image/svg+xml

Deel 2 - Van Blauwe Engel tot nieuwsgierige bengel...

Verhaal

Deel 2 - Van Blauwe Engel tot nieuwsgierige bengel...

Plaatje bij verhaal: header3.jpg

Vanaf ongeveer vier jaar na m`n geboorte kan ik me dingetjes herinneren en het allereerste was dat  ik m`n broer Eduard, toen nog broertje, bij m`n eerste bezoek in het ziekenhuis eventjes in m`n  armpjes mocht houden. Daar sta je dan, met zo`n nieuw wondertje in je nog zelf zo jonge leven. Het  is allemaal zo kersvers. Het overkomt je en je weet niet dat het je overkomt en toch is het allemaal  overgekomen en nog zo vers als toen in die vergaderplaats, daarboven in m`n hoofd, ook wel  hersenen genoemd. Ook kan ik me herinneren dat ergens rondom die tijd, moet voor Eduard`s  geboorte zijn geweest, m`n amandelen er uit genomen zijn. `k Zie het verzilverde van die grote bak,  rondom m`n ogen, waarmee het allemaal gebeurde nog zo voor me. Daarin droomde ik weg. Toen  ik wakker werd was er een vlijmscherpe pijn rond m`n keel en had ik heel veel dorst. Dus dronk ik  heel veel sinaasappelsap. 


Het moet wel voor de geboorte zijn geweest want tijdens Eduard`s geboorte kwam ik bij m`n tante Clara in Delden terecht die op me paste en daarna zou ik weer terug gaan naar m`n moeder, maar dat wilde ik helemaal niet want ik vond het zo fijn bij m`n tante. Tante Clara nam mij mee naar het mooie stationnetje in Delden waar we naar de binnenkomende treinen gingen kijken die me bijzonder boeiden. Je had toen nog de "Blauwe engel" een dieseltrein en dan had je de stationschef met z`n fluitje en het speciale bordje in de hand met aan de ene kant rood voor stoppen en aan de andere kant het groene sein voor vertrek. Dat was dus de reden dat ik graag bij m`n tante wilde blijven. M`n zuster Carla, die toen nog tezamen met m`n oudste zuster Helga bij m`n moeder woonde, vertelde me jaren later dat ze me maar een lastig en verwend jochie vond. Zij was in haar tienerjaren en nam me op m`n moeders verzoek af en toe een uur voor een rondrit in de TET stadsbus die toen een donker- wijnrood dak had en geel crèmig was aan de onderkant. De lokale TET-bussen hadden dezelfde geel crèmige onderkant maar dan met een soort donker-marineblauw dak. Zo had m`n moeder een uur rust van mij en was ik weer zoet. De bus stopte voor onze deur en zodoende konden we in en uitstappen voor de deur. Bij m`n tante kreeg ik chocolademelk. Ze kocht dat bij het kleine melkwinkeltje van de familie Verdriet aan de Kortestraat. Toen ik geen gewone melk weer wou drinken zei ze:" Maar dit is "witte" chocolademelk" dus dan dronk ik het toch maar weer. Ook vroeg ik haar, terwijl ik naar haar borsten keek -Wat zijn dat? "Oh, dat zijn zwemblazen" .Wist ik veel....

Zo kwam ik op de kleuterschool aan de Zwanensteeg terecht, waar het iedere dag goed vertoeven was. Vooral het speelkwartier vond ik mooi. Er waren van die "grote" autobanden die je onder je handpalm kon laten rollen terwijl je er net overheen kon kijken als je er naast liep. Er waren schommels, een zandbak, glijers en dan was er juffrouw Zangers bij wie ik heel erg graag op haar schoot zat omdat ze zo`n lief gezicht had. Het was er zo knus en ik voelde me er zo behaaglijk geborgen maar dat duurde nooit zo lang, want ik probeerde de knoopjes van haar blouse te openen, wat het einde betekende van m`n "amoureuze" avontuur. Met de Sinterklaastijd was het altijd gezellig. We hadden warme chocolademelk en zongen liedjes en kregen cadeautjes. Toch was de Sint een man waar je wel ontzag voor had. Hij leek ergens heel streng, maar er was ook iets lieflijks en als het moment daar was en je heel schoorvoetend naar voren kwam en hij je dan met z`n diepe, maar toch zachte stem een hand gaf, met die mooie zachte witte handschoenen, dan smolt dat kleine beetje, van zou hij me niet... weg en bloeide er een warm genegenheid op. Ons kleuterschoolreisje was op een mooie lente of nazomerse maandag. We gingen met een bus naar het "Schaafje", een uitspanning  dat aan de grote weg  tussen Delden en Almelo lag.

