Schatgraven in Wierden: sporen van oude bewoning op de Eschrand

Schatgraven in Wierden: sporen van oude bewoning op de Eschrand.

Op dinsdag 7 november heeft KNA archeologe Elma Schrijer een lezing verzorgd over de archeologische opgravingen aan de Zuid Esweg in Wierden.

In het kader van de nieuwbouw van de school De Passie, een sportaccommodatie, een plein en parkeergelegenheid is een groot archeologisch onderzoek uitgevoerd van april tot en met juli 2021. Een kleinere opgraving ter aanvulling heeft begin oktober 2023 plaats gevonden.

Het project is uitgevoerd in opdracht van de gemeente Wierden door ADC ArcheoProjecten onder leiding van Elma Schrijer. Verscheidene Wierdenaren hebben als vrijwilliger mee kunnen helpen. Wat voor hen een zeer bijzondere ervaring bleek.

Uit de eerste resultaten van het onderzoek blijkt dat er een dorpje op deze locatie heeft gestaan in de Vroege Middeleeuwen, tussen 7^e en 11^e eeuw na Chr. In de periode daarna is het terrein in gebruik genomen als akkers en weiland. De tevens gevonden verkavelingsystemen dateren in de 11^e tot 17^e eeuw na Chr. Klip en klaar voor de onderzoekers zou je denken… Maar niets blijkt minder waar. De uitwerking van dit onderzoek is nog in volle gang, de eerste resultaten zijn binnen en zeker de moeite waard.

Aardewerk.

De opgraving Wierden-Esrand bood door deze aardewerkassemblage een unieke kans om verder inzicht te krijgen in vroegmiddeleeuwse aardewerktradities en de verspreiding van daarvan. Hessens Schortens-aardewerk is een moeilijk te herkennen materiaalcategorie. Omdat de aardewerkassemblage in Wierden relatief homogeen is, bestaat de mogelijkheid het materiaal verder te onderzoeken.

Natuur- en vuursteen.

De 1370 vondsten komen grotendeels uit sporen die direct aan de nederzetting te koppelen zijn namelijk uit 78 paalkuilen, 22 kuilen en 13 waterputten. Een kleiner aantal komt uit greppels, natuurlijke verstoringen en lagen. Een analyse van de vondsten geeft naar verwachting een goed beeld van het gebruik van natuursteen in de nederzetting. Onder andere maalstenen, slijpstenen. 

Dierlijk bot.

Door nog nadere analyse wordt al het botmateriaal gedetermineerd en – voor zover mogelijk – de diersoort, skeletelement, leeftijd, geslacht, sporen van slacht en consumptie en eventuele pathologieën te noteren. Op basis van de determinatie kunnen er uitspraken worden gedaan over welke dieren er voorkwamen, welke dieren er gegeten zijn en welke skeletelementen, hoe de dieren bereid zijn en hoe men met afval om ging. Na onderzoek blijken er varkens, runderen, paard, gans, schapen en geiten gevonden te zijn.

Metaal – slak.

Een analyse van het slakmateriaal moet verder uitwijzen of er inderdaad sprake is van inmenging van prehistorisch slakmateriaal of dat er sprake was van een afwijkend productieproces. Een analyse van het slakmateriaal leidt tot het beantwoorden van vragen over ambachtsactiviteiten binnen de nederzetting.   en ijzerslakken. Er is sprake van een koebel of schapenbel. Hoegenaamd verder geen metaalresten gevonden.

Foto-onderschrift foto boven1: Archeologe Elma Schreijer aan het werk op de locatie aan de Zuid Esweg De Passie.

Foto-onderschrift foto 02: Een plattegrond van de ligging van de verschillende erven in vier groepen.

Foto-onderschrift foto 3. Verkleurde afdrukken van paalgaten van huizen.