Lila affiche met rode biezen en de kop "'Tranen met tuiten"'. Het affiche is van de HESZ (Horeca Evenementen Stichting Zwolle) en deze presenteerde het jaarlijkse festival "'CafeSmart"' op zondag 6 november 2005. In rond de 20 Zwolse Cafe's werden smartlappen en levensliederen ten gehore gebracht. Op het affiche zijn de vage omtrekken van de Zwolse Peperbus (Onze Lieve Vrouwe Basiliek) aan de Ossenmarkt en een accordeonspeelster in traditionele kledij te zien.
Smartlap is een benaming voor het levenslied en dan vooral voor die vormen van het levenslied waarin een larmoyante geschiedenis wordt verteld. De benaming was oorspronkelijk neerbuigend bedoeld.
Het woord kwam in zwang aan het begin van de jaren zestig toen velen naar aanleiding van de successen van de Zangeres Zonder Naam een weerzin opbouwden tegen het genre. Deze niet-liefhebbers spraken badinerend van een smartlap, naar analogie van de Duitse woorden Schmachtlappen (zwijmelaar) en Schmachtfetzen (sentimenteel lied). Deze woorden betekenen letterlijk 'smachtlap'. Het zijn oorspronkelijk bijnamen voor de in de katholieke liturgie gebruikte vastendoek. Met zo'n doek, waarop het lijden van Christus staat uitgebeeld, wordt tijdens de vastentijd het altaar afgedekt.
larmoyant betekent sentimenteel bedroefd. Bijvoorbeeld De larmoyante jongen werd getroost.
Een levenslied is een Nederlandstalig lied waarin eenvoud en herkenbaarheid voorop staan. Het lied, dat vaak licht sentimenteel is, richt zich in eerste instantie op de doorsnee luisteraar die geen uitgesproken muzikale of kunstzinnige ontwikkeling heeft. Zij die die ontwikkeling wel hebben, kijken vaak op het levenslied neer. Vanwege de indruk van goedkoop effectbejag die het levenslied op hen maakt, gebruiken zij ook wel de badinerende benaming smartlap.
Het woord levenslied werd in 1908 bedacht door ofwel Jean-Louis Pisuisse, of Max Blokzijl. Tijdens een tournee door Nederlands-Indië zochten deze twee artiesten
Lila affiche met rode biezen en de kop "'Tranen met tuiten"'. Het affiche is van de HESZ (Horeca Evenementen Stichting Zwolle) en deze presenteerde het jaarlijkse festival "'CafeSmart"' op zondag 6 november 2005. In rond de 20 Zwolse Cafe's werden smartlappen en levensliederen ten gehore gebracht. Op het affiche zijn de vage omtrekken van de Zwolse Peperbus (Onze Lieve Vrouwe Basiliek) aan de Ossenmarkt en een accordeonspeelster in traditionele kledij te zien.
Smartlap is een benaming voor het levenslied en dan vooral voor die vormen van het levenslied waarin een larmoyante geschiedenis wordt verteld. De benaming was oorspronkelijk neerbuigend bedoeld.
Het woord kwam in zwang aan het begin van de jaren zestig toen velen naar aanleiding van de successen van de Zangeres Zonder Naam een weerzin opbouwden tegen het genre. Deze niet-liefhebbers spraken badinerend van een smartlap, naar analogie van de Duitse woorden Schmachtlappen (zwijmelaar) en Schmachtfetzen (sentimenteel lied). Deze woorden betekenen letterlijk 'smachtlap'. Het zijn oorspronkelijk bijnamen voor de in de katholieke liturgie gebruikte vastendoek. Met zo'n doek, waarop het lijden van Christus staat uitgebeeld, wordt tijdens de vastentijd het altaar afgedekt.
larmoyant betekent sentimenteel bedroefd. Bijvoorbeeld De larmoyante jongen werd getroost.
Een levenslied is een Nederlandstalig lied waarin eenvoud en herkenbaarheid voorop staan. Het lied, dat vaak licht sentimenteel is, richt zich in eerste instantie op de doorsnee luisteraar die geen uitgesproken muzikale of kunstzinnige ontwikkeling heeft. Zij die die ontwikkeling wel hebben, kijken vaak op het levenslied neer. Vanwege de indruk van goedkoop effectbejag die het levenslied op hen maakt, gebruiken zij ook wel de badinerende benaming smartlap.
Het woord levenslied werd in 1908 bedacht door ofwel Jean-Louis Pisuisse, of Max Blokzijl. Tijdens een tournee door Nederlands-Indië zochten deze twee artiesten
- Geplaatst door
| Omschrijving: | Lila affiche met rode biezen en de kop "'Tranen met tuiten"'. Het affiche is van de HESZ (Horeca Evenementen Stichting Zwolle) en deze presenteerde het jaarlijkse festival "'CafeSmart"' op zondag 6 november 2005. In rond de 20 Zwolse Cafe's werden smartlappen en levensliederen ten gehore gebracht. Op het affiche zijn de vage omtrekken van de Zwolse Peperbus (Onze Lieve Vrouwe Basiliek) aan de Ossenmarkt en een accordeonspeelster in traditionele kledij te zien. Smartlap is een benaming voor het levenslied en dan vooral voor die vormen van het levenslied waarin een larmoyante geschiedenis wordt verteld. De benaming was oorspronkelijk neerbuigend bedoeld. Het woord kwam in zwang aan het begin van de jaren zestig toen velen naar aanleiding van de successen van de Zangeres Zonder Naam een weerzin opbouwden tegen het genre. Deze niet-liefhebbers spraken badinerend van een smartlap, naar analogie van de Duitse woorden Schmachtlappen (zwijmelaar) en Schmachtfetzen (sentimenteel lied). Deze woorden betekenen letterlijk 'smachtlap'. Het zijn oorspronkelijk bijnamen voor de in de katholieke liturgie gebruikte vastendoek. Met zo'n doek, waarop het lijden van Christus staat uitgebeeld, wordt tijdens de vastentijd het altaar afgedekt. larmoyant betekent sentimenteel bedroefd. Bijvoorbeeld De larmoyante jongen werd getroost. Een levenslied is een Nederlandstalig lied waarin eenvoud en herkenbaarheid voorop staan. Het lied, dat vaak licht sentimenteel is, richt zich in eerste instantie op de doorsnee luisteraar die geen uitgesproken muzikale of kunstzinnige ontwikkeling heeft. Zij die die ontwikkeling wel hebben, kijken vaak op het levenslied neer. Vanwege de indruk van goedkoop effectbejag die het levenslied op hen maakt, gebruiken zij ook wel de badinerende benaming smartlap. Het woord levenslied werd in 1908 bedacht door ofwel Jean-Louis Pisuisse, of Max Blokzijl. Tijdens een tournee door Nederlands-Indië zochten deze twee artiesten Nederlands alternatief voor het Franse woord chanson waarmee ze tot dan toe hun repertoire aanduidden. Het werd levenslied: een lied waarin het echte leven vervat zit. Het woord werd al snel overgenomen door zangers van veel sentimenteler repertoire dan dat van Pisuisse en Blokzijl. Zangers van het 'betere lied' namen daarom afstand van het woord en levenslied kreeg de betekenis die het thans nog heeft. Marius Hugh Louis Wilhelm (Max) Blokzijl (Leeuwarden, 20 december 1884 ? Den Haag, 16 maart 1946) was een Nederlandse zanger en journalist. Tijdens de Tweede Wereldoorlog was hij een van Nederlands bekendste collaborateurs. Na de bevrijding werd hij ter dood veroordeeld en gefusilleerd. Jean-Louis Pisuisse (Vlissingen, 6 september 1880 - Amsterdam, 26 november 1927) was een Nederlandse zanger en cabaretier. Hij geldt als een belangrijk pionier, en voor velen als de grondlegger, van de Nederlandse kleinkunst. |
| Datum: | 2005 |
| Datum onzeker: | Nee |
| Bestandstype: | Affiche |
| Rechten: | Zichtbaar op studiezaal |
| Identifier: | {5DDE0E74-D7F9-4F43-B56E-7F028CFE9221} |
| Bron: | Collectie Overijssel |
| Collectie: | Beeldbank Collectie Overijssel |