image/svg+xml

Het verhaal van het woonoord Vossenbosch - deel 2

Verhaal

Het verhaal van het woonoord Vossenbosch - deel 2

Plaatje bij verhaal: kamp-vossenbosch-tussen-wierden-en-hoge-hexel_-_kinderen.jpg

Doordat de Molukkers uit het leger zijn ontslagen en geen toegang hebben tot het arbeidsproces , moeten zij door de overheid worden ‘verzorgd’.  Zo ook de bewonersgroep van het woonoord Vossenbosch. Deze overheidssteun wordt uitgevoerd door de CAZ (Commissariaat Ambonezenzorg). In het kamp zijn voorzieningen zoals een kantine, waar de mannen rondhangen en hun tijd doden met kaarten en drinken.  De Molukse  ex- KNIL-militairen zijn echter gewend hun  handen uit de mouwen te steken. Ze kunnen moeilijk aarden en vinden het in huis zijn en hangen in de kantine maar niks.

De grote gezamenlijke gaarkeuken is de ideale plek bij uitstek voor de vrouwen om elkaar te leren kennen. Het eten wordt hier bereid onder toeziend oog van een Nederlandse kok en vervolgens meegenomen naar hun gezinnen. Op het kampterrein staan verder nog een centrale  waslokaal  met aparte doucheruimtes voor mannen en vrouwen, een ziekenzaal met een consultatiebureau voor zuigelingen en kleuters, een kerk- en een schoolgebouw met twee ruimtes voor de kleuters en drie voor de onderbouw . Het wekelijkse zakgeld van 3 gulden per persoon en 2 gulden voor een kind, dat door de regering ter beschikking wordt gesteld, is ontoereikend. Het geldgebrek leidt er toe dat menigeen bij de naburige boerderijen werk gaat zoeken. Als de kampbeheerder hierachter komt, wordt de geldelijke toelage ingehouden tot grote ergernis van de harde werkers. Geregeld zijn de mannen dan ook op de vuist gegaan en hebben zij gewapend met een klewang voor de deur van de kampbeheerder gestaan.  Over de deelname aan de vakcursussen die met overheidssteun worden georganiseerd zijn de meningen verdeeld. Uiteindelijk hebben dertien Molukse mannen die de vakcursus bankwerker (metaalbewerking) hebben gevolgd, de opleiding afgemaakt en hebben hiervoor uit de hand van de CAZ-functionarissen een getuigschrift ontvangen. Vrij snel vinden zij werk binnen het reguliere arbeidsproces. De Molukse vrouwen daarentegen maken dankbaar gebruik van de zeer gevarieerde cursusaanbod, zoals, lezen, schrijven, naaien en breien.

De bosrijke omgeving en de natuur bieden de kinderen de mogelijkheid  om volop te genieten van  het vrije buitenleven. Zij kunnen zich geheel overgeven aan hun creativiteit en de  rijke fantasie in het spel. Onderlinge vliegerwedstrijden met zelfgemaakte vliegers, knikkeren, landje veroveren, spoorzoeken, hutjes bouwen zijn één van de vele activiteiten waar de jeugd hun vrije tijd mee doorbrengt. Op het eigen terrein van ‘boer’ Scholten, gemarkeerd met het bordje Verboden Toegang  voor Onbevoegden, ligt een vijver waar in het geheim de kinderen maar vooral de jongens  uit het woonoord hun zwem- en schaatskunsten hebben beoefend. Het woongebied van het Vossenbosch kenmerkt zich door een boven-(atas) en een beneden(bawa)gedeelte.  Wanneer de kinderen in de winter afspreken om een glijbaan te maken op de ‘berg’ , weten ze precies waar ze moeten zijn. Niet vreemd als men bedenkt dat het terrein omringd is door grafheuvels.

Auteur:Clara Patawala
Trefwoorden:Vossenbosch, Woonoord, Molukkers, Wierden
Periode:17/5/1951-1972
Locatie:Hoge Hexel
Thema's:Vossenbosch

Reacties

Er zijn nog geen reacties op dit item

Plaats een reactie

Velden met een zijn verplichte velden.