Het 2e en laatste kleuterschooljaar in 1955 ging juffrouw Zangers trouwen. Wij kwamen met de kleuterschool op het "Hoogspel", een uitspanning aan de rand van het Twickelse bos, waar we lekkernijen en limonade kregen. ‘K Nam een beetje treurig in m`n hart afscheid van haar maar hoop dat ze heel gelukkig is geworden en haar mooie engelengezicht blijft altijd in m`n herinnering. Datzelfde jaar ging ik voor de eerste keer naar de "grote" school. Ik werd gebracht en weer opgehaald door m`n tante. We zaten voor de eerste keer in schoolbanken. Het waren nog die ouderwetse "twee aan twee" banken waar je naast elkaar zat. We kregen de leesplankjes met het "Aap, noot, Mies". We leerden schrijven. Dipten onze schoolpennen in het inktpotje dat in de bank zat. Onze schooljuf was mevrouw Bettman. Af en toe kwam ze langs met het stokje en zo kon het gebeuren dat iemand een "zacht" tikje over de vingers kreeg als hij of zij met "hanenpoten" schreef. Het is mij een keer overkomen dus dat blijft toch altijd bij je. Toch vond ik haar een aardige juf. Ons eerste schoolreisje was ook op een maandag. Aangezien we met de 1e en de 2e klas in een klaslokaal zaten gingen we ook met de twee klassen gezamenlijk met de bus. We gingen met een ONOG bus. Een rondritje door Twente. Naar Hertme kan ik me herinneren, waar openluchtspelen waren. Eventjes moeten we beschermengelen hebben gehad want er gebeurde iets met de bus wat ik dus nu niet navertellen kan, maar me wel bewust van was en voelde dat het op het nippertje was. `k Weet nog dat we zowat in de sloot terecht kwamen.

De volgende twee klassen, de 3e en de 4e klas, de jaren 1958 en 1959, hadden we een hele aardige leraar :meneer Koppelman. Hij had een vriendelijk lachend gezicht, zwart haar en een snor en baartje. Hij kwam altijd op een grote motor met zijspan naar school en woonde in Almelo. Nog later kwam hij in een lichtgroen driewielertje, zo eentje waar je de gehele kap van moest openen, om die daarna weer over je te laten zakken. In die jaren zijn we op schoolreisje geweest naar de dierentuin in Munster, op een mooie zonnige vrijdag. Onze "ouders" zwaaiden ons uit en we gingen met de bus. Het was ditmaal een blauwe TAD-bus en ik kan me de grens van Glanerbrug nog heel goed herinneren. De dierentuin was ook heel mooi. Vooral de chimpansees tijdens hun maaltijd op stoel aan een tafel ha ha ha... Toen meneer Koppelman de school verliet voor een baan in Hellendoorn zijn we daar later met een paar vrienden nog  naartoe gefietst om hem te bezoeken. In de 5e en 6e klas van de Openbare Lagere School aan de Molenstraat in Delden hadden we eerst meneer Mulder, die aan de Spoorstraat woonde. Hij ging met pensioen. Daarna kregen we meneer van den Bergh, die aardig was, maar toch vond ik hem een keer niet leuk. Er was een medeklasgenoot die niet al te goed luisterde, en werd eens aan z`n oor getrokken, dat helemaal rood aanliep. Verder heb ik wel prettige herinneringen aan deze leraar. We zijn met hem op schoolreis geweest naar Rotterdam waar we naar diergaarde Blijdorp zijn geweest en daarna een rondtocht door de Rotterdamse haven, waar toen net het vliegdekschip de "Karel Doorman" afgemeerd lag. In die tijd had je net het lied "Zorrug, dat je er bij komt...",van ene Dorus Tom Manders, dus dat was op zich een belevenis. Hoe was nu m`n leven op school, wie leerde ik kennen, vanaf de kleuterschool, de lagere school door en met wie en hoe speelde ik in m`n vrije tijd! Hoe was het leven thuis!

Terug naar INDEX

Herman Hanauer is geboren in Enschede en heeft z’n jeugd wisselend doorgebracht in Enschede, Lingen (Duitsland) en Delden. In de zestiger en zeventigerjaren maakt hij deel uit van diverse bands waaronder de John Jacks, freesound group The Rabbits, Teach in en Balance. Na vele omzwervingen, door heel Europa, vestigt hij zich, in 1998, in Australië.

Auteur:Herman Hanauer
Trefwoorden:Enschede, Lingen/Ems Duitsland, Delden, Twickelse bos
Personen:Herman Hieronymus Hanauer, Carla Hanauer, Helga Hanauer, Clara Groenhijm-Jacobs, Eduard Hanauer

Reacties

Dat groene driewielertje was waarschijnlijk een Messerschmidt
Algemeen door Hans Mooij op 21 Jun 2019 om 16:07:43

Plaats een reactie

Velden met een zijn verplichte velden.