Lila affiche van De Nieuwe Buitensocieteit in Zwolle dat in kader van de "Meesterserie 91/92 de pianist Daniel Wayenberg presenteerde op 30 januari 1992.

Daniël Ernest Joseph Carol Wayenberg (Parijs, 11 oktober 1929) is een Nederlands pianist en componist.

Daniël Wayenberg kwam al jong in aanraking met muziek. Zijn moeder, Margarete Berson kwam oorspronkelijk uit Rusland en was violiste. Zij ontdekte dat hij een absoluut gehoor had en besloot van hem een muzikant te maken. Er werd gekozen voor piano. Eerst kreeg hij les van zijn moeder, daarna van Ary Verhaar, Nederlands componist, theoreticus en muzikant in Den Haag. Daarna verhuisde hij naar familie in Parijs om zijn studie te voltooien bij Marguerite Long. Sindsdien is hij ook altijd in Parijs blijven wonen.

In Parijs behaalde hij de eerste prijs op het internationale concours Marguerite Long - Jacques Thibaud (1949). In 1962 werd hij onderscheiden in de Orde van Oranje Nassau voor zijn verdiensten voor Nederland in het buitenland en in 1967 kreeg hij in Frankrijk de onderscheiding «Chevalier des Arts et des Lettres».

Na zijn Amerikaanse debuut in 1953, in de Carnegie Hall in New York, met The York Philharmonic onder leiding van Dmitri Mitropoulos, maakte hij verschillende uitgebreide tournees door de Verenigde Staten en Canada. Ook in de toenmalige Sovjet-Unie, Tsjecho-Slowakije in Scandinavië en in Griekenland maakte hij tournees.

In 1985 werd hij benoemd tot docent hoofdvak piano aan het Rotterdams Conservatorium.

Behalve klassieke muziek en jazz speelt hij ook nog veel eigentijdse Franse muziek. Hij wordt beschouwd als een van de grootste Nederlandse pianisten.

Hij componeerde kamermuziek, pianoconcerten, het ballet Solstice en de beroemde symfonie Capella.

Na de herontdekking van de luthéal schreef Wayenberg de compositie "Cadens, Serenade en Toccata" voor het instrument.

Daniël Wayenberg kwam al jong in aanraking met muziek. Zi