image/svg+xml

De rondreis van Lukas Potman

Verhaal

De rondreis van Lukas Potman

Plaatje bij verhaal: kra100_999.jpg

Mijn vader, Lukas Potman, werd geboren op 28 november 1900. Opa Hendrik Potman en oma Aaltje Wind woonden aan de Marktstraat nr. 16, een wit huis naast het gebouw voor “Christelijke Belangen”. Er waren nog vier kinderen: de zonen Piet en Geerhardus en de dochters Geertje en Anne. Tante Gé werkte in Zwartsluis als huisnaaister (velen zullen haar gekend hebben) en tante Anne trouwde met Willem Elbers. Het was erg leuk een verhaal over de Elbersen in de Sluziger Kroniek te lezen!

Mijn oudere zussen vertelden vaak over hun bezoekjes aan tante Anne Elbers, die aan de Nieuwesluis woonde in een huis dat deels boven het water was gebouwd. Héél spannend allemaal! Na zijn schooljaren ging mijn vader werken bij de PTT en begon zijn loopbaan in het gebouw aan de Kerkstraat. Hij hoefde de Postkantoorsteeg maar door te lopen van huis naar werk en terug.

Pa trouwde in 1926 met Aagje ten Klooster, dochter van Willem ten Klooster en Jentje Kooijker, uit De Velde. Het jonge paar vertrok uit Zwartsluis voor een levenslange reis door de “buitengebieden” en de eerste stop was Zwolle, waar het grote postkantoor het nieuwe werkterrein werd. In Zwolle zijn de dochters Aly, Jenny en Hermien geboren. Begin dertiger jaren werd de Potman-reis voortgezet naar Den Haag. Dochter Willy werd geboren en later de tweeling Henk en Wim. Eén jaar voor het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog kwam ikzelf als laatste van het zevental ter wereld.

In 1943 werd pa overgeplaatst naar Arnhem en dus verhuisde het gezin. Op 17 september 1944 begon de “Slag om Arnhem”. Deze periode heeft in ons aller leven grote indrukken achtergelaten. De vlucht uit Arnhem, de inwoners moesten van de bezetter immers allemaal Arnhem uit, en ons verblijf als evacués elders, de oudste drie kinderen uitbesteed bij anderen en pa, mam en de vier jongste bij een broer van mam, Jan ten Klooster, die op ‘t Noordeinde woonde en kooiker was. Men dacht dat we na zo’n twee weken wel terug zouden kunnen naar Arnhem, maar dat duurde tot het einde van de oorlog. Het waren voor ons kinderen enerverende en spannende tijden, daar in de polder!

Toen pa direct na de oorlog Arnhem met speciale toestemming in mocht, vond hij ons huis als een ruïne terug, een voltreffer had alles vernield. De PTT hielp gelukkig door pa directeur te maken van het postkantoor in Nunspeet. We hadden gelukkig weer een “eigen” dak boven ‘t hoofd en het hele gezin kon herenigd worden. Binnen een jaar ging pa terug naar het PTT-hoofdbestuur in Den Haag, zijn directe baas werd de heer Van Goor, een Sluziger en bovendien als hoogste baas de heer Leenman, ook een Sluziger!

In Den Haag woonde ook de familie Strating (met 12 of 13 kinderen) en ik herinner me dat pa samen met de heer Strating (oud-bakker uit de Sluus) heel wat gezellige uurtjes placht door te brengen in de keuken, koekjes en andere lekkernijen bakkend! Na zes jaar ging de reis verder naar Doetinchem, vier jaar later verder naar Groningen en nog eens zes jaar later naar Utrecht, de laatste standplaats tot aan zijn pensioen in 1965. Pa stierf op 24 oktober 1979 in Utrecht. Hij maakte zijn laatste reis terug naar Zwartsluis waar hij op 29 oktober is begraven. Mam stierf op 1 januari 1994 en werd op 5 januari in Zwartsluis begraven.

De reünies van ons, de kinderen Potman, worden jaarlijks voortgezet in Zwartsluis, we verblijven een aantal dagen in hotel Zwartewater, genietend van de prachtige omgeving en de rust, herinneringen ophalend aan de vele vakanties vroeger in de Sluus, logerend bij tante Jentje ten Klooster, een zus van mam, in het “huis met de lange gang” (23 meter) aan de Stationsweg. De wetering liep nog achter langs de tuin en daar mochten we niet komen, maar dat deden we toch. In de tuin had tante Jentje witte en rode bessen, kruisbessen, aardbeien, appeltjes, Judaspenning en nog veel meer. Het grasveldje werd als “bleek” gebruikt. Soms werd een roeiboot gehuurd om via de Arembergergracht in één van de trekgaten in het riet af te meren. Wij spelen en pa vissen, mam en tante Jentje zorgend voor lekkere hapjes. Puur feest!

Zo vele herinneringen aan het ons zo geliefde en zo bekende Zwartsluis! We hopen nog vele jaartjes onze reünies te mogen voortzetten.

 

Reacties

Er zijn nog geen reacties op dit item

Plaats een reactie

Velden met een zijn verplichte velden.