image/svg+xml

Caecilia zingt Elias (artikel van 100 jaar geleden in de Zwolsche Courant)

Verhaal

Caecilia zingt Elias (artikel van 100 jaar geleden in de Zwolsche Courant)

Plaatje bij verhaal: ceacilea.jpg

Caecilia zingt Elias (artikel van 100 jaar geleden in de Zwolsche Courant)

De Gemengde Zangvereeniging Caecilia legt eer in met regelmatige uitvoeringen

Caecilia zingt Elias

 

Honderd jaar geleden in de Zwolsche Courant

 

 

Hoewel Zwolle niet meer dan krap 34.000 inwoners telt, is er sprake van een intensief cultureel leven. Voor toneelvoorstellingen, recitals en concerten is veel belangstelling en de Gemengde Zangvereeniging Caecilia legt eer in met regelmatige uitvoeringen, in januari 1914 bijvoorbeeld van het oratorium Elias van Mendelssohn, begeleid door de Arnhemsche Orchestvereeniging. De recensent richt zijn pijlen met voorliefde op dit gezelschap: Enkele medewerkers vergaten dat zij een naam hebben op te houden voor dit orkest en het ware wel zo sympathiek en welwillend geweest wanneer zij met minder verveelde gezichten hun plicht hadden gedaan. Onder de heeren strijkers waren er die niet stipt uitvoerden wat er stond; het ergerlijkst was wel de wijze waarop een cellist de aria ‘Es ist genug’ begeleidde, hij zag blijkbaar meermalen een f voor een p aan, vond ’t zelfs noodig om de melodie in een der laatste maten naar eigen goeddunken te veranderen, glimlachende! Jammer was dit gebrek aan kunstgevoel.

 

De muziekcriticus gaat ver, waarschijnlijk uit ergernis over de verveelde gezichten. Hoe erg het was dat die cellist zich aan de melodie vergreep, wij zullen het nooit weten, maar dat hij af en toe te zacht speelde (meer ‘piano’ dan ‘forte’), verdiende toch niet zo’n afstraffing.

 

Daar zat vast meer achter, het concertleven van honderd jaar geleden veroorzaakte blijkbaar vaker ergernissen. Twee daarvan worden door de criticus met verbittering uitgeserveerd. Ten eerste is daar het verschijnsel dat het blijkbaar moeilijk te regelen is dat de concertbezoekers van buiten de stad zonder stoornis de zaal kunnen verlaten om tijdig hun trein te halen. Geef ze plaatsen aan het zijpad en niet midden in een rij, zo luidt het gemopper. Veranderende  leefgewoontes zoals autogebruik, openbaar vervoer tot later op de avond, maar ook kortere concerten, hebben dit probleem opgelost.

 

Maar er is meer. Kan den kellners gezegd worden niet meer te bedienen wanneer het concert voortgezet wordt na de pauze? Gerinkel met geld en kopjes of glazen is zeer storend.  Daar heeft hij natuurlijk gelijk in, we zijn tenslotte niet meer bij een hofconcert uit de achttiende eeuw, toen de muziek van componisten als Haydn niet veel meer was dan achtergrondmuziek bij luidruchtig hoofs vermaak. Maar aan het begin van de twintigste eeuw heersten blijkbaar consumptiegewoontes, die tot strijd tussen kunst en commercie leidden. De exploitant van de concertzaal moest tenslotte ook leven, de pauzekoffie was natuurlijk  niet in de entreeprijs inbegrepen, en dus was er gerinkel met kopjes of glazen. Als ik het goed begrijp, werd er dus ook lustig tot in de zaal geserveerd, en dan heeft de muziekcriticus wat mij betreft wel een punt! Een eeuw later hebben we het consumptiegeweld toch maar mooi teruggedrongen tot in de foyer. Hier kunnen  wij een zeldzame overwinning van de kunst op de commercie vieren!

 

Sjaak Onderdelinden.

Trefwoorden:Zwolsche Courant
Thema's:Honderd jaar geleden in de Zwolsche Courant

Reacties

Er zijn nog geen reacties op dit item

Plaats een reactie

Velden met een zijn verplichte velden.