image/svg+xml

Schoolervaringen rond de jaren zestig

Verhaal

Schoolervaringen rond de jaren zestig

Plaatje bij verhaal: weerselo_32.jpg

Op een regenachtige namiddag heb ik dit stukje geschreven over mijn ervaringen op de school te Weerselo. Het zijn zo maar wat losse zaken die mij te binnen schoten.

Het was maandagmorgen 8 december 1958 toen mijn jongere zus Elly en ik via de achteringang schuchter het schoolplein betraden. Ik was tien jaar. We waren op Sinterklaasavond per vrachtwagen vanuit Rossum verhuisd naar het totaal onbekende dorp Weerselo. Ik was er nog nooit geweest.

Pal achter de school, in een van de acht nieuwe woningen in de Kluppelstraat waren we met ons gezin neergestreken. Noodgedwongen, omdat van onze vader werd geëist dat hij als brandweerman en verantwoordelijk voor het onder­houd van het wagenpark (één auto) in de nabijheid van de brandweer garage ging wonen.

Op het schoolplein aangekomen was de schrik groot. Hier speelden de jongens en meisjes samen op een plein, dit in tegenstelling met Rossum, waar de jongens aan de achterzijde hun domicilie hadden en de meisjes aan de voorzijde. Gelukkig kwam ik Tonnie Snijders tegen die enige tijd daarvoor ook van Rossum naar Weerselo was verhuisd.

Opmerkelijk was dat als we naar school liepen, in wezen hoefden we alleen de straat over te ste­ken, de kleine gevangenis passeerden die in de achtertuin stond van politieagent de Vries. Deze tuin grensde aan het schoolplein. Later is deze gevangenis afgebroken en heeft mijn vader zich ontfermd over de stevige eikenhouten gevange­nisdeur met luikje. Anno 2011 zit deze deur nog steeds in een schuurtje bij mijn ouderlijk huis!

Ik heb de 4e klas doorlopen bij meester Zek­huis, de 5e bij meester Postel en afgesloten bij meester Bijen in de 6e. Ruim veertig jaar later kwam ik Ger Zekhuis weer tegen in Oldenzaal waar hij meewerk­te aan een serie voordrachten in de streektaal. Op 16 december 1961 keer­den we terug naar Rossum en ging ik in Oldenzaal naar school.

Ik heb weinig concrete herinne­ringen aan deze jaren op de school in Weerselo. Een hoogtepunt waren de opnamen in 1960 van het NTS jeugd­journaal ‘De Verrekijker’ over nest­kastjes die we hadden gemaakt. De uitzending hiervan hebben wij gekeken bij meester en juffrouw Bijen thuis. Zij hadden als een van de weinigen te­levisie. Ook de serie populair geschreven geschiedenisboekjes met bruine kaft, die meester Bijen in de klas had, heb ik verslonden. Deze hebben misschien wel een basis gevormd voor mijn latere vrijetijdsbesteding.

Altijd heb ik mij afgevraagd welk advies er aan mijn ouders is gegeven wat betreft mijn toekomst na de lagere school. Of was er geen advies? Ik weet wel dat ik heb gekozen voor de LTS om automonteur te worden. Reden: mijn vader was werkzaam in deze richting. Maar de doorslag was dat mijn straatvrienden, waar van er enkelen een jaar ouder waren, naar de ULO gin­gen. En zij kwamen na schooltijd niet meer spelen in de straat. Ze moesten huiswerk maken! Dat leek mij niets en dus naar de LTS. Op de LTS heb ik uiteindelijk elektrotechniek gekozen en heb na een vervolgopleiding een uit­stekende baan gevonden. Maar toch, een (dwingend) ULO advies was beter geweest.

Literatuur:

Jubileumboek: De St Aloysiusschool door de jaren heen (1921-1996).

 

Auteur:Bert Wolbert uit Oet de Boerschopn nr.120 Winter 2011
Thema's:Scholen in de oalde gemeente Weerselo

Reacties

Er zijn nog geen reacties op dit item

Plaats een reactie

Velden met een zijn verplichte velden.