Jelle Kaspersma

Jelle Kaspersma (Sneek, 2-5-1948) bracht zijn jeugdjaren door in Stavoren. In 1971 was hij een half jaar vissersknecht, een ervaring die van invoed is geweest op zijn gedichten. Hij werd in 1973 onderwijzer in Genemuiden en vormde in de jaren ‘80 samen met Henk Beens en Geke Mateboer een schrijverscollectief dat  in de streektaal publiceerde. Samen publiceerden zij Doake: veraeln en gedechtn in et Gallemunegers (Kampen: IJsselakademie, 1986). Kaspersma schreef daarnaast de dichtbundel Achter de Tonge (Kampen, IJsselakademie, 1986). Daarnaast vertaalde Kaspersma poëzie van inheemse Amerikanen in het Nederlands: Hoe de verhalen in de wereld kwamen: Bloemlezing uit het werk van zestien Indiaanse schrijvers, en De aarde is ons vlees: Bloemlezing uit het werk van zevenentwintig Indiaanse dichters (In De Knipscheer, 1990). Echter is Kaspersma, ook al woont hij in Kampen, toch vooral een Friese dichter die hoofdzakelijk in het Fries publiceerde.