waard. Ik moest mijn eigen pensioen veiligstellen. Ik vond het verschrikkelijk dat ik die keuze moest maken, maar heb besloten te stoppen. Op 21 april 2009 zijn de koeien weggegaan. Daar heb ik 2 jaar heel veel last van gehad. Het is zo definitief. Ik kon moeilijk meer op een melkveebedrijf zijn.

Ik was gepassioneerd melkveehouder. Ik ben gestopt op het hoogtepunt – zonder dat ik wist dat we het hoogtepunt hadden bereikt. Ik heb tijdig geanticipeerd op de komst én op de afschaffing van het melkquotum. Hoewel de melkkoeien weg zijn, boer ik nog steeds. In de ligboxenstal staat nu jongvee. Ik had voorzien dat er met de bouw van al die grote stallen mogelijkheden lagen voor jongvee opfok. Bovendien zouden veel boeren gras en maïs moeten aankopen en hun mest afzetten. Die mogelijkheden bied ik ze.'

Trefwoorden:Ligboxenstal, Landbouwquota, Bedrijfsbeëindiging, Project Streekcultuur, Bedrijf
Periode:1970-2015
Locatie:De Lutte
Thema's:Ligboxenstal, Landbouwquota, Bedrijfsbeëndiging

Reacties

Er zijn nog geen reacties op dit item

Plaats een reactie

Velden met een zijn verplichte velden.