Verkoop en Verdwijning van het Historische Heerenhuis Barvoorde: Een Tragisch Verlies

Uit vroeger tijden. Deel 2.

Verkoop en Verdwijning van het Historische Heerenhuis Barvoorde: Een Tragisch Verlies

Een Schaduw van Wat Het Ooit Was

In 1850 en opnieuw in 1871 werd Barvoorde geveild. De kapitale bouwhoeve werd beschreven als bestaande uit twee boerenerven met schuren, tuinen, vijvers en meer. Ondanks deze beschrijvingen was het duidelijk dat het ooit zo majestueuze buitenverblijf zijn glans had verloren. Het terrein, dat eens schitterde met lanen, singels, waterpartijen en vijvers, werd teruggebracht tot een schaduw van zijn vroegere zelf.

Albertus Gerhardus Kamerling, een fabrikant uit Almelo, en zijn echtgenote Henrietta Hoogklimmer, verbouwden het bouwmanserve Groot Barvoorde, waarbij materialen van de oude Hof te Bevervoorde werden hergebruikt. Dit was een laatste poging om iets van de oorspronkelijke pracht te bewaren, doch het was slechts een bleke afspiegeling van wat eens was.

Een Onherstelbaar Verlies

Het verhaal van Barvoorde is een pijnlijk voorbeeld van hoe historische en culturele schatten kunnen verdwijnen door een gebrek aan waardering en behoud. Dit adellijke huis, dat ooit een symbool was van rijkdom, prestige en natuurlijke schoonheid, werd gereduceerd tot herinneringen en archiefstukken. De prachtige lanen, singels, waterpartijen, vijvers en wandelbosjes zijn nu slechts te vinden in de beschrijvingen van oude krantenartikelen en de herinneringen van degenen die hun schoonheid ooit aanschouwden.

De verkoop en uiteindelijke afbraak van Barvoorde zijn niet slechts een verlies van een fysiek erfgoed, maar tevens een verlies van een belangrijk stuk culturele en historische identiteit. Het is een herinnering aan de fragiliteit van ons verleden en het belang van zorgvuldig beheer en behoud van wat nog overblijft. Een van de nog overgebleven lanen, genaamd de Barvoorde-allee, is nu veranderd in de Kippershoeksweg. Het Barvoorder bos is gekapt en de vijvers zijn gedempt. Het land is veranderd in bouwland, met slechts een klein hoekje bij de huidige boerderij dat nog een waterpartij heeft.

Indien wij iets kunnen leren van het tragische lot van Barvoorde, dan is het dat wij waakzaam moeten zijn in het behoud van onze historische schatten. Alleen door deze inspanningen kunnen wij ervoor zorgen dat toekomstige generaties de kans krijgen om de pracht en praal van ons verleden te ervaren en te waarderen.

Historische Kunst en Betekenis

De kunstenaar Aert Schouman (1710-1792) tekende het Huys Beverfeurde. Hoewel er tussen geschiedkundigen onenigheid bestaat over de locatie van het afgebeelde huis, durf ik te stellen dat het hier gaat om het buitenverblijf Barvoorde met Heerenhuis en Koetshuis van de familie Ten Cate. Ten Cate had de middelen, de connecties en de pretenties om zijn eigendom te laten vereeuwigen. Ten Cate had rondom zijn huis de Bellinkhof concurrentie van zijn plaatsgenoot, de oude adellijke familie Rijksgraaf van Rechteren Limpurg, Heer van Almelo. Als nieuwe rijke wilde Ten Cate ook aanzien en macht. Hij kocht langzaam alle landerijen rondom de Bellinkhof op. Zo kon hij vanaf de Bellinkhof met een bootje naar Beverdam varen en dan naar zijn buitenverblijf Barvoorde. Hij bezat ook het grote oude erve Keppelink, evenals de gronden van het oude erve Eshuis in Rectum, een totaal van 11 stemmen in de Marke Rectum, wat betekende dat Ten Cate een belangrijke speler was die men niet zomaar kon omver lopen.

Het is van wezenlijk belang dat wij het verhaal van Barvoorde blijven vertellen en lering trekken uit het verleden om ons culturele erfgoed te beschermen en te koesteren.

Word vervolgt. Herbert Stegeman.