image/svg+xml

De Napoleonweg in Weerselo

Verhaal

De Napoleonweg in Weerselo

Plaatje bij verhaal: napoleonweg_0001.jpg

Beschreven door Gerrit Welberg in ons kwartaalblad Oet de Boerschopn Lente 2009 het gedeelte door Weerselo van de door Napoleon ontworpen "heirweg" tussen Amsterdam en de Duitse grens. 

DE NAPOLEONWEG IN WEERSELO
Op het oorspronkelijke grondgebied van de voormalige gemeente Weerselo komen verschillende wegen voor zoals kerkepaden, lijkwegen en zelfs drie postwegen. De Oude Postweg noordelijk van het Holthuis, de Postweg langs het Molenven richting Oldenzaal en nog de oude weg Hengelo-Oldenzaal die vroeger over de Hasselose Es liep (nu Borgmanweg) en op de Deurninger Es achter ‘de Bol’ (vroeger de Krake) afboog richting Hulsbeek en zo in Oldenzaal uitkwam. De Oude Postweg in Klein Driene (vroeger Weerselo), is daar nog een restant van. Al in september 1794 moesten de marken Berghuizen, Deurningen, Hasselo en Klein Driene er voor zorgen dat de postweg in een goede staat gebracht moest
worden i.v.m. het doortrekken van een ‘train Hanoversche Artellerij’.


Van ‘heirweg’ tot E8.
Door keizer Napoleon Bonaparte is al in 1811 een ‘heirweg’ van de 1e klasse ontworpen tussen Amsterdam en de Duitse grens. Tussen Hengelo en Oldenzaal zou hij voor het overgrote deel door de marken Klein Driene,Hasselo en Deurningen lopen. Pas in 1821 werd besloten om tot aanleg over te gaan. In 1825 werd een begin gemaakt met het werk waarbij het aanvankelijk ontworpen tracé, lopend van Thiemsbrug in rechte lijn naar de Plechelmustoren in Oldenzaal, werd aangepast. Veel onteigening van cultuurgrond
werd daarmee voorkomen. De aanpassing volgde tot net voorbij Pentrop het oude tracé waarbij de thans nog bestaande Oude Postweg/Joseph Haydnlaan in Hengelo werd afgesneden. Na Pentrop ging het in rechte lijn op de Plechelmuskerk in Oldenzaal aan.

Aanbesteding in oktober 1825
Voor f 88.400,-- werd de weg aanbesteed.Het betrof de aanleg van de aarden baan, het bestraten daarvan met klinkers en het maken van 11 duikers. O.a. worden genoemd duikers 'in de Wieningsbeek bij de Busscher’, een duiker ‘even voorbij het huis van Frans van de Bult’, en één ‘in de Deurninge-beek’.


Oldenzaal in het geweer 

Oldenzaal hield al spoedig rekening met de mogelijkheid dat de weg uitgevoerd
zou worden met veldkeien. Daarom werd er geprotesteerd bij de ‘Gecommitteerden tot den straatweg van Deventer naar Oldenzaal’ en bij de provinciale Gouverneur. Oldenzaal gaf de voorkeur aan bestrating met
klinkers, vooral vanwege de belangrijkheid van de weg en bovendien zouden onvoldoende veldkeien in de buurt te vinden zijn. Het antwoord was simpel en duidelijk; keien zijn goedkoper dan klinkers dus het advies werd toch veldkeien. Door deze bezuiniging kon de weg tussen Zwolle en Voorst
met klinkers bestraat worden. Toch weer voorrang voor het westelijk deel van de provincie als het even kan! Het bloed kruipt…! De kwestie kwam o.a. bij de minister van Binnenlandse zaken op het bordje. Een advies richting Koning Willem I om de weg dan toch maar met klinkers uit te voeren viel erg slecht bij de Gecommitteerden die anders hadden voorgesteld en in hetzelfde advies ook hun opvatting over de bestrating weergaven. Een sneer richting Majesteit werd niet achterwege gelaten omdat hij in hun verzoek destijds tot een verbod van uitvoer van veldkeien ‘niet was getreden’. 

De weg gereed 

Oldenzaal heeft zijn zin gekregen want er werd toch gekozen voor klinkers i.p.v keien.

Op 26 november 1826 werd gerapporteerd: ‘gepasseerden woensdag is de laatsten steen van de bestrating van de weg tusschen Hengelo en Oldenzaal gelegd’. En op 15 december was de straatweg van Deventer naar Oldenzaal compleet opgeleverd. De weg tussen Hengelo en Oldenzaal kon worden opengesteld als de tolgaarders op hun standplaatsen waren aangekomen. Naar gezegd wordt was het de eerste verharde straatweg in Overijssel. En sindsdien hebben de klinkers zonder en met een asfaltdek veel, heel veel verkeer gedragen. Civiel en militair. Later als E8 aangeduid maar oorspronkelijk dus een zogenaamde ‘Napoleonweg’. En sinds de aanleg van de A1 is de ‘weg naar de Hannoversche grenzen’ al weer jaren een secundaire weg geworden.

Gerrit Welberg

 

Nog een tweetal foto's waarop de klinkers als onderlaag nog te zien zijn. (met dank aan Felix Wolbert)

Trefwoorden:Napoleonweg, Heirweg, Klinkers

Reacties

Er zijn nog geen reacties op dit item

Plaats een reactie

Velden met een zijn verplichte velden.