image/svg+xml

De eerste bezettingsnacht in Hardenberg

Verhaal

De eerste bezettingsnacht in Hardenberg

  • Geplaatst door
Plaatje bij verhaal: img_0189.jpg

Wat ging er als kind veel langs je heen, dacht ze, toen ze na ging denken over mooie zomeravonden en zwoele nachten. Hoe die er uitzagen kon ze zich ook niet herinneren. Ze had het te druk met haar eigen leventje. Ja, natuurlijk, haar ouders hadden het woord oorlog wel eens laten vallen. Maar dat gleed gewoon langs haar heen.

Ze vond het dan ook bijster onaangenaam dat haar moeder op zekere ochtend al vroeg bij haar bed stond en haar sommeerde om eruit te komen. Nou, zij vond het wel goed en draaide zich nog eens behaaglijk om in het grote bed met de veren matras. Maar even later stond haar moeder er weer, trok de dekens van haar af en liet het woord oorlog vallen; dat de soldaten al over de grens waren en zo de straat in konden komen marcheren.

Hardenberg

Ze woonden in een dorp dicht bij de Duitse grens. Hun huis lag aan de Vecht, dichtbij de brug. Aan de overkant van de brug lagen Hollandse soldaten en de Duitsers marcheerden na verloop van een tijdje voor haar huis langs. Een paar verkenners voorop, daarna kwam het voetvolk. De Nederlandse soldaten hadden het hazenpad reeds gekozen, maar eerst hadden ze nog lont onder de Vechtbrug gelegd, die bij aankomst van de vijand nog even ontstoken werd. Juist op het moment dat mijn vader onder een glazen deur stond, een scherf in zijn bol kreeg en als een rund bloedde. En de brug foetsie, natuurlijk. Het was een mooie zonnige zomerdag, er was van alles te beleven. Er kwam een noodbrug en er werden bevelen gegeven dat je na 8 uur niet meer naar buiten mocht. En nu was het uitgerekend zo'n mooie avond.

's Nachts

Midden in de stikdonkere nacht schrok ze wakker. Lieve hemel, wat was dat? Ze hoorde marcherende soldatenlaarzen, trappelende paardenvoeten. Harde bevelende mannenstemmen en ver weg het geronk van vliegtuigen. En het was aardedonker. Ze beefde van angst en durfde geen vin te verroeren. Na een tijdje raapte ze alle moed bij elkaar en liep op een drafje naar de slaapkamer van haar ouders. "Mag ik bij jullie in bed", vroeg ze. Haar ouders maakten ruimte voor haar en daar beefde ze verder. En 't was zo'n mooie zomerse dag geweest…

*Groningen, 2003. Gertrude Smit heeft in de nadagen van haar leven vele terugblikkende artikeltjes geschreven. Zij is op 26-11-1925 in Hasselt geboren als dochter van de kantoorhouder van het postkantoor aldaar. In 1937 werd haar vader benoemd tot postkantoordirecteur te Hardenberg. 

Auteur:Gertrude Smit
Trefwoorden:Tweede Wereldoorlog, WO-2, 10 mei 1940, Postkantoor
Periode:10/5/1940
Locatie:Hardenberg
Thema's:Duitse bezetting

Reacties

Er zijn nog geen reacties op dit item

Plaats een reactie

Velden met een zijn verplichte velden.