image/svg+xml

't Febriek wön dorp

Verhaal

't Febriek wön dorp

  • Geplaatst door
Plaatje bij verhaal: HHfebriekdorp01.jpg

LEMELERVELD – Het prachtig bloeiende jeugdparadijs, de schitterende bloeiende oude spoorbaan rijkelijk bedeelt met bloeiende heide en ontelbaar soorten vlinders in een oogverblindende kleurenpracht. Leeuweriken jubelend hoog boven hun territorium, een prachtig lint van bloeiende gele brem, bloemen in duizend kleuren, groot en klein wild in dit aards paradijs te kust en te keur. Dit alles viel ten prooi aan tomeloos geweld van ronkende shovels en in niet te stillen honger happende graafmachines. Gemengde gevoelens bij het zien verdwijnen van onze dierbare kinderwereld waaronder “de akkertjes “ aan de Stationsstraat, hier het dagelijks plezier van tientallen kinderen.

Het oranjeboompje (rode Beuk) voor aan de straat geplant ter gelegenheid bij de inhuldiging van koningin Juliana-1948- getuige van dit alles. Aanwonenden genoten van deze levendigheid zoals de familie’s Ophoff, kapper Nijboer, meester Nagengast, Hein Schuurman, Evert Berents, niet te vergeten familie H.Hutten. Treinreizigers wisten het niet al te groot café  te vinden als ze moesten wachten op de trein, wij kochten daar jaren later kogelflesjes gaseuze in deze intieme locatie.

Wat toen uit die tijd nog restte; het transformator huisje en de opslagruimte van het station. (rechts). Hier stond een handpomp dat door twee mensen moest worden bediend in geval van brand, door wie en waar nooit gezien noch gehoord.

Doch andere inzichten dienden zich aan, de oude spoorverbinding met het bekende treintje – Bello – moest het veld ruimen Het amechtig boemeltje behangen met bloemkransen als dank voor al die jaren trouwe dienst door velen uitgezwaaid, maar ook gebalde vuisten en verwensingen vanwege het verdwijnen van de trein. Jaren na dien een nog veel snellere verbinding middels een mistroostige autoweg bekend onder der naam N 348. Een omstreden tweedeling door het dorp als een snelle Noord-Zuid verkeersader passend in onze niet bij te benen wereld.

Ongenoegen aan beide zijden van deze betonbaan tot gevolg: protest acties in de vorm van spandoeken van grimmige aanwonenden.

Het recht in eigen hand nemen in de vorm van een – oversteek – tussen Stationsstraat en Parallelstraat. Deze ongekende burgerlijke ongehoorzaamheid deed de burelen van de provincie op de grondvesten trillen. Door hun Mea Culpa aan te bieden werd tevens in de zestiger jaren een voetgangers c.q. fietstunnel geopend om het aangedane leed te verzachten.

Ook een dorpsrel ontbrande rond onze dorpsbrug, in 1964 werd de scheepvaart in het kanaalvak Zwolle- Almelo en Lemelerveld-Deventer op bevel van minister Th. Westerterp gesloten. In dit jaar werd deze vaarweg in beheer bij de M.O.K. – Maatschappij Overijsselse Kanalen – overgedragen aan het Waterschap Salland, op historische gronden het Hoogheemraadschap genoemd.

Onze aloude onvolprezen ophaalbrug moest uit het dorpsbeeld verdwijnen en vervangen worden door een vaste oeververbinding. Onderling heimelijk beraad tussen P.B. en burgerij die het wel en wee van het dorp in hun hart droegen. Ook dit ging niet zonder slag of stoot, na verwijdering van de brug werd door de-N.IJ.L.-Nederlandse IJzerconstructie Werkplaatsen Lemelerveld-onder grote hilariteit heimelijk een vervangend exemplaar gelegd. Na veel heen en weer gebakkelei werd besloten deze burgerlijke onvrede met diverse mantels der liefde te bedekken. Ouderen suggereerden: met een helligen kop krieg ie toch gin sik onder’n bok. Schermutselingen als deze breed uitgemeten in de media tot in de verste uithoeken van het land. Tumult aan de voet van de Lemelerberg.

Met stille trom vertrokken bedrijven even snel als ze gekomen waren, met hoopvolle verwachtingen werden deuren geopend, maar na korte tijd aan de andere kant weer dicht gesmeten.Elco Textiel dat in 1962 zo hoopvol startte en aan verschillende werkneemsters werk bood. In het begin van deze bedrijvigheid trachtte eveneens een pottenbakkerij de Aarden Kruik voet aan wal te krijgen ook in de voormalige zuivelfabriek Statum.

Enkelen die dromen najaagden doch later in de vreemde met een kater wakker werden, echter ook dit van alle tijden. Er waren die vertrokken naar verre oorden over zee om geluk avontuur en klatergoud te zoeken in een voor hun nieuwe vreemde wereld.

Maar toch……… naar verloop van tijd knaagt bij sommigen een niet tot bedaren brengend heimwee naar de plaats waar eens hun wieg stond. Fantasie en droomwereld schenen bij velen niet tot bedaren te brengen. Wat staat er daarom een reünie in de weg, na een jarenlang weerzien waar ook rijkelijk aan Bachus werd geofferd. Door één der vroegere vrienden- in een onbedacht ogenblik – de vraag gesteld aan een vroegere tweeling – wie is te`r noe dood, bie ie dét noe of oe breur.

Oldere luu kun`t oe nog heel wat veurschötteln dat ule de bokse an t’gat zal rappen`n, asse wie de tied d’r veur kriegt, dan graag èèm bie oe achter de deure hen kiek’n.

Historische Werkgroep Lemelerveld

September 2020
H. Huisman

Auteur:H. Huisman

Reacties

Er zijn nog geen reacties op dit item

Plaats een reactie

Velden met een zijn verplichte velden.