KLOOSTERLANDEN – een stukje geschiedenis

Iedereen die werkzaam is op industrieterrein Kloosterlanden zal zich wel eens hebben afgevraagd waarom dit stukje Deventer eigenlijk zo heet. Nog niet zo lang geleden, tot rond 1980 zelfs, was dit bedrijventerrein nog grotendeels onbebouwde grond met rietvelden en weilanden, met onbelemmerd zicht op de contouren van Deventer zo’n twee kilometer naar het noordwesten. Boeren konden er hun vee op laten grazen, het gras hooien en riet snijden.

De natuurlijke begrenzing van de landen werd in het zuiden gevormd door de Schipbeek, nu parallel aan de A1 gelegen, met een gekanaliseerd stuk pal achter het gebouw van GD. Op het stuk land tussen de Schipbeek en de iets zuidelijker stromende Dortherbeek (net óver de A1) lag een klooster, Ter Hunnepe genaamd. Het was een Cisterciënzer vrouwenklooster, gesticht in de 13^e eeuw en de ongeveer 30 bewoonsters kwamen voort uit Gelderse en Overijsselse adel. De landerijen rondom het klooster heetten, jawel, de Kloosterlanden. Er waren boerderijen, twee watermolens en een windmolen ten behoeve van het klooster.

Nadat bij het beleg van Deventer in 1578 (dit is in de tachtigjarige oorlog met Spanje), het klooster verwoest werd, bleef het poortgebouw als laatste getuige over. Dit werd uiteindelijk pas in 1919 gesloopt; er is nu niets meer van terug te vinden in het landschap.

Bij de aanleg van de snelweg in de jaren ’70 is er archeologisch onderzoek gedaan, waarbij één en ander weer veilig met aarde en zand bedekt is. In Museum De Waag in Deventer zijn een paar bodemvondsten te bewonderen, o.a. het zegel uit de foto bovenaan dit stuk. Het loont de moeite eens een kijkje ter plekke te nemen, er is namelijk een kunstwerk gemaakt door Ben Raaijman van de contouren van het klooster ter nagedachtenis aan Ter Hunnepe. En natuurlijk houdt ook de naam van het industrieterrein Kloosterlanden de herinnering aan het oude klooster nog in ere.