image/svg+xml

Miensmidmiendörp

Verhaal

Miensmidmiendörp

Plaatje bij verhaal: dscn4271.jpg

Verhael uut 'n Elshof (1)

De smid.

As-ie langs de Nieje Wetterik leup'n en bie Swärtjes de brugge oaver ging' langs de mölle, kreeg-ie an de rechterkante de smederieje met 't huus van de smid. Dät de smid van zichzelfs Duinkerken heet'n, heb ik pas ontdekt toe'k al volwassen waer.

D'r stun' grote boom' um 't huus, woardeur de wärkplaeste nog donkerder word'n dan-e al was en de raempies waer'n ok nog zo klein. In de winter kwamp 't meeste lich 'uut 't smidsuur, zo herinner ik 't mie teminste. Mär dät kan 'k ok mis hebb'n.

Een paer joar laeter leut de smid een mooi niej huus met een grote vrijstoande smederieje en een hoefstal bouw'n an de oaverkant van de weg. Een roete ontbrak in de dubbele deur'n van de wärkplaeste, umdät de smid altied 'n zwälvennös teeng 'n balke in de smederieje had en de vogels toch noar binn' moss'n kunn'.

In 't olde huus kwam Johan Brouwer met de vrouwe te woon'.

De hoefstal bie de nieje smederieje gebruuk'n de smid nooit. Met een kleine dreepoot en zien knee as steune, gung 't besloan van de peerde ok goed.

Mien eerste contact met de smid kwamp toe 'k an de bloasbalg moche trekk'n as 't iezer hete emäk word'n. Verders moch ik närgens ankom'.

Langzaam ontstun d'r een band dee maek'n dä'k met 't smidswärk help'n moche en kleine dinge zelf moch doon. Ik waer toen al op de HBS in Zwolle. Veur me was-e de grote, olde vrind en ik denke dät ik zien jonge vrind waer, mär wie spraek'n d'r gien van beid'n oaver.

De vrouwe van de smid is vrog estörv'n en de smid is met zien dochter Mieke en zönne Wim in 't huus bliev'n woon'. Laeter is Mieke etrouwd en in Wieje goan woon', mär een keer in de wèke kwamp ze heur vae in de huusholding help'n.

Vaeke bleef ik op de middag bie de smid èèt'n. Hee kon heel kläkker koak'n. Mangs mak'n de runderlapp'n dee uur'n op 't petröliestel stun' te sudder'n en doardeur goed gaar word'n en bes 'smaek'n!

Toen 'k laeter dokter waer, keurd'n ik de smid as zien riebewies verlengd mos word'n. Hee kwamp dan noar Leiden op de F.N. motorfietse en noaderhand met de auto. Toen-e ech old begun te word'n en ik 'm weer keurd'n, mekeer'n 'm eigenlijk niks, mär ik dache dät-e zo langzaam an toch wat stuntelig eword'n was. 'k Heb 'm toen uut eleg' dät 'k 'm goed zol keur'n as-e dät wol, mär dät ik vunne dät-e eigenlijk stopp'n mos met autoriej'n. 't Was een verrassing veur mie dät-e 't doar helemoale mee eens was! Hee hef ok gien niej riebewies anevroagd.

Een keer vreug-e mie noa ' èèt'n, of ik 't verschil wusse tussen een dokter en een smid.

Nou, dät kon ik niet zo een, twee, drie zegg'n. Toen hef-e 't mie uuteleg'.

"Kiek", zeg-e, "as dokter Ittman met zien BMW-super 687 GPS langs de wetterink kump, dan ze'k de boere'n: - Wat 'n prachtige auto hef onze dokter -, mär as ik d'r in mien olde Opeltien langs komme, heur-ie: - Doar geet de smid van onze cent'n-.

Kiek, doar zit 'm noe 't verschil!"

 

(1) Buerschap tuss'n Wieje en Roalte

Auteur:Donald Smeenk, op egruujd op 'n Elshof en loater professor in Leiden.
Trefwoorden:Oude beroepen, Wijhe, Elshof, Thema: verdwenen beroepen in Overijssel
Personen:Duinkerken, Smeenk
Locatie:Elshof

Reacties

Er zijn nog geen reacties op dit item

Plaats een reactie

Velden met een zijn verplichte velden